پرورش ذهن در ورزش

 

به نام خدا

پرورش ذهن در ورزش

نویسنده: عبدالله یزدانی

سر شناسه                     : یزدانی، عبدالله، 1353-

عنوان و نام پدید آور        : پرورش ذهن در ورزش / نویسنده، عبدالله یزدانی.

مشخصات نشر               : ورامین: انتشارات دوقلوها، 1394.

مشخصات ظاهری          : 111 ص.

شابک                          : 80000ریال9–51–6432-600–978

وضعیت فهرست نویسی   : فیپا

موضوع                       : ورزش – جنبه های روانشناسی

موضوع                       : پرورش ذهن

موضوع                       : ورزشکاران - روانشناسی

موضوع                       : حرکت آموزی

رده بندی کنگره              : 1394 4 پ43ی/ 4/706 GV

رده بندی دیویی              : 01/796

شماره کتابشناسی ملی      : 4034032

ناشر: دوقلوها

نویسنده: عبدالله یزدانی

چاپ اول: 1395

شمارگان: 1000

شابک: 9- 51- 6432- 600 - 978

قیمت : 8000 تومان

همه ی حقوق محفوظ است

سخن مؤلف..................................................................9

مقدمه..........................................................................11

هدف...........................................................................12

نتایج...........................................................................12

ساختار دانش حرکت.......................................................12

فصل 1 .......................................................................15

چگونه وسیله - هدف را می سازد؟.....................................15

نقش وسیله – هدف.........................................................15

اهمیت تدوین استراتژی حرکت..........................................18

تمرکز بر حریف...........................................................18

تمرکز بر منفعت ها........................................................18

اجرای حرکت پویا.........................................................20

پرسش و مشاهده ی اطلاعات حرکتی..................................21

نگاه به حریف...............................................................23

نکات مهم.....................................................................23

فصل 2 .......................................................................25

شناسایی و تحلیل منفعت های حرکت...................................25

چهارچوب منفعت...........................................................25

دگرگونی پیامدهای حرکت................................................25

پیامدهای وظیفه ای.........................................................25

پیامدهای تجربی حسی.....................................................26

پیامدهای روانی حرکت....................................................26

پیامدهای ظاهری حرکت و پیامدهای باطنی حرکت.................26

ارتباط بین اتفاقات حرکت.................................................27

بررسی موردی در زمینه ی منفعت های فن..........................28

فصل 3 ......................................................................31

مقبول سازی منفعت های حرکت........................................31

تئوری وسیله - هدف و منفعت های مقبول............................32

ویژگی های محصول نهایی حرکت.....................................35

فصل 4 .......................................................................37

انواع ویژگی های حرکت.................................................37

شناسایی ویژگی های حرکت.............................................37

ویژگی های ذاتی درونی حرکت.........................................39

ویژگی های حرکت.........................................................40

ویژگی های شکلی حرکت.................................................40

ویژگی های خارجی و بیرونی حرکت..................................41

ویژگی های تکرار حرکت................................................42

ویژگی های خدمات جانبی متصل به حرکت..........................42

ویژگی نیروها...............................................................43

ویژگی های اجرای حرکت...............................................43

ویژگی های انتزاعی  حرکت.............................................43

ارزیابی چند ویژگی مهم حرکت.........................................43

ویژگی های ذهنی ورزشکار.............................................44

ویژگی های شرایط اجرایی...............................................45

تحلیل ویژگی های حرکت.................................................45

ارتباط بین ویژگی های حرکت...........................................45

ارتباط بین ویژگی ها و منفعت ها در اجرا............................47

بررسی موردی ویژگی های حرکت....................................47

ویژگی های فن..............................................................48

ویژگی های ذاتی و درونی................................................48

ویژگی های خارجی و بیرونی فن.......................................48

ویژگی های اجرایی فن....................................................48

ویژگی های انتزاعی فن...................................................49

ارتباط بین ویژگی های اجزای فن حین اجرا..........................49

ارتباطات بین ویژگی ها و منفعت های فن.............................50

فصل 5 .......................................................................53

ارزش گذاری ورزشکار...................................................53

تعریف ارزش گذاری حرکت.............................................53

ارزش های نهفته در حرکت..............................................54

ارزش های فنی هر ورزشکار...........................................55

انواع ارزش های حرکت..................................................56

احساس تعلق به حرکت....................................................56

عشق..........................................................................56

عزت نفس....................................................................57

موفقیت و سرانجام رساندن حرکت......................................57

مقبولیت ورزشی............................................................57

مقبولیت در ورزش.........................................................57

سرگرمی - لذت – هیجان..................................................58

امنیت..........................................................................58

هدفمندی در حرکت.........................................................59

ارتباطات بین ارزش های حرکت........................................59

اهمیت ارزش های حرکت................................................62

اجزای کم درگیر در فرایند حرکت......................................62

حوزه ی فعالیت حرکت....................................................63

اجرای آسان و راحت......................................................64

موفقیت حرکت..............................................................64

فصل 6 .......................................................................67

نقشه های تصمیم گیری ورزشکار......................................67

ویژگی ها و منفعت های فن...............................................69

قدرت مانور..................................................................69

اندازه ی مناسب حرکت....................................................70

قفل کردن حرکت............................................................70

نرمی و خشکی حرکت.....................................................71

ارتباط بین ویژگی ها و منفعت ها در حرکت..........................71

راحتی حرکت................................................................71

ممانعت از اُفت حرکت.....................................................72

فصل 7 .......................................................................75

تکامل مفهوم حرکت........................................................75

اهمیت اولویت های حرکت...............................................75

چگونگی مالکیت بر حرکت..............................................75

دستورالعمل طبقه بندی حرکت...........................................76

طبقه بندی ادراکی حرکت در برابر ترتیب اجزای فن...............77

آگاهی از روند...............................................................77

روندهای منفعت مدار......................................................77

حرکت های معنادار گسترش یافته.......................................78

تئوری وسیله - هدف و تکامل روند.....................................80

شناسایی منفعت های اصلی در حرکت.................................80

تمرکز بر مالکیت اجزای کلیدی.........................................80

چگونگی اتصال منفعت های اصلی با ارزش های فردی...........81

چگونگی تقویت روند حرکت بر منفعت های اصلی.................82

چگونگی اتصال منفعت های بیشتر در روند حرکت................83

موقعیت گذاری حرکت....................................................84

سهولت استفاده از حرکت.................................................84

درک اتصالات به ارزش های مهم حرکت............................84

چرخه ی حرکت............................................................84

اجرای عاقلانه..............................................................84

فصل 8 ......................................................................87

اولویت بندی اجزای حرکت..............................................87

اندازه ی بخش های فن....................................................87

شناخت منفعت های مهم و برجسته......................................87

منفعت های آگاهانه.........................................................88

منفعت های پیش آگاهانه...................................................88

منفعت های پنهان...........................................................89

اتصال ها و تداعی ویژگی های جدید...................................89

اتصال های در حال شکل گیری.........................................89

برقراری اتصال های مرتبط..............................................89

ویژگی ها و منفعت های نامرتبط........................................90

انتخاب ویژگی های نامناسب.............................................90

تمایز پذیری ویژگی های حرکت........................................90

پرهیز از حرکت های مثبتی که رقیب با آنها آشنا می باشد.........90

بکارگیری حرکت های منفی..............................................91

قابلیت ارائه دادن............................................................91

توانایی در اجرا..............................................................91

باورهای رقیب از قابل اجرا بودن حرکت..............................92

تأثیر رقیب در باورهای حرکتی ورزشکار............................92

قابل دفاع بودن اجرا........................................................92

ایجاد محدودیت فنی در رقیب.............................................93

تنش و نگرانی...............................................................93

محدودیت های استراتژیک................................................94

فصل 9 .......................................................................99

ارزیابی نقشه ی تصمیم گیری حرکت..................................99

بررسی مورد به مورد.....................................................99

تحلیل حرکت رقیب.........................................................100

سهولت در استفاده از حرکت.............................................101

تعیین سرعت اجرای حرکت..............................................101

اطلاعات تکمیلی............................................................102

مسأله ی فن..................................................................103

مهارت های سازمانی حرکت.............................................103

تداعی معانی از روند حرکت.............................................103

فصل10 .....................................................................105

عوامل اثرگذار ناخواسته در مورد تحلیل یک بررسی موردی....105

موقعیت گذاری مهندسی حرکت..........................................105

حفاظت از حرکت..........................................................106

روند توسعه ی حرکت.....................................................106

کاهش استفاده از حرکت های بی مورد.................................106

کاهش استفاده از حرکت های بیهوده....................................106

اجرای طبیعی حرکت......................................................106

ایمنی حرکت.................................................................107

بهره برداری از حرکت....................................................108

ایجاد روابط عموی بین حرکت ها.......................................108

تحریم حرکت حریف.......................................................109

تصمیم گیری در مورد روش اجرا......................................109

سخن مؤلف

روانشناسان ذهن ورزشکار را شامل سه لایه می دانند که عبارتند از: لایه ی فی البداهه که پاسخ های حرکتی را نسبت به حرکت حریف انجام می دهد. لایه ی تعقل که دنبال علل و معلول هر حرکتی می گردد و لایه ی خلاقانه که فراتر از حرکت عمل می کند. به همین دلیل ورزشکار با اجرای یک ایده ی ناآشنا و بهره گیری از ذهن و حافظه، ایده های غیر معمول انجام می دهد. به شرط آنکه تلاش کند در شناخت حرکت حریف با روش نو، فعالیتی عالمانه انجام دهد. ورزشکاران باید ظرفیت حاصل از تعامل دو حرکت را جدی بگیرند. در حالی که مجری فن از ضمیر خودآگاه خود کمک می گیرد. مدافع حرکت از ضمیر ناخودآگاه واز لایه ی فی البداهه ی ذهن الگو می گیرد.

بنابراین وقت آن است که به نحوه ی تفکر حرکت بیشتر دقت کنید. جای آن دارد که ورزشکاران خوش فکر از نحوه ی حرکت حریف آگاه شوند و جزئیات بیشتر حرکت را بشناسند. باید بتوانند مرزهای دانش حرکت را کشف کنند و نحوه ی بین حرکت های مختلف را با یکدیگر پیوند بزنند و با شناسایی ارتباط حرکت ها با هم، اندازه ها و زاویه های مناسب را شناسایی کنند. این علوم در زمینه ی ارزش گذاری و
تصمیم گیری حرکت، منطبق با منطق و احساس در نظر گرفته
می شود و به آن می پردازد.

توانایی پیش بینی حرکت های حریف بر اساس دانش عمیق درباره ی حرکت تشکیل می شود و در این مسیر حرکت های خلاقانه به صورت توأم شکل می گیرند. در این راستا هر چه پیش می روید، افکار
و احساسات متفاوتی را در سطوح مختلف ذهن کشف می کنید. بدین روش این ویژگی های عمیق تر در لایه های مختلف حرکت اهمیت بسیار بیشتری پیدا می کنند. این شناخت در تصمیم گیری او نسبت به اطلاعات لایه ی فی البداهه اهمیت فراوان دارد.

در این کتاب تلاش شده است تا به خوبی فرایند تصمیم گیری حریف به تصویر کشیده شود. در اینجا دو سؤال اصلی مطرح می شود:

1- قسمت مهم حرکت حریف چه کاری انجام می دهد؟

2- ورزشکار چگونه می خواهد در مقایسه با حرکت حریف بیندیشد؟

این کتاب تأکید دارد که استراتژی حرکتی خود را چگونه تدوین کنید و در نهایت بتوانید دو تصمیم بنیادین را محقق کنید که عبارتند از:

1- تعیین هدف های مشترک بین دو حرکت.

2- موقعیت گذاری در حرکت.

در حقیقت مشخص کردن دقیق اهداف حرکتی و پی بردن به خصوصیات و ویژگی های آنها برای مشخص کردن تاکتیک ها و روش های کارآمد و ارزش گذاری تصویر ذهنی مطلوب و شایسته که در باور حریف قبولانده شود.

برای رسیدن به مقصود خود باید اقسام حرکت را بخش بندی کنید و ارزش های رفتار حرکت را تعیین کنید. نظیر سایز، اندازه، قدرت و شتاب و....

البته ویژگی های حرکت را می توانه به چهار دسته، تقسیم بندی کرد که عبارتند از:

1- ارزش درونی

2- ارزش بیرونی

3- نوع نگرش اجرایی

4- اجرای فی البداهه و خلاقانه

همانطور که می دانید اجرای هر حرکتی باعث حساسیت ذهنی در حریف می شود و او را وادار می کند به دنبال عکس العملی باشد. ورزشکاران برای شناسایی فرصت ها و تهدیدها بایستی بتوانند به سه پرسش حرکتی پاسخ بدهند:

1- کدام ویژگی بالقوه ی حرکت می تواند مهم باشد؟

2- ویژگی های حرکت چه ارتباطی با یکدیگر دارند؟

3- این ویژگی ها چگونه به نفع ورزشکار تمام می شوند و چه نتایجی ممکن است اتفاق بیفتد؟

مقدمه

استراتژی حرکت در جوهره ی وجودی خود فرایندی است که شدیدا تحت تأثیر دو تصمیم بنیادی نسبت به تعیین هدف و موقعیت فعلی است. ورزشکاران برای تصمیم گیری، می بایست به دو پرسش مهم پاسخ دهند:

1- ورزشکاران حرفه ای دارای چه ویژگی هایی هستند؟

2- در مقایسه با اجرای حریف، باید چگونه بیندیشید؟

اول آنکه ورزشکار هدف را انتخاب می کند. سپس نسبت به موقعیت فعلی استراتژی خود را برمی گیزند. ورزشکاران حرفه ای این دو روند را مرتبط با یکدیگر می دانند. یکی از شاخص های انتخاب هدف، توانایی توسعه و ایجاد یک استراتژی اثر بخش نسبت به موقعیت فعلی است. این بدان معنی است که تعیین هدف و موقعیت فعلی نمی تواند مجزا از یکدیگر مورد بررسی قرار بگیرند. آنها به طور غیر قابل تفکیکی با یکدیگر ارتباط دارند. به همین دلیل ورزشکاران حرفه ای به فکر شناسایی و ارزیابی راه حل های استراتژیک هستند. از این نظر، تصمیم گیری در مورد هدف و موقعیت فعلی، هر دو هم زمان فرایند ارزیابی هستند.

این کتاب تأکید بر ارزیابی راه حل های استراتژیک و منطقی برای ارزیابی حرکت می باشد. آنچه که در اولویت نیازهای ورزشکار خودنمایی می کند، داشتن یک روش شناسایی گزینه های مختلف استراتژی هدف است.

پیام اصلی این کتاب آن است که ورزشکاران باید آن دسته از نیازهای حرکتی که رقیب نمی تواند آنها را برآورده کند را شناسایی کنند.  آنها باید در شرایطی قرار بگیرند که دارای چندین گزینه ی خوب باشند تا با آنها بخش های مهم استراتژی حریف را جلب و اجرای خود را در مقایسه با رقیب متمایز کنند. در چنین شرایطی آنها باید بتوانند برای اولویت بندی یک سری راه حل های غنی تر اقدام کنند.

این موضوع باعث دو نوع واکنش می شود. برخی از ورزشکاران شکیبایی خود را درباره ی مرتب کردن حرکت هایی که ارتباط چندانی با یکدیگر ندارند از دست می دهند. در نتیجه به اجرای حرکت های معمولی خود می پردازند. عده ای دیگر از ورزشکاران دچار نوعی
بی توجهی نسبت به حرکت های حریف می شوند، زیرا تصور می کنند، کارهایی که حریف انجام می دهد، مهم نیستند. با چنین طرز تفکری سعی می کنند اجرای مستقلی داشته باشند که این کار بسیار طاقت فرسا است.

این کتاب می خواهد تا این قبیل تفکرات سنتی حرکت را مورد بازبینی قرار دهد.

رویکرد این کتاب استراتژی وسیله - هدف است. در اینجا نیاز به یک نقشه ی پلکانی برای تهیه ی نقشه ی تصمیم گیری نسبت به داده های جمع آوری شده می باشید.

بخش اول برای حریف چه چیزهایی اهمیت دارد؟ و چه چیزهایی
می تواند مهم باشد؟

هدف:

هدف های حرکت همان ارزش هایی هستند که در جستجوی نتیجه ی مطلوب می باشند. ارزش های حرکت نیز با توجه به نحوه ی اتصال حرکت ها و روندهای مرتبط با آنها به دو دسته تقسیم می شوند:

1- ارزش های روانی: محرک های حرکت با توجه به هدف غایی.

2- ارزش های ابزاری: نحوه ی اتصال حرکت ها و برایند نیروها.

نتایج: (منفعت ها)

نتایج همان بازخوردهای مرتبط با حرکت هستند که ورزشکاران به هنگام مواجه با آنها، در اجرای حرکت تجربه می کنند.

یادتان باشد که هر ورزشکار با توجه به منافع خود، عملی انجام
می دهد. برای همین منفعت ها نتیجه ی محصول حرکت هستند.

ورزشکاران بایستی با پاسخ دو سؤال به تحلیل تصمیم گیری حرکت بپردازند:

1- کدام منفعت حرکت بالقوه مهم است یا می تواند تأثیرگذار باشد؟

2- این حرکت ها در راستای منفعت شما چه ارتباطی با یکدیگر دارند؟

ساختار دانش حرکت:

سه عنصر ویژگی ها، منفعت و ارزش های بالقوه، تشکیل دهنده ی ساختار دانش حرکت هستند.

این ساختارها می تواند به مرور زمان تغییر کنند:

1- شناسایی معنای حرکت با توجه به عناصر موجود در کل حرکت.

2- ویژگی ها، منفعت ها و ارزش ها با توجه به اجرای یکپارچه ی حرکت.

3- تکمیل ساختار کل حرکت با توجه به کارکرد خاص.

آن چیزی که موفقیت آینده ی حرکت را تضمین می کند. جذب عناصر جدا ناپذیر حرکت هستند. از طرفی هر چقدر حرکت پیشرفت می کند، با پیچیدگی های آن بیشتر آشنا می شوید و در نهایت در شرایط پیچیده و رو به گسترش، رقابت را بیشتر می شناسید و در نهایت منفعت
می برید.

فصل 1

چگونه وسیله - هدف را می سازد؟

استراتژی ورزشکار در نهایت می بایست دو تصمیم گیری بنیادین را تحقق بخشد. یکی تعیین هدف و دیگری موقعیت فعلی. برای به اجرا گذاشتن تصمیم خود، ورزشکار باید به دو سؤال زیر پاسخ دهد:

1- برای حریف چه چیز مهم است - یا می تواند مهم شود؟

2- می بایست در کدام قسمت از حرکت که برای حریف اهمیت دارد، متمرکز شوید؟

پاسخ به پرسش اول به شناسایی یک سری استراتژی احتمالی و
قابل دسترس در موقعیت فعلی نیاز دارید. پاسخ به پرسش دوم نیز مجموعه ای از مشترکات حرکت، منجر می شود. اجازه ندهید تا حریف به کشف ارتباط بین مشترکات حرکت دست یابد.

نقش وسیله - هدف:

رویکرد حرکت، روش هایی را در مورد جستجو قرار می دهد که طی آن ارزش های رفتاری حرکت شناسایی می شود. در این راستا اهداف حرکت با جلوه گری هایی رو به جلو می رود که عبارتند از:

1- یک اجرای راحت

2- یک حرکت هیجان انگیز

3- یک احساس موفقیت در اجرای حرکت

4- لذت از اجرای حرکت

5- مکر - رندانه با عمل حساب شده

هر کدام یکی از جلوه های حرکت می تواند بر کیفیت حرکت تأثیر بگذارد. وقتی ورزشکار به تشریح ارزش های حرکت می پردازد، در واقع به توزیع ابعاد حرکت می پردازد. همین دلیل به تبیین هدف های درونی حرکت می پردازد.

ارزش های شخصی با توجه به وسیله - اهدافی را جستجو می کند. وسیله آن چیزی است که ورزشکار برای رسیدن به هدف مورد استفاده قرار می دهد. در حوزه ی ارزشیابی همان ویژگی های حرکت (مثبت یا منفی) محصول نهایی را می سازد. نتایج همان پیامد های مرتبط با حرکت هستند که ورزشکار به هنگام اجرا تجربه می کند. بیشتر ورزشکاران حرفه ای به دنبال اجرای خوشایندی هستند تا حریف را مسخ کنند.

یک مثال ساده شاید بتواند به شما کمک کند. به مادری فکر کنید که در پختن غذا برای کودک خود، تأکید بر طعم و ظاهر غذا دارد. او با ایجاد تنوع و رنگ و مزه فرزند خود را ترغیب می کند تا غذا بخورد. مادر با این اقدام در مقام محافظت از سلامتی کودک خود تلاش می کند. این موضوع برای مادر احساس خوبی به ارمغان می آورد. در اصل با این کار منفعتی را با یک ارزش متقارن می کند.

مربیان این ترتیب مرتبط با ویژگی ها، منفعت ها و ارزش ها را به عنوان زنجیره ی وسیله - هدف مورد توجه قرار می دهند.

توجه داشته باشید که یک زنجیره ی حرکت (وسیله - هدف) با یک ویژگی آغاز و با یک ارزش حرکتی پایان می یابد. این ترتیب نشانه ها و اطلاعات حرکت را شناسایی می کند و از خود می پرسد که این ویژگی ها چه اهمتی برای هر دو طرف دارند؟ در اینجا هر دو ورزشکار با توجه به منفعت خود عکس العملی را انجام می دهد.

اما این سؤال مطرح می شود که آیا ورزشکار بین منفع خود و منفعت حریف تداخلی ایجاد می کند. چرا که امکان دارد حریف با توجه به منفعت او سود ببرد و اجرا را بر علیه مجری حرکت استفاده کند. حتی اجرای ورزشکار برای حریف، می تواند تداعی معنایی پیدا کرده و یک تداخل معنایی بین حرکت به وجود آورد که بین هر دو ورزشکار مشترک باشد. به بیان دیگر پیکان های حرکت، مفاهیم جدیدی برای هر دو ورزشکار ایجاد می کنند که دارای ارتباط بیشتری با برداشت هر دو نفر از خودشان نشان می دهد.

با این حال از منظر دو رقیب، جریان این مفهوم برعکس است. روند مفاهیم در این زنجیره، از ارزش گذاری هر دو ورزشکار سرچشمه می گیرد. زیرا زمانی که هر ورزشکار ارزش حرکت حریف مقابل را درک کند، حرکتی را انجام می دهد تا از پیشروی حرکت حریف جلوگیری کند و در همین راستا به روند حرکت خود کمک می کند. او با این کار معنا و مفهوم خاصی را جستجو می کند. زمانیکه این
حرکت ها در قرینه یا تضاد یکدیگر قرار گرفتند، برای هر کدام یادآور معنای خاصی می شوند. این فرایند یک مدل خاص از زنجیره ی حرکت را تداعی می کند. در اجرای بهنگام این فرایند، بالجبار یک ویژگی خاص به حرکت اضافه می کند تا کاربرد حرکت وسعت پیدا کند. گاه این ویژگی ها ذاتی و بالقوه هستند و گاه این ویژگی ها بالفعل و اجرایی هستند. این ویژگی ها می تواند بر کیفیت و ماندگاری حرکت تأثیر بگذارند. در مورد طبقه بندی این ویژگی ها و ارتباط درونی و بیرونی آنها با یکدیگر توضیح بیشتری خواهم داد.

منفعت های حرکت، ابزارهای توجیه کننده ی اجرای آنها هستند. یک حرکت زمانی منفعت ایجاد می کند که بتوان با آن کار خاصی را انجام داد و یا حرکت خاصی را بهتر اجرا کرد و یا در صورت عدم کابرد آن علاوه بر آنکه نفعتی حاصل نمی شود، بلکه منجر به شکست می شود.

سه نوع از این منفعت های حرکت را تشریح می کنیم:

1- منفعت وظیفه ای

2- منفعت روانی (شارژ نیروها)

3- منفعت زمانی

یک حرکت زمانی منفعت وظیفه ای ایجاد می کند که بتواند کار مثبتی انجام دهد و بدون داشتن آن محصول نهایی امکان پذیر نباشد. منفعت روانی از واکنش های فیزیکی و احساسی بدست می آید و به ورزشکار در تعدیل و کاهش نیرو کمک می کند. با این کار خستگی دیرتر اتفاق می افتد. منفعت روانی به طرز برداشت ورزشکار از حرکت حریف و شناسایی آنچه حریف دوست دارد انجام دهد، بستگی دارد.

ویژگی خاص محصول نهایی حرکت به ارزش حرکت مرتبط می باشد که منفعت زمانی است. یعنی حرکتی که پیش می رود در یک واحد زمانی مشخص و حساب شده با توجه به فعل و انفعالات حرکتی هر دو ورزشکار تعیین می شود. در غیر اینصورت زنجیره ی حرکت فاقد ضمانت اجرایی و فاقد ارزش گذاری می باشد. مربیان گاهی بین این ویژگی ها و ارزش های موردی تفاوتی قائل نمی شوند. برای مثال شاید هر فردی بتواند، توپی را داخل سبد بسکتبال به طور اتفاقی بیندازد. اما او نمی تواند هر بار این کار را انجام دهد. برای اینکه بسکتبالیست
حرفه ای مدل خاصی از پرتاب را آموخته است که در چهارچوب ارزش های معنایی گنجانده می شود.

اهمیت تدوین استراتژی حرکت:

ایده های اصلی در فرایند استراتژی حرکت از پیچیدگی خاصی برخوردار است. در اینجا صرفا به کار در چهار مورد از مهمترین این کاربردهای حرکت توجه کنید.

تمرکز بر حریف:

هدف از اجرای حرکت، حفظ کردن و تسلط بر حرکت حریف اولویت دارد. بنابراین هیچ هدف حرکتی وجود ندارد که به نحوی توافق بین دو حرکت را جستجو و دنبال نکند. بسیاری از مربیان اعتقاد دارند که حرکت مداری، مبنای هر گونه برتری است. بهترین روش برای تکمیل هدف های حرکت، فهم حرکت حریف در جهت ارضای نیازهای آن است.

بسیاری از ورزشکاران به راحتی از سوی رقیب به اشتباه می افتند. این موضوع گاهی منجر به آن می شود تا عملکردی آنچه باید انجام دهند، اتفاق افتد. بنابراین هدف فرایند ساخت استراتژی، نشأت گرفته از یک تحلیل دقیق و حساب شده است که مبنای صحیح هر استراتژی حرکتی می باشد. این بدان معنا است که تحلیل رقبا دارای اهمیت است. درک استراتژی حریف و نیز مهارت ها و توانمندی های در حال اجرا، برای ارزیابی گزینه های استراتژیک پیش رو، بسیار حیاتی است. با توجه به اینکه اولویت ها بایستی روشن و واضح باشند. آنوقت خواهید توانست طی بررسی حرکت حریف، به استراتژی های ممکن دسترسی پیدا کنید. ما جذابیت ورزش را با تحلیل رقیب، ارزیابی می کنیم. با این حال هدف رضایتمندی از انجام کاری که انجام می دهید.

تمرکز بر منفعت ها:

ایده ی اینکه استراتژی حرکت بایستی متمرکز بر حرکت حریف باشد. به علاوه هر ورزشکار حرکتی را به خاطر منفعتی که می خواهد و انتظار دارد، انجام می دهد. مسأله آنجاست که درک حریف، کار
ساده ای نیست.

همان طور که گفته شد، حرکت های حریف غیر قابل پیش بینی، متنوع، بی ثبات و ... هستند.

این مطلب عامل تعیین کننده، بر آن چیزی است که باید بتوانید کنترل کنید. این گرایش تمرکز بر چیزی است که قابل کنترل است. تا زمانی که حرکت برای خواسته های مشترک نفعی ایجاد کند، عملیاتی
فی البداهه و ابداعی است. اما زمانی که خواست یکی از آن دو تغییر پیدا کرد چه اتفاقی می افتد؟ ورزشکاران با تجربه نوعی علائم اولیه مبنی بر تغییر خواسته ها و نیازهای حرکتی را متوجه می شوند. وقتی که کاملا متوجه این تغییرات شدند، متوجه می شوند که چگونه واکنش نشان دهند و تمام تمرکز و استعداد خود را صرف تحول حرکت جدید کنند.

تمرکز ورزشکاران تا اندازه ای به این دلیل است که آنها فکر می کنند که می دانند از حریف چه می خواهند. بنابراین توجه خود را صرف نیازهای حرکت جدید منعطف می کنند. آنها فکرمی کنند که می دانند حریف چه می خواهد و تحت چه شرایطی حرکت آنها در حال رشد است. این رشد موجه با تداوم و نوآوری همراه است. رشد مدام به خاطر یافتن راه های جدید، برای یک خدمت فوق العاده است. آنها با نگاه کردن به حرکت حریف یا شنیدن حرف های مربی (تحلیل گر)، می دانند که چه حرکتی باید انجام دهند. به اعتقاد کارشناسان علم حرکت استراتژی عملگرا می تواند بر منفعت های مشترک، آغاز
می شود. توانایی چنین تحلیلی ورزشکاران را قادر می سازد تا:

1- تغییرات در نیازها و خواسته های حریف، شناسایی و پیش بینی
می شوند.

2- به این تغییرات واکنش مناسب نشان می دهند.

در این مرحله اولویت ها باید واضح و روشن باشند. ابتدا منفعت هایی که مورد درخواست حریف است را شناسایی کرده و آنگاه حرکتی را متناسب با ویژگی ها و خواسته های خود به منظور تأمین منفعت های شخصی طراحی و اجرا کنید. در اینجا یک حرکت خوب می تواند از خواسته ها و نیازهای موجود، شکل بگیرد. نه اجرای صرف یک فن. یعنی تکمیل توان خودش برای تکمیل نیازهای فیزیکی تا حرکت هایی را ایجاد کند تا به وسیله ی آنها نیازهای حرکتی است تأمین شود.

اجرای حرکت پویا:

یکی از مهمترین ابعاد تئوری حرکت، معطوف به روش هایی است که طی آن ورزشکاران اطلاعاتی را در مرود محصول نهایی در ذهنشان سامان می دهند. ورزشکاران ویژگی های نتایج (مثبت یا منفی) را در ذهنشان تداعی معانی می کنند و این نتایج را مستقیم یا غیر مستقیم، با ارزش های حرکتی حریف اتصال و ارتباط می دهند. مطابق با این نظریه، ورزشکار ویژگی ها، منفعت ها و ارزش های شخصی را در جوهر حرکت به نمایش می گذارد. این ساختار می تواند به مرور زمان تکامل پیدا کند. برای همین ورزشکار می تواند:

1- تداعی معانی جدیدی را از جوهر حرکت بدست آورد.

2- ویژگی ها، منفعت ها و ارزش های بیشتری را با ساختار کل حرکت بشناسد.

3- با توجه به معانی جدید، برای تکمیل ساختار بکار گرفته شده، بکوشد.

با این حال، نکته ی مهم این است که ورزشکار با اتصال یک منفعت با یک ویژگی محصول نهایی، واکنش نشان می دهند. این بدان معنا است که ورزشکاران بایستی هدف های کوتاه مدت و بلند مدت خود را، از انواع چیزهایی که توقع دارند با حرکت آنها تداخل پیدا کند را در ذهن خود تعریف می کنند. در غیر این صورت یک چالش استراتژیک ایجاد می شود.

آنچه که ورزشکاران بایستی انجام دهند تا محقق شود، برنامه ریزی برای گام های تکاملی مورد نیاز در راستای توسعه ی تداعی مفاهیم مورد نظر در یک دوره ی حرکتی خاص می باشد. به طور خاص فرایندی که از تدوین استراتژی مورد توجه قرار می گیرد. این کار
می تواند به ورزشکاران کمک کند تا:

1- ساختار کل دانش حرکتی را شناسایی کند.

2- عناصر تشکیل دهنده ی این ساختار را اولویت بندی کند.

3- به منظور اثر بخش تر کردن روش برنامه ریزی حرکت، تداعی معانی های مختلف، مورد ارزیابی دقیق قرار بگیرد.

پرسش و مشاهده ی اطلاعات حرکتی:

بیشتر تفسیر اطلاعات حرکتی، به دنبال شناسایی ویژگی های محصولات حرکت از یکدیگر به دست می آیند یا ارجحیت های هر قسمت نسبت به دیگری را در شرایط اجرایی گوناگون را تشریح
می کند. در مرحله ی بعد، ورزشکار یکی از ویژگی های برگزیده شده را انتخاب و این پرسش را مطرح می کند که: این ویژگی چرا برای من مهم است؟ در ساده ترین شکل ورزشکار پاسخ خود را با برقرار کردن ارتباط بین این ویژگی حرکتی حریف با یک ویژگی از حرکت خودش به یک منفعت می رسد. آنگاه حریف مقابل از خودش می پرسد: چرا این ویژگی (منفعت) برای او اهمیت دارد؟ مسابقه به همین منوال با ارائه ی پرسش و پاسخ نسبت به حرکت های یکدیگر مطرح می شود، ادامه پیدا می کند. این فرایند تا زمانی ادامه پیدا می کند تا یکی از ورزشکاران نتواند راجع به ویژگی، منفعت یا ارزش حرکتی دیگری فکر کند و پاسخ مناسبی ارائه ندهد به پایان می رسد. واضح است آن ورزشکاری که نتواند عکس العمل مناسبی انجام دهد، شکست
می خورد.

در طی این مسابقه ویژگی ها، یا دیگر منفعت هایی وجود داشته است که در ان لحظه مهم به نظر نرسیده اند، اما می توانستند با ارائه ی حرکت مناسب به یک موفقیت بزرگ تبدیل شوند. این محدودیت شاید زمانی که در پی ایجاد یک استراتژی ارتباطی برای یک قسمت مشخص از حرکت حریف تعیین کرده بودید، اهمیت نداشته باشد. در چنی شرایطی اگر فیلم مسابقه ی خود را بازبینی کنید، مشاهده می کنید که با استخراج ویژگی های دیگر از حرکت، فرصت های دیگری بدست می آمدند.

با این حال شما می توانید به شناسایی قسمت های مهم حرکت و انتخاب استراتژی های جدید و موقعیت گذاری بر روی آن هدف ها اقدام کنید. تصمیم گیری ها بر روی نتیجه ی نهایی، تصمیم هایی تاکتیکی هستند.

ورزشکاران حریف محور، حرکت های خود را در راستای اجرای استراتژی موقعیت گذاری طراحی می کنند. آنها کار را بر روی حرکت و سپس تعیین موقعیت ذهنی برای آن آغاز می کنند. سپس یک قسمت از کل یک حرکت را موقعیت گذاری کرده و آنگاه به نسبت آن موقعیت، حرکت جدید را اجرا می کنند.

چگونه می توان یک استراتژی موقعیت گذاری تدوین کرد؟ این موضوع را باشناسایی نیازها و خواسته های حریف آغاز کنید. اما نباید خودتان را به باورهای فعلی حریف از خواسته ها و نیازهایش محدود کنید. ورزشکار باید در مورد آنچه که ممکن است در مرحله ی بعد برای حریف اهمیت پیدا می کند نیز دارای دید گسترده ای باشد. برخی از موفق ترین ورزشکاران توفیق خود را مدیون این واقعیت می دانند که حریف را متقاعد  یا وادار می کنند که حرکت خاصی را انجام دهد، اما چگونگی متقاعد کردن حریف موضوع مهمی است.

به زبان ساده، تحیقیق در مورد حرکت های حریف دارای محدودیت های خودش است. ورزشکاران نوعا در شرایط غیر متعارف به سختی ممکن است بتوانند منفعت هایی که برایشان اهمیت دارد را به راحتی شناسایی کنند. علاوه بر این ورزشکاران ممکن است، حداقل در
اولین بار به حرکت هایی که تغییرات عمیق در رفتار و حالات آنها ایجاد شده، واکنش مطلوبی نشان دهند. در نتیجه شناسایی روابطی که بین حرکت ها ایجاد می شود، کار چندان ساده ای نیست. به همین منظور تفکر و تعمق و قضاوت نیز ضرورت دارد.

بنابراین ضرورت پیدا می کند تا درباره ی نیازها و خواسته های اعلام نشده ی حریف، به تفکر و تعمق بپردازید. فرایندی که برای تدوین استراتژی در این فصل مطرح شده است، ابزارهای مورد نیاز برای شناسایی منفعت ها بالقوه را برایتان فراهم می کند. علاوه بر این،
می توانید از همین ابزار برای تفکر در مورد چیزهایی که برای حریفتان اهمیت دارد، استفاده کنید. زمانیکه کار انجام شد، از تمایز بین آنچه که می دانید و آنچه که فکر می کنید می دانید، آگاهی می یابید. تداعی معانی انتزاعی، مبتنی بر آنچه انتظار می رود، نسبت به باورها و منطق خودتان شکل نمی گیرند. به همین علت بایستی ارتباطات بین ویژگی ها، منفعت ها و ارزش های حرکت بین دو ورزشکار شناسایی شود.

نگاه به حریف:

سعی کنید حرکتتان را خودتان شروع نکنید، بلکه با حریف شروع کنید. تکرار این دو سؤال که هر دو ورزشکار باید بدان پاسخ دهند، ضرورت دارد:

1- برای حریف چه حرکت هایی اهمیت دارد و چه حرکت هایی می تواند مهم باشد؟

2- بایستی بر کدام یک از حرکت ها که می تواند مهم باشد، تمرکز شود؟

نکات مهم:

استراتژی حرکت، اساسا پاسخ به تعدادی سؤال ساده است. ورزشکاران مختلف چه نیازها و خواسته هایی دارند؟ به فرض شناسایی این نیازها و خواسته ها، بایستی بر کدام یک از این خواسته ها متمرکز باشد. کدام یک از ورزشکاران از جمله ورزشکاران حرفه ای هستند و چگونه باید با آنها مقابله کرد؟ اگر بتوانید این پرسش ها را پاسخ بدهید دارای یک استراتژی ، فعال هستید. هر چیز دیگری تاکتیک خواهد بود. اما نباید فراموش کرد که سن و وزن هر ورزشکار هم شاخص است که باید در نظر گرفته شود. چرا که اگر ورزشکار نوجوانی هستید و با ورزشکار بزرگ سال مسابقه داده اید، عدم موفقیت شما، نشان دهنده ی ضعف شما نیست. به هر حال اینها گام هایی هستند که برای پیاده کردن استراتژی باید برداشته شود.

این فصل ابزارهایی را برای بالا بردن کارایی فعالیت حرکتی ارائه
می دهد به هر حال اگر مصمم هستید تا درک بهتری از حریف بدست آورید، مطالعه ی این فصل ضروری به نظر می رسد.

فصل 2

شناسایی و تحلیل منفعت های حرکت

وقتی صحبت از اجرای فن می شود، ورزشکاران سهولت و سرعت را دوست دارند. علت این است که روند حرکت نشان دهنده ی شرایطی است که ورزشکار بر روی یک منفعت متمرکز می شود که نسبت به منفعت های دیگر در اولویت قرار می گیرند. برای رسیدن به شرایط مطلوب، ورزشکار باید به دو سؤال به تفسیر پاسخ دهد:

1- کدام منفعت برای رسیدن به هدف مهم هستند یا می توانند مهم باشند؟

2- با این منفعت چگونه ارتباط برقرار می کنید؟

در اینجا به معرفی چهارچوب ساده ای می پردازیم که پاسخگویی به این پرسش ها را تسهیل کند.

چهارچوب منفعت:

یکی از اصولی ترین تفاوت بین منفعت ها به انواع پیامدها و بازخوردهایی است که از برخورد با آن حرکت بدست می آید. علاوه بر این، می توان بین منفعت بدست آمده از بخشی از فرایند و منفعت هایی که از کل فرایند بدست می آید، تفاوت قائل شد.

دگرگونی پیامدهای حرکت:

آیا می دانید روش های گوناگونی برای طبقه بندی انواع مختلف منفعت ها وجود دارد. تعدادی از پیامدهای حرکت (پیش آمدها) برداشت یا باوری است که مورد توجه قرار می گیرند. تئوریسین های حرکت این پیامدها را به چندین زیر مجموعه تقسیم بندی می کنند.

پیامدهای وظیفه ای:

زمانیکه فنی از روی شکلی خاص، برای انجام کاری که ضروری یا مطلوب تشخیص داده می شود، بکار می رود. در بیشتر موارد پیامدهای وظیفه ای به توانایی انجام حرکتی بهتر مربوط می شود.

گاهی پیامدهای وظیفه ای - منفعتی را به دنبال دارد که صرفا موقعیت جدیدی را ارائه می دهد. بنابراین هر دوی آنها برای ایجاد منفعت برای ورزشکار مورد نیاز است.

پیامدهای تجربی حسی:

پیامدهای تجربی حسی، به آن دسته از احساسات و عواطف هیجانی گفته می شود که ورزشکار در هنگام بهره برداری و یا بکارگیری از حرکت تجربه می کند. بنابراین پیامدهای تجربی حسی به دنبال ارضای نیازهای حرکتی و شناخت محرک های مربوطه هستند. پیامدهای تجربی حسی، مبنای ارجحیت های درونی حرکت می باشند که با دیدن و لمس کردن برانگیخته می شوند. این همان چیزی است که صرفا بر اساس ویژگی های ذاتی و درونی یک حرکت شناخته می شود.

پیامدهای تجربی حسی به ورزشکار کمک می کند تا گسترده ی منفعت های حرکت را محدود کند. و صرفا به منفعت های تجربی حسی مهم توجه کند.

پیامدهای روانی حرکت:

اقدام برای تسلط و غلبه بر حرکت، می تواند بر طرز فکر ورزشکار در مورد خودش تأثیرگذار باشد. مثلا سخت کوش، منظم، توانمند، باهوش، خود جوش و...

این برداشت یک تصویر ذهنی از خود است که اغلب ورزشکاران حرفه ای برای خودشان ترسیم می کنند. آنها همچنین با استفاده از رفتار حرکتی خود، تلاش می کنند تا مهارت فعلی را به سوی آینده ی ایده آل تشویق کنند.

گاهی اوقات استفاده از یک حرکت یا فن ناشی از برانگیخته شدن
نقش های متفاوت و گوناگون می باشد. این برداشت از حرکت یا فن
می تواند در شرایط مختلف ورزشکار را به جستجوی منفعت های جدید سوق دهد.

پیامدهای ظاهری حرکت و پیامدهای باطنی حرکت:

پیامدهای ظاهری حرکت بر اثر استفاده از یک حرکت یا فن بدست
می آیند. در حالی که پیام دهی باطنی می تواند در اثر فعل و انفعالات و پیش آمدهایی که حریف متأثر از حرکت یا فن شما است بدست آید. بنابراین پیامدهای باطنی در حین مراحل اجرای حرکت یا فن تشکیل می شوند.

در برخی از مراحل حرکت یا فن، تمایز بین پیامدهای ظاهری و باطنی حرکت، کار مهم و پیچیده است. از نظر ورزشکار اجرای حرکت یا فن چه زمانی به پایان می رسد؟ بیشتر ورزشکاران مرحله ی فقط اجرای فن را کافی می دانند. اجرای فن کاری است که ورزشکار باید انجام دهد. اما آنچه که پس از این مرحله اتفاق می افتد، کاری است که فن یا حرکت باید انجام دهد. به همین دلیل بیشتر فن ها به طور هم زمان با اندیشه ی حرکتی حریف پیش می روند و در حین اجرا، مسائلی اتفاق می افتد که باید در نظر گرفته شود.

ارتباط بین اتفاقات حرکت:

ورزشکاران حرفه ای برای پاسخ به یک سؤال مهم تلاشم می کنند: در این لحظه منفعتی برای من مهمتر است؟ پاسخ به این پرسش خود سؤال دیگری را مطرح می کند. بین تمام حرکت های در حال اجرا چه ارتباطی با یکدیگر دارند؟ شناسایی ارتباط بین حرکت ها، گامی مهم به سوی درک معنا و مفهوم محصول نهایی است. حرکت ها مطابق
با تئوری وسیله - هدف، دارای معنا و مفهومی اند، زیرا دارای
ویژگی هایی هستند. اما این ویژگی ها صرفا به دلیل ذاتی دارای مفهوم نیستند، بلکه به دلیل ارتباط با حرکت های دیگر، دارای ارزش و مفهوم خاصی شده اند و منفعت ها و معانی و مفاهیم مستقلی را تداعی
می کنند. گاهی حرکت ها با ارزش ها تداعی نمی شوند، بلکه معنای خود را به طور غیر مستقیم با دیگر ارزش ها تداعی می کنند.

یکی از بنیادی ترین مفهوم تئوری وسیله - هدف این است که منفعت های حرکت با توجه به اجرای یک دسته از حرکت ها، جوهر وجودی خود را نمایان می کند. در نتیجه منفعت های حرکت دارای تداعی های مستقلی با ارزش های شخصی هستند.

به جرأت می توان گفت که ورزشکاران منفعت های حرکتی خود را با ارزش های حرکتی حریف می سنجند. این ارتباط بیانگر نوعی تجربه ی نگرش هر ورزشکار است که در هنگام اجرا بروز می کند و در وجه سوم یکی از آنها منفعت بیشتری می برد و بر اجرای حرکت حریف مقابل غلبه می کند این مدل ارتباطی بین منفعت های حرکتی هر دو ورزشکار، طبعا روندی را نشان می دهد که گاهی انتظار آن را نداریم. در نتیجه ارتباطی را مشاهده می کنیم که با مدل های قبلی مطابقت ندارد. با بیان این موضوع، می توان چنین مدلی را نقطه ی شروع مناسبی، برای شناسایی ارتباط معنی دار در مورد منفعت های خود باشید.

بررسی موردی در زمینه ی منفعت های فن:

هر فن یک چهارچوب مشخص برای تفکر در مورد انواع منفعت ها را شامل می شود. ورزشکار می تواند این منفعت ها را به روش های گوناگون شناسایی کند. ابتدا باید از خودش بپرسد، حریف از اجرای این حرکت چه منفعتی را می خواهد؟ واضح است که این مطلب مهمی است و بایستی در چندین جهت مورد ارزیابی قرار بگیرد.

قبل از هر اقدامی باید به جمع آوری یک فهرست ابتدایی از منفعت های بالقوه و سودمند داشته باشید. می توانید بهترین گزینه را در یک
زنجیره ی حرکت مرور کنید.

برای اجرای این فرایند، بهتر است نیم نگاهی به حرکت حریف داشته باشید. اینکه رقیب چه نوآوری های متنوعی در حوزه ی حرکت ارائه می دهد. با بررسی این حرکت ها، می توان منفعت های مختلفی را که حریف خواستار آن است یا ممکن است آن را از اجرای حرکت بخواهد، شناسایی کنید. باید توجه ورزشکار به طور کامل بر حرکت حریف متمرکز باشد. شناخت نوع ارتباط در زنجیره ی حرکت سودمند است. به همین ترتیب حرکت زیبا و جذاب، از منفع هایی به حساب
می آید که متصل بر منفعت حریف شده است. حتی وجه تمایز بین دو حرکت هم بر جذابیت اجرا می افزاید. دیگر ابعاد شامل: اندازه، سر جای خود اجرا شدن و ... به علاوه جذابیت حرکت از این هم غیر ملموس تر است. زیرا ارزیابی جذابیت به موضوعاتی فراتر از اجرا بستگی دارد. بهترین روش برای نشان دادن زیبایی حرکت، چگونگی روند حرکت است و به عملکرد حرکت مربوط می شود.

این نکته را نباید فراموش کرد که چگونه تجربه ی یک حرکت،
می تواند منفعت هایی را در یک شرایط حرکتی جدید ایجاد کند. یک زنجیره ی ارزشی جالب هم در رابطه با بین منفعت ورودی با یک منفعت خروجی ارتباط برقرار می کند.

نتیجه:

اولین وظیفه ی یک استراتژیک حرکت مدار، شناسایی منفعت هایی است که می تواند برای ورزشکار بالقوه اهمیت داشته باشد. در این فصل آموختید که چگونه اجزای اصلی قابل استفاده ی فن را برای اجرای روان تر و آسان تر بکار بگیرید. منفعت های ورودی نتیجه ی تجربه ی ورزشکار هستند و منفعت های خروجی نتیجه ی شناخت و آگاهی شما در بکارگیری، حفظ و نگهداری و یا بهبود و تکمیل حرکتتان است.

یک اجرا زمانی دارای یک منفعت وظیفه ای است که برای ورزشکار:

1- امکان اجرای حرکتی را فراهم آورد که در راستای تقویت حرکت حریف انجام نگیرد.

2- اجرای حرکتی به روش بهتر که اهداف حریف را تحقق نبخشد.

3- منفعت های اجرایی، برخاسته از واکنش های فیزیکی و هیجانی مثبت باشد.

اجراهای موفق می توانند منفعت های حرکتی را به دو روش فراهم کنند:

1- اجرای ورزشکار برای حریف یک منفعت مطلوب ایجاد نکند.

2- اجرای موفق ورزشکار، بتواند یک منفعت جدید را سازماندهی کند. نهایتا منفعت های بهتر، نتیجه ی یک روش تفکری و باور مطلوب بر اثر استفاده از یک حرکت به وجود می آیند.

توجه داشته باشید که تحلیل شما مبتنی بر منابع مختلف اطلاعاتی است، از جمله:

1- نظرات حریف در مقابل حرکت انجام شده.

2- اظهارات کارشناسان در مورد اجرای بهتر.

برای انجام این کار، بایستی تمامی منابع اطلاعاتی ممکن که می تواند برای ایجاد بینشی در مورد حرکت های حریف مفید باشد. شناسایی و به طور منظم بررسی شوند. تا دائما فهرست منفعت های حرکتی توسعه یافته و مورد بازنگری محدود قرار بگیرند.

زمانیکه ویژگی های مرتبط و ارتباطات مفید بین حرکت ها، بالقوه شناسایی گردید، باید از خود چند سؤال دیگر بپرسید. اول اینکه چه نوع حرکت هایی در منفعت حرکتی سهم بیشتری دارند؟ اما تمرکز بر فرصت ها و از دست رفتن موقعیت ها، چالشی است که در بخش های مختلف حرکت ارزیابی می شود.

دوم اینکه آیا ورزشکاران، با وجود شرایط مختلف می تواند بر چالش ها غلبه کنند؟ آیا منفعت های مرتبط با آنها در هر شرایطی یکسان است؟ آیا تغییرات در شرایط مختلف، باعث منفعت های گوناگون
می شود؟ آنگاه مهمترین منفعت کدام است؟

سوم اینکه، کدام یک از منفعت ها شناسایی شده، هم اکنون انگیزه ی بیشتری برای مواجهه با آن را دارید؟ چند درصد حریف در حال حاضر با این انگیزه در مقابل حرکت ورزشکار ایستادگی می کند؟ بنابراین به یک تحقیق مفصل از حرکت نیاز دارید. باید دانست که حریف خواستار کدام یک از این منفعت ها است. با نگاه ساده به سهم هر حرکت، به یک ایده ی اولیه در مورد اهمیت منفعت های گوناگون، دسترسی پیدا می کردید.

چهارم اینکه حریف چگونه با این منفعت ها برخورد می کند؟  ظاهرا یک نحوه ی بیان خاص برای هر ورزشکاری معمول است که شیوه و شگرد همان ورزشکار است.

بالاخره اینکه، تحلیل های خود  را بازنگری کنید و به پرسش های زیر پاسخ دهید، چه می دانم؟ از کجا شروع کنم؟ فکر می کنم چه کاری انجام دهم، بهتر است؟ چه چیزهایی را نمی دانید؟

برای اینکه یک استراتژی و راهبرد اثر بخش تدوین کنید. باید بتوانید چیزی هایی که می دانید را از چیزهایی که نمی دانید تفکیک کنید.

فصل 3

مقبول سازی منفعت های حرکت

ورزشکاران با استفاده از شناخت کانال های حرکت، معمولا منفعت هایی را در استفاده از حرکت خود، بدست می آورند. هر ورزشکاری در راستای اجرای حرکت خود منفعت هایی بدست آورده است. اما به دلیل عدم درک درست از آن منفعت ها در بیشتر اوقات به هدف مطلوب دست نیافته است. اگر اجرای حرکت شما فاقد ویژگی های لازم برای پشتیبانی موارد تجربه نشده را نداشته باشد، بدبینی به همراه خواهد داشت. یک استراتژی بازبینی حریف محور از منظر تئوری وسیله - هدف، بایستی بتواند ارتباط بین ویژگی های اجرا و منفعت های مرتبط حرکتی را تعیین کند. اگر منفعتی را در نظر بگیرید و نتوانید هدف آن منفعت را با یک یا چند ویژگی خاص تداعی کنید. آنگاه مقبولیت نخواهید داشت. در اینجا ورزشکار نباید نقش خود را در اجرای حرکت ببیند، بلکه باید در تأمین نیازهای حرکتی است نسبت به حرکت حریف تلاش کند. بنابراین ویژگی های حرکتی حریف چندان اهمیت ندارد، بلکه چگونگی برخورد شما با آن حرکت اهمیت دارد. متأسفانه بسیاری از ورزشکاران آنچنان بر اهمیت ویژگی های حرکتی حریف متمرکز نمی شوند که نقش این ویژگی ها در مقبولیت منفعت ها، امکان پذیر می شود.

این گرایش مثبت، استراتژی حرکتی ورزشکار را تشویق می کند که ارزش حرکت را در ویژگی های حرکت، منفعت ها، تصاویر ذهنی از انواع تداعی ها و ... مورد استفاده قرار دهد. تصاویر ذهنی از شرایط مثبت و منفی حرکت به دو نتیجه گیری بسیار خطرناک رهنمون
می شوند:

1- تمام تداعی معنایی حرکت، از نظر توان و راهکار، معادل و یکسان نیستند.

2- ایجاد یک تداعی از حرکت، نیاز به حمایت دیگر قسمت های حرکت دارد .

بنابراین یک مجموعه ی حرکت (گروه حرکتی)، به شکلی خاص، تداعی های معانی مختلفی خواهد داشت. زیرا این تداعی های معنایی با هر گونه اتصال ها و پشتیبانی کننده ها، ویژگی های نتیجه ی حرکت را تغییر می دهند. این تغییر نه در فرم، بلکه در محتوای حرکت به وجود می آید.

این باور از تداعی های حرکت با تحلیل جزء جزء تما اجزاء بدست می آیند. در چنین حالتی معمولا هیچ نظم خاصی در اجرا دیده نمی شوند و مخلوطی از منفعت ها و ویژگی ها و تداعی های گوناگون تشکیل می شوند. در این واقعیت حرکتی، گاهی اشکال ایستا و گاهی اشکال پویا پدید می آیند. در چنین حالتی تکامل حرکت در طی زمان رخ می دهد.

تئوری وسیله - هدف و منفعت های مقبول:

تئوری وسیله- هدف، اولین و مقدماتی ترین شناخت رفتار حرکتی است، درون این تفکر، یک سری فرضیه ها در مورد سازماندهی اطلاعات حرکت وجود دارد. عامل اصلی در ایجاد یک درک مفید از جنبش و رفتار حرکت که شاید مهمترین عامل به حساب آید، شناختن ساختارهای حرکتی می باشد. کارشناسان عموما دریافته اند که چنین ساختاری هم بر رفتارهای ذهنی رونی و چه بر رفتار حرکتی بیرونی (شهودی) تأثیر عمیق می گذارد. شناختن این ساختارها در توزیع و نحوه ی پردازش اطلاعات و به نوبه ی خود بر عملکرد آن پردازش های اساسی، نقش اساسی ایفا می کند.

دو بعد از ابعاد ساختار شناختی حرکت بسیار مهم هستند. اولین به مفاهیمی مربوط است که در درون ساختار حرکت قرار دارند:

تقریبا هر شکل از حرکت از واکنش های ذهن شامل باورها، طرز فکر، خیال و نسیت ها، همچنین هیجانات احساس ها، ارزش ها، تصویرهای ذهنی و حالت های روحی و اقدامات حرکتی می تواند به عنوان یک جزء از عنصر ساختار شناختی مورد توجه قرار می گیرد.

دومین عنصر مهم ساختار شناختی به اتصالات حرکت با تداعی معنای بین مفاهیم مربوط می شود.

ورزشکار قطعا به درک این اتصالات یا تداعی بین مفاهیم خاص نیاز دارد. به طور مثال، انواع تداهایی که ورزشکار ویژگی های خاص از یک حرکت و منفعتی که از آن حاصل می شود، در واقع هر نوع ارتباط بین اجزاء هر مفهوم را در هر نقطه ی اتصال بخصوص کدگذاری می کند. هر تک جزء حرکت، دارای معنای ناچیز یا فاقد هرگونه معنا است. معنای آن به وسیله ی مفاهیمی که بدان متصل است، تعریف می شود.

بنابراین، ورزشکاران تداعی های ذهن خود را از اجرای حرکت چگونه سازماندهی می کنند؟ آنها به طور خاص هیچ گونه متنفعتی را با یک حرکت تداعی نمی کنند. طبق اصل تئوری وسیله- هدف،
تداعی های حرکت، طرز فکر حریف را نشان می دهد. این تداعی ها، شامل ویژگی های محصول نهایی حرکت و نوع اتصال آنها با یکدگیر است. در این مرحله ورزشکار ترجیح می دهد که از کدام قسمت حرکت و نوع اتصال آنها با یکدیگر است. در این مرحله ورزشکار ترجیح می دهد که از کدام قسمت حرکت استفاده کند. این غالبا با شناسایی ویژگی های آن قسمت از حرکت تداعی می شود. مبنای این تحقیق نحوه ی اندیشیدن هر ورزشکار در مورد درک حرکت است. گاهی اوقات تقابل دو حرکت از طرف هر دو ورزشکار به وجه مشترکی می رسند که محصول سوم تشکیل می شود. ورزشکاران نوعا به بازشناسی ویژگی های وجه سوم حرکت می پردازد. 

نتیجه ی نهایی آن است که وقتی ورزشکار در شرایط خاصی قرار
می گیرد تا در آن بین اجزای حرکت تمایز قائل شود، تقریبا در بیشتر موارد این تمایز، مبنای نهایی ویژگی حرکت قرار می گیرد. زمانیکه ورزشکار از خود می پرسد چرا این ویژگی برایم مهم است، عموما او این ویژگی را به یک منفعت متصل می کند.

به عبارت دیگر، منفعت ها به طور غیر مستقیم در ویژگی های حرکت تداعی می شوند. ورزشکاران منفعت ها را با ویژگی ها و ویژگی ها را در محصول نهایی جستجو می کنند.

ارتباط بین ویژگی ها و منفعت ها نباید کار دشواری باشد. فکر کنید وقتی بخواهید در مورد اجرای حرکتی توضیح بدهید، چه اتفاقی
می افتد. اگر شما در مورد شکل و اندازه ی حرکت، اینکه شکل حرکت شامل چه اجزائی می شود، چه ویژگی هایی دارد و چه ارزش های در خود نهفته دارد، توضیح دهید. ویژگی های آن را تشریح می کنید. در واقع ورزشکاران دائما از ویژگی هایی که تداعی می کنند برای نتیجه گیری در مورد محصول نهایی و توجیه ارجعیت استفاده ی خاص
از حرکت در مقایسه با دیگر معقولات حرکت استفاده می کنند.
نشانه گذاری درباره ی این موضوع از ویژگی های درک اتصالات حرکت است. در این حالت، ویژگی های پذیرفته شده ی حرکت، تشکیل دهنده ی هسته ی اصلی ساختار کل حرکت است. (ساختار شناخت شامل تمامی مفاهیم) است که ما از کل حرکت بدست می آوریم. زمانیکه ورزشکار بخواهد یک مفهوم دیگر از همان محصول را در ساختار کل حرکت بازآفرینی کند. این کار را با اتصال مفاهیم جدید با مفهومی که از قبل در ذهن خود به وجود آورده، انجام می دهد. در این وضعیت، با توجه به اینکه دیگر متغییرها ثابت باقی بمانند ساختن یک شکل و فرم جدید با تغییر در یک یا دو جزء از کل حرکت هم
امکان پذیر است. این زمانی اتفاق می افتد که ساختارهای دانش مرتبط و متعددی در حافظه وجود داشته باشد، تا راحت تر بتوانید در مورد منفعت های جدید فکر کنید. بیشترین و مناسب ترین مفاهیم جدید ازساختار کل حرکت مربوط به امکان طراحی منفعت های جدید
می باشد. این علت (ارتباط تک به تک) است.

ورزشکارانی که تصمیم می گیرند که تصمیم گیری های حریف را مدل حرکت خود قرار دهند، گرایش به سوی تداعی کردن منفعت ها با ویژگی های تقویت شده دارند. در واقع ورزشکار با توجه به
ویژگی های حرکت حریف، پیش بینی منفعت هایی که ممکن است را تداعی می کند.

نحوه ی یاد آوردن اطلاعات از سوی ورزشکار می تواند، نحوه ی اتصالات و شدت اتصالات حرکت را با توجه به منفعت ها تشخیص دهد. بخصوص آنکه توانایی ها و مهارت های هر دو ورزشکار بر روی این ویژگی ها تأثیر فراوانی می گذارد. اینکه در یک شرایط خاص چه نشانه هایی برای حرکت آماده و محیا است.

با توجه به تعداد و نوع نشانه هاف برای شناسایی عوامل اثر گذار
بر قابلیت حرکتی ورزشکار تأثیر بسزایی دارد. یعنی ممکن است اطلاعاتی که در حرکت حریف موجود است، شاید قابل درک برای شما نباشد. بنابراین نمی توانید بدون شناخت نشانه ها یا عوامل مؤثر، بتوانید کار خاصی انجام دهید.

یکی از نشانه هایی که تقریبا همیشه در هر وضعیت حرکت وجود دارد، شکل حرکت می باشد. یعنی ویژگی های حرکت در شکل آن همیشه وجود است. زمانیکه ویژگی های حرکت قابل مشاهده نباشد، آنها را نوعا در محتوای آن (درون حرکت) تداعی می شود. از آنجایی که
ویژگی های حرکت به طور هم زمان در نقطه ی اتصال بین دو حرکت هستند. طبیعی است که اولین اطلاعاتی که به ذهن خطور می کند، در شرایط اجرا، همان ویژگی های حرکت هستند. اطلاعات بعدی، همان مفاهیمی هستند که در طول اجرای حرکت تداعی می شوند. به همین دلیل اتصال منفعت ها با ویژگی های حرکت دارای اهمیت هستند.

شناخت منفعت ها به دلایل دیگر نیز اهمیت دارند. در نظر بگیرید زمانیکه حرکتی را اجرا می کنید و نتیجه می گیرید که درک جدیدی از منفعت ها بدست آورده اید. زمانیکه به منفعت های واقعی دست یافتید (نه انتزاعی یا ذهنی)، آنوقت معلوم می شود که این منفعت ها واقعی هستند یا نه. حالا می توانید درباره ی این منفعت ها توضیح موجهی ارائه دهید و حتی آنها را برای هدف های دیگر بکار بگیرید.

ویژگی های محصول نهایی حرکت:

با شناختن ویژگی ها - منفعت ، تجربه ی شخصی قابل توجهی بدست می آورید. اما وقتی تجربه ی کمی داشته باشید، ممکن است به
تجربه ی حریف اتکاء کنید. در چنین شرایطی ممکن است اسیر طوفان های ذهنی - حرکتی حریف شوید.

درک بیشتر ویژگی های حرکت، به ورزشکار کمک می کند که با اعتماد بن نفس و جسارت بیشتری در شرایطی که حریف در شک و تردید قرار دارد، بتوانید تصمیم های عاقلانه ای بگیرید.

ارزیابی حرکتی، زمانیکه ورزشکار وقت کمی دارد، می تواند به راحتی در شرایط وجود ابهام در حریف که نمی داند چه تصمیمی اتخاذ کند، انتظار می رود که بتوانید بهتر فکر کنید و نتیجه بگیرید.

همانطور که می توانید بر حرکت حریف تأثیر بگذارید، می توانید از حرکت حریف تأثیر بگیرید و به نتیجه ی دلخوه دست یابید.

تجربه ی ورزشکار می تواند به نحوی استفاده و اجرای حرکت در شرایط گوناگون را بشناسد و تفسیر این تجربه ها، کار را برای حریف سخت تر می کند. بنابراین می توان این تنوع را در اجرای یک حرکت بررسی کرد. اما اثربخشی حرکت ورزشکار تا اندازه ی زیادی به تجربه ی حریف بستگی دارد. بهترین حرکت را هم اگر درست اجرا نکنید، منفعت مورد نظر را نخواهد داشت. چنانچه حریف با توجه به شگردها و خصوصیات فیزیکی و ذهنی خود، با همان حرکت یک برخورد یکسانی نخواهد داشت. نکته در اینجاست که تداعی ویژگی ها، منفعت ها به هر ورزشکار کمک می کند تا ادعای خود را با
روش های متفاوت ارائه دهد. علاوه بر این هر حریف می تواند حرکت شما را تفسیر کند. سپس تلاش می کند آن حرکت را در راستای منفعت خود قرار دهد. زیرا در ویژگی های ارائه شده ی حرکت، منفعت هایی برای حریف تداعی می شوند که ممکن است با حرکت حریف مرتبط و متصل یا مشترک باشند.

نهایتا اتصال دو حرکت (از طرف هر دو ورزشکار) منفعتی بیشتری برای یکی از ورزشکارها در پی خواهد داشت. در واقع نتیجه با کشف اتصال های بین منفعت ها و ویژگی های بین آنها تعیین می شود. یعنی استدلال از مفهوم تمام فعل و انفعالات حرکت، تداعی منفعت های قدرتمند و ماندگاری را ایجاد خواهد کرد.

فصل 4

انواع ویژگی های حرکت

اساسا یک حرکت می تواند برای ایجاد ارتباط بین یک منفعت و یک ویژگی تمایل داشته باشد. با این حال حرکت دارای ویژگی های دیگری هم هست. ورزشکار به چندین دلیل بایستی نحوه ی تأثیرگذاری حرکت را درک کند. اولا همانطور که قبلا گفته شد، ویژگی های حرکت
می توانند منفعت ها را مقبول تر کنند. فکر کردن در مورد ویژگی های حرکت می تواند ایده های جدیدی را برای منفعت مقبول تر داشته باشد. ثانیا یک بازبینی دقیق از ویژگی های حرکت، ممکن است به کشف منفعت های جدید بینجامد که بتواند متمایز از دیگر رقبا باشد. ثالثا، گاهی برخی از ویژگی های حرکت باعث به هم ریختگی نظم مورد نظر حریف خواهد شد. گاهی این به هم ریختگی، فرصت های جدیدی را به وجود می آورد. در اینجا ورزشکاران برای شناسایی فرصت ها و تهدید ها، بایستی به سه پرسش زیر پاسخ دهند:

1- کدام ویژگی ها برای حریف مهم هستند یا می توانند مهم باشند؟

2- این ویژگی ها چه ارتباطی با یکدیگر دارند؟

3- این ویژگی ها چگونه با منفعت ها ارتباط پیدا می کند یا ممکن است ارتباط پیدا کنند؟

در این مرحله، یک چهارچوب ساده برای شناسایی ویژگی های حرکت و تفکر در مورد ارتباط بین ویژگی ها و منفعت های حریف نیاز است.

شناسایی ویژگی های حرکت:

با گذشت سال ها ورزشکاران روش های گوناگونی را برای طبقه بندی ویژگی های حرکت پیشنهاد می کنند. مروری بر ارتباط بین ویژگی ها و منفعت ها (نوع شناسی)، ورزشکار را به چندین نگرش مهم در بین ویژگی ها رهنمون می سازد.

اول اینکه برخی ازاین ویژگی ها تک بعدی هستند. آنها یک مشخصه ی معین و کاملا تعریف شده را ارائه می دهند. اما ویژگی های دیگر چند بعدی هستند. زیرا چند ویژگی را در یکجا متراکم کرده اند. این موضوعات تا اندازه ای نشانگر آن است که ویژگی های چند بعدی، حاوی اطلاعات بیشتری هستند. ویژگی های چند بعدی (انتزاعی) در مقایسه با ویژگی های تک بعدی، ارزش های ویژه ای را دنبال
می کنند. بدین ترتیب ویژگی های انتزاعی، سطح بالاتری را در تصویر سازی ذهنی یک زنجیره ی حرکت، در دست دارند.

دوم اینکه، برخی ورزشکاران معتقدند که ویژگی های حرکت را
می توان به ویژگی های اجرایی و تفصیلی تقسیم بندی کرد. ویژگی های اجرایی را می توان از قبل آموزش داد و مورد ارزیابی دقیق قرار داد. در حالی که ویژگی های تفضیلی را می توان تنها در حین اجرا بررسی کرد. اما به نظر می رسد که نمی توان این تقسیم بندی
را مناسب دانست. زیرا در هنگام تصمیم گیری ها، حتی
زمانیکه نمی توانید ویژگی ها را به روش صحیح ارزیابی کنید، بتوانید زمینه های قابلیت های حرکت را حدس بزنید و یا حین اجرای حرکت تداخل یا خلل ایجاد کنید.

بدین ترتیب می توانید یک ارزیابی تخمینی در مورد قدرت و کیفیت حرکت بدست آورید.

توجه به این واقعیت که همان ویژگی در برخی شرایط دیگر، مورد ارزیابی قرار می گیرد و حتی پیچیده تر می شود. در چنین شرایطی، خصوصیات حرکت، ویژگی تجربی محسوب می شوند.

یکی از روش های پرهیز از ابهامات، تجدید نظر در تعریف ویژگی های حرکت به روش زیر است:

یک ویژگی حرکت را می توان بدون در نظر گرفتن موانع حرکتی که حریف ایجاد می کند، مورد ارزیابی قرار داد. در چنین شرایطی این ویژگی بدون دخالت موانع اجرایی ارزیابی می شود. همچنین اجرای چنین حرکتی موجب سردرگمی ورزشکار خواهد شد. اما ویژگی هایی که با استفاده از موانع (عکس العمل منطقی حریف) قابل پیش بینی نیستند، چگونه می توان ارزیابی کرد.

سوم اینکه ویژگی های حرکت دارای (ویژگی های ذاتی درونی) و (ویژگی های خارجی بیرونی) تقسیم می شوند. مطابق با این نظریه ویژگی های بیرونی به ترکیب فیزیکی حرکت مربوط می شوند. در اینجا تغییر در یک ویژگی ذاتی درونی لزوما به تغییر در ویژگی فیزیکی حرکت منجر نمی شود و برعکس. اما تغییر در هر کدام مرتبط با حرکت بوده و بخشی از محتوای حرکت را تحت تأثیر خود قرار می دهد.

ویژگی های ذاتی درونی حرکت:

این قسم از ویژگی ها، به نیروهای درونی حرکت مربوط می شوند. می توان اقسام نیروهای درونی را با توجه به فرایند حرکت، متمایز کرد. در ساده ترین شرایط، یک حرکت طی برایند سه یا چند نیرو به قالب و یا شکل فیزیکی حرکت، هویت می دهد. برخی از نیروها هویت مجزا و مستقل خود را پس از ترکیب با یک یا چند نیرو از دست می دهند و نوعا ممکن است فرم خاصی از حرکت را به نمایش بگذارند. در مورد ویژگی های حرکت فقط می توان گفت: نیروهای مصرفی که ورزشکار اجازه می دهد تا آنچه انجام می دهد را بر یکدیگر منطبق و هماهنگ کند. از نظر او، ویژگی های درونی حرکت بر ویژگی های فیزیکی حرکت متصل است.

یک حرکت بی شباهت به اجزای مختلف یک ماشین نیست. به عبارت دیگر عناصر و اجزای حرکت با یکدیگر درگیر (مخلوط) می شوند تا یک محصول نهایی بدست اید. اجزای حرکت، هویت فردی خود را طی فرایند حرکت از دست می دهند و یک جزء حرکت را نمی توان از ترکیب حرکت ها تفکیک کرد. به این ترتیب عناصر تشکیل دهنده ی حرکت عبارتند از:

1- تقسیم نیروها در اجزای حرکت

2- میزان انعطاف و نرمی حرکت

3- چگونگی مراحل اجرای حرکت پیش رونده و برعکس

4- شرایط نگه داشتن تمام اجزای حرکت کنار یکدیگر

5- مواردی برای جذاب تر شدن حرکت

6- استفاده از حرکت های پشتیبان در مواقع لزوم

7- چگونگی برقراری ارتباطب با حرکت حریف

8- چگونگی ایجاد تمایز بین حرکت خودتان با حریف

9- چگونگی تحریک کردن یا وادار کردن حریف برای انجام حرکتی خاص

10- چگونگی اجرای روندی هماهنگ و منحصر به فرد و....

ویژگی های حرکت:

دومین نوع ویژگی که می تواند برای ورزشکار اهمیت داشته باشد، چگونگی موارد استفاده

شده ی اجزای حرکت در فرایند اجرا می باشد. در بیشتر مواقع یک نقشه ی جزء به جزء (پلکانی) ویژگی های اجرای حرکت و شکل ویژگی ها در مراحل مختلف در نظر گرفته می شود. باید دانست که هنگام اجرای حرکت، چه فعالیت ها و چه منفعت هایی می تواند نسیب ورزشکار شود.

حداقل دو وضعیت وجود دارد که در آن دانش ورزشکار در مورد ویژگی های فرایند تولید حرکت می تواند اهمیت داشته باشد. اول اینکه ویژگی های فعلی حرکت و ویژگی هایی که شاید در لحظات بعد اتفاق بیفتد.

دوم اینکه، فرایند حرکت در مواردی خاص به خودی خود با یک منفعت مشخص پیوند خورده است که حتی می تواند آن منفعت مشخص را نادیده بگیرد و طبق الگوی حرکتی در حال اجرا، حرکت دیگری را صورت دهد.

بنابراین فرایند اجرا در دیگر موارد منشعب، می تواند از دیگر منفعت های حرکت، کاملا متفاوت باشد.

ورزشکاران حرفه ای تحت تأثیر شرایط حرکت قرار می گیرند، نه اینکه صرفا تحت تأثیر تصمیمات قرار بگیرند. این واژه می تواند مفهوم ذی نفع را تحت اجرای فرایند حرکت توسعه دهد.

ویژگی های شکلی حرکت:

فن ها که نتیجه ی فرایند حرکت ها هستند، دارای ویژگی ها و خصوصیات شکلی منحصر به فردی می باشند. ویژگی های شکلی شامل اندازه و قالب، فرم یا شکل حرکت است. بنابراین ساختار یا ظاهر فیزیکی حرکت هم یک ویژگی شکلی است.

در برخی ورزشکاران، ویژگی های شکلی می تواند بسیار مهم باشد. آنها ممکن است به موارد زیر حساب باشند:

1- اندازه ی حرکت

2- قالب یا شکل و فرم حرکت

3- انعطاف پذیری حرکت (کش و قوس یا منقبض و منبسط شدن حرکت)

4- موارد محافظتی از حرکت

5- فرم های اجرایی حرکت

6- برایند نیروهای حرکت

البته معدودی از ورزشکاران به تمامی این ویژگی ها دقت خواهند کرد. اما همه ی این موارد می تواند تا اندازه ای برای برخی از ورزشکاران مهم باشد.

ویژگی های خارجی و بیرونی حرکت:

حتی ویژگی های خارجی و بیرونی حرکت می تواند به صورت اجرایی یک بعدی و یا چند بعدی مورد ارزیابی قرار بگیرد. این امر بخشی از ترکیب فیزیکی یک حرکت به حساب می آید. سه نوع ویژگی خارجی حرکت از اهمیت خاصی برخوردار است:

1- ویژگی های شکل اولیه

2- ویژگی های نیروهای متصل به شکل

3- ویژگی های منفعت های بعدی

یکی از ویژگی های حرکت به شکل حرکت باز می گردد. گاهی اوقات تنها با نگاه کردن به شکل حرکت، برای شناسایی معیارهای ان و تمایز آن از دیگر حرکت ها تعیین کننده است. گاهی شکل حرکت به ورزشکار کمک می کند تا یک ویژگی یا منفعت مهم و کلیدی را به خاطر بیاورد.

افزون بر این، یک حرکت مشابه یا مشترک می تواند ورزشکار را در مورد آنچه در مورد یک حرکت می داند، دچار اشتباه کند. به عنوان مثال یک ورزشکار با اجرای یک حرکت آشنایی کامل دارد و بر این باور است که ویژگی های حرکتی که در آن قرار گرفته، شبیه همان حرکت است. در این شرایط ورزشکار دچار اشتباه بزرگی شده است که فکر می کند این حرکت هم دارای ویژگی های همان حرکت است.

شاید با تغییر جزئی در شکل یک حرکت بتوانید حریف را به اشتباه بیندازید. بسیاری از ورزشکاران در شناسایی حرکت های مترادف دچار اشتباه می شوند. در نتیجه زمانی که با آن حرکت روبرو
می شوند، نگاهشان به آن حرکت متأثر از تجربه ی قبلی آنها خواهد بود. بنابراین اجرای هر نوع حرکت در ایجاد اتصال و مزیت های ویژه ی آن، نقش های متفاوتی ایفا می کند.

ویژگی های تکرار حرکت:

هر اجرا، حتی تکرار یک فن مشخص، می تواند ویژگی های منحصر به فردی داشته باشد. (این اصل در مورد اجزای فن مربوط می شود)

می توان ویژگی های هر اجرا را با استفاده از طبقه بندی های ویژگی های ذاتی و درونی اجزای آن مشخص کرد. هر فن شامل اجزایی نظیر حرکت های خطی، چرخشی، موجی، لرزشی، بریده بریده، مکث و.... مورد استفاده می باشند. فرایند مورد استفاده برای اجرای حرکت، دارای ویژگی های مربوط به خودش است. اجرای تمام شده دارای ویژگی های شکلی، نظیر فرم، اندازه، توان و ... است. با طبقه بندی کردن هر اجرا نوعی تمایز قائل می شوید. برخی ویژگی های حرکت با کاربرد مخصوص آن بی ارتباط نیست. به همین دلیل متوجه می شوید که ناکارآمدی حرکت، مرتبط به ویژگی های بالقوه ی آن می باشد.

ویژگی های خدمات جانبی متصل به حرکت:

اغلب ورزشکاران توقع دارند تا هر فن بالقوه، خدمات خاصی را در هنگام اجرا ارائه دهد. اما این ویژگی ها تا حدودی با توجه به حرکت حریف تعیین می شود.

بنابراین حداقل انتظارات با توجه به تفاوت های اجزای حرکت ارائه می شود. این موارد شامل برخی از محدودیت های حرکتی می باشد:

1- اتصال به اجزای اصلی حرکت

2- اتصال به بازنگری های انجام شده

3- اتصال به آنچه مد نظر حریف است

4- اتصال به اجزای متضاد

5- اتصال به منظور حفظ تعادل

6- اتصال به منظور محدود کردن پیشروی حرکت حریف

7- اتصال به منفعت های برابر

8- اتصال به مهمترین بخش حرکت

همچنین ورزشکاران می توانند دست به یک سری اقدامات خاص بزنند:

1- مرور وضعیت حرکتی حریف

2- مرور وضعیت فعلی خودتان

3- لغو حرکتی که هنوز وارد مرحله ی اجرا نشده است

4- عقب نشینی شجاعانه

ویژگی نیروها:

واضح است که ویژگی مهم هر حرکت، نیروهای بکار رفته است. با این حال، رفتار حرکت علاوه بر نیروهای بکار رفته، تحت تأثیر نیروهای پشتیبان، مکمل های حرکتی، تغییرات یاری رسان و...
می باشد. بدین ترتیب حرکت نهایی نه تنها به طرح اجرای حرکت وابسته است. بلکه در برخی شرایط، تمام این موارد را به صورت یکجا اعمال می کند.

ویژگی های اجرای حرکت:

ویژگی های اجرایی حرکت شامل مجموعه روش هایی می باشد که طی یک اجرا، وظایف و عملکردهای خود را ارائه می دهد.

همین ویژگی اجرایی را گاهی می توان به صورت عینی و ذهنی مورد ارزیابی قرار داد. تفاوت روش هایی که ورزشکار ممکن است، حین اجرا ارزیابی کند، در نظر بگیرید.

ویژگی های انتزاعی  حرکت:

ویژگی های انتزاعی اطلاعات موجود در حرکت، چندین ویژگی را در یک واحد اجرایی تجمع می کند. شاید بهتر باشد سه نوع ویژگی انتزاعی را مورد توجه قرار دهید:

1- ارزیابی چند  ویژگی مهم

2- ویژگی های ذهنی حریف

3- ویژگی های مشروط

ارزیابی چند ویژگی مهم حرکت:

ویژگی های انتزاعی حرکت نظیر قابل باور از کیفیت، قابل اطمینان بودن، زیبایی و ایده آل بودن می تواند به عنوان خلاصه ی ارزیابی مبتنی بر چندین ویژگی مورد توجه قرار بگیرد. اکنون هفت بعد را بر کیفیت اجرای حرکت در نظر بگیرید:

1- اجرای مناسب: آیا این حرکت خوب و روان اجرا می شود؟

2- ویژگی ها: آیا دارای همان ویژگی هایی است که در ذهن خود تداعی کرده اید؟

3- تطابق با مشخصات: آیا می توان گفت به نسبت (بازخورد) آنچه وظایف انجام داده است، حرکت را به اجرا گذاشته اید؟

4- قابل اعتماد بودن: آیا حرکت در موقعیت های مختلف کارایی خود را اثبات کرده است؟

5- پایداری: در طول زمان اجرای حرکت، تعادل و روانی خود را داشته است؟

6- قابل تغییر بودن: وقتی اشکالی بروز کرد به راحتی قابل تغییر
می باشد؟

7- تناسب اجزای حرکت: آیا اجزای حرکت درست در کنار یکدیگر و مرحله به مرحله اجرا شده اند؟

اکنون می توانید این ابعاد را در یک ویژگی برای بالا بردن کیفیت حرکت، بکار بگیرید. برای برخی از ورزشکاران اجرای اصولی می تواند مهمترین ویژگی باشد. اما برای عده ای دیگر، قابل اطمینان بودن مهمتر است. نکته در اینجاست که ورزشکار می تواند با ارزیابی های مختلف، نتایج بسیار متفاوتی در مورد کیفیت حرکت بدست آورد. به همین دلیل ارزیابی چند ویژگی مهم، بخش مهمی از ویژگی های ذهنی حرکت به حساب می آید.

ویژگی های ذهنی ورزشکار:

ورزشکار در مورد برخی از اجراهای حرکت دارای نظرات و
ایده های متفاوت است. این تصویر ذهنی، تعداد محدودی از
ویژگی های گوناگون را یکجا و به طور خلاصه ارائه می دهد. برخی از این ویژگی ها شامل موارد زیر است:

1- آیا حرکت سریع و آسان اجرا می شود؟

2- این حرکت را با صرف انرژی کمتر و با خیال راحت تر می توانید اجرا کنید؟

3- اجرای حرکت، نگرانی و دلهره ایجاد می کند و...

تمامی این اطلاعات در یک تصویر ذهنی از حرکت، می تواند به عنوان  فواید حرکت به حساب آید.

ویژگی های شرایط اجرایی:

ورزشکاران در مورد شرایط و زمان اجرای حرکت، دارای ایده ها و نظرات متفاوتی هستند. بسیاری از ورزشکاران حمله را یک روش
ایده آل برای اجرای حرکت می دانند و بسیاری دیگر، دفاع در مقابل اجرای حریف را ویژگی برتری می دانند. همه ی این اطلاعات در تصویر ذهنی ورزشکار به عنوان یک استراتژی مناسب در هنگام مسابقه خلاصه می شود.

تحلیل ویژگی های حرکت:

تا زمانی که ویژگی های حرکتی دو حریف (مدل)، سنجیده نشود و ارتباط بین ویژگی های دو حرکت به خوبش شناسایی نشود، نمی توانید در مورد این دو پرسش مهم، پاسخ مناسبی بدهید. اول اینکه ارتباط بین ویژگی های شناسایی شده با یکدیگر چگونه و تا چه اندازه است؟ دوم اینکه این ویژگی ها با منفعت هایی که نزد ورزشکار مهم هستند، چگونه مرتبط می شوند؟

ارتباط بین ویژگی های حرکت:

با توجه به موارد یاد شد، واضح است که ویژگی های حرکت، دارای وحدت پیوند و ارتباط درونی هستند. درک این ارتباط به دو دلیل بسیار مهم است. اولا برخی ویژگی های حرکت تا حدی محتاج ویژگی های دیگر هستند. ثانیا ورزشکاران حرفه ای با توجه به شناخت همین ویژگی، راهی به دیگر ویژگی ها بدست می آورند. درک ارتباط این ویژگی ها می تواند به ورزشکاران کمک کند تا راه های مقبول تری را شناسایی کنند. به هر حال ارزیابی مدل حرکتی دارای شش قسمت است:

1- ویژگی های ذاتی و درونی:

اجرای هر حرکت از سمت شما، بر روی باور ذهنی حریف تأثیر
می گذارد و به عملکرد اجرایی او کمک می کند.

2- ویژگی های احساسی حرکت:

این ویژگی انتزامی، باعث می شود که ورزشکار در مورد عملکرد و کیفیت حرکت شما قضاوت کند. مخصوصا مدافعان حرکت ممکن است به شکل و فرم حرکت نگاه کنند و نتیجه گیری کنند.

3- ویژگی اجرایی:

 این ویژگی (مثلا روانی حرکت) بر روی باور حریف تأثیر می گذارد و در او یک باور ذهنی ایجاد می کند.

4- ویژگی های خارجی و بیرونی:

 این ویژگی (مثلا قدرت بدنی)، ممکن است بر روی فعل و انفعالات و جنب و جوش حریف تأثیر بگذارد و با مشاهده عضلات بدن حریف، ممکن است نتیجه گیری عجولانه ای کند.

5- ویژگی تناسب در اجرای حرکت:

این ویژگی (تربیت و تناسب اجزای حرکت) ممکن است بر باور حریف تأثیر بگذارد و مثل قصه برهم زدن ریتم اجرای حرکت شما را داشته باشد.

6- ویژگی تبلیغات:

این ویژگی (مثلا مشهور بودن حریف) ممکن است بر اقدامات حرکتی ورزشکار تأثیر بگذارد. اغلب ورزشکاران در این زمینه دچار اختلال در حرکت می شوند. این باور می تواند روی کیفیت حرکت ورزشکار تأثیر بگذارد.

برای تحلیل بهتر ارتباط بین ویژگی های دو حرکت، شاید رسم یک نمودار برای دو حرکت به طور متقاطع یک ویژگی کلی را نتیجه گیری می کند. این نمودار می تواند، برخی ویژگی های درونی و نیز برخی ویژگی های بیرونی را نمایش دهد.

واضح است برخی از این ویژگی ها به یکدیگر متصل می شوند و
می توانند مستقیما به منفعت ها ارتباط پیدا کنند و برخی ویژگی ها نیز به صورت کمکی یا پشتیبان بکار می روند. یعنی می توانند در هنگام اجرا خنثی باشند، اما بالقوه دریک لحظه بکار بیفتند. زیرا این ویژگی های به ظاهر خنثی می تواند در یک لحظه بکار نیفتند. زیرا این ویژگی های به ظاهر خنثی می توانند در یک لحظه با یک قسمت از حرکت پیوند خورده، هدف جدیدی را به وجود آورند. هدف ما در این قسمت، تحلیل نوعی نیاز برای شناسایی ارتباط بین ویژگی های حرکت است. توجه داشته باشید که بسیاری از این ارتباطات ممکن است مربوط به ویژگی های حرکت حریف باشد، اما بیشتر ورزشکاران به این نوع ویژگی های اجرایی اعتنایی ندارند.

ارتباط بین ویژگی ها و منفعت ها در اجرا:

ورزشکاران حین ارتباط بین ویژگی ها، بایستی ارتباط بین ویژگی ها و منفعت ها را نیز تحلیل و بررسی می کنند. با این حال، اغلب ورزشکاران چیدمان ارتباط بین ویژگی ها و منفعت ها را میان بر
می زنند. این تنها زمانی اتفاق می افتد که ورزشکار دارای تجربه ی قابل توجهی در زمینه ی یک ویژگی خاص و منفعت های مرتبط با آن باشد. در نتیجه، دیدن ویژگی های تک بعدی که مستقیما با منفعت مشخصی رابطه دارد و کاملا رایج است، کنار می گذارند و به دنبال ویژگی های چند بعدی می روند گاهی ورزشکاران گاهی حرفه ای، منفعت های خودشان را مستقیما با منفعت های حریف ارتباط می دهند. با این کار می خواهند حرکت حریف را تحت تأثیر حرکت خود قرار دهند.

وقتی توانستید، تعداد زیادی از تداعی معانی های ویژگی های حرکت را به درستی تشخیص دهید. باید بتوانید تشخیص دهید که کدام یک دارای اهمیت بالفعل بوده و کدام یک از اهمیت بالقوه برخوردار است. با این کار حرکت آسان تر سریع تر و با انرژی کمتر اجرا می شود.

بررسی موردی ویژگی های حرکت:

هر مدل حرکتی یک چهارچوب مشخص را با روش ها و پیچیدگی های آن در انواع تجسم ارتباطی بین آنها، فراهم می کند. برای فهمیدن کاربرد هر مدل حرکت، باید نگاهی به جزئیات حرکتی حریف بیندازید. به دلیل اینکه هر حرکت دارای ویژگی های مختلف زیادی است. ورزشکار می تواند با تداعی ویژگی ها، پتانسیل رسیدن به منفعت ها را هموار کند.

ویژگی های فن:

هر ورزشکار، به یک فن می تواند، ارزیابی های متفاوتی داشته باشد. ممکن است، سعی کند با جمع آوری اطلاعات بیشتر در مورد ویژگی های  فن های مختلف، ریسک حرکتی خود را کاهش دهد. برخی ویژگی های فن عبارتند از:

ویژگی های ذاتی و درونی:

ورزشکار می تواند موارد اصلی به کار رفته در فن را با
تصویرسازی ذهنی بررسی کند بزنید. شاید بتوانید لایه ی اجرایی و لایه ی نگهدارنده ی فن را متمایز کنید و ترکیبی از اجراهای مختلف را بررسی کنید.

یکی از ویژگی های مهم هر فن، کش و قوس ها، پیچ و تاب اجرای آن است. مقدار این پیچ و تاب بین اجزاء، تعثیرات متفاوتی خواهد داشت. دیگر ویژگی فن به مقدار فضایی که در هنگام اجرا تشکیل می شود. اجرای فن با انبساط بیشتر موجب تضعیف قابلیت ها فن می شود.

تمهیدات انقباضی و انبساطی (مثبت و منفی) به ورزشکار کمک
می کند تا در برابر فشارهایی که از جانب حریف اعمال می شود، مقاومت کند. در نتیجه مقاومت فن در برابر فشارهای حریف، کاهش نمی یابد.

بنابراین یک ویژگی شکلی فن، تراکم و فشردگی اجزای فن در حین اجرا می باشد.

ظاهر اجرای فن از دیگر ویژگی های شکلی مهم به حساب می آید که نقش فعالی در روند تصمیم گیری اجرا، ایفا می کنند. این دسته از ورزشکاران تلاش می کنند تا قسمت های مختلف اجرای فن با یکدیگر هماهنگ باشند.

ویژگی های خارجی و بیرونی فن:

ویژگی های خارجی و بیرونی فن (شکل ظاهری) در روند اجرا و ورود خدمات دیگر به فن نقش ضمانتی دارد.

ویژگی های اجرایی فن:

مجموعه ی اجرایی حرکت های مختلف که منجر به اجرای فن خاصی می شود، دارای نظم و مانند کارخانه ی کنسرو سازی، دارای مراحل مختلفی است. ورزشکار با ارزیابی و شناخت قابلیت های اجرایی یک فن به ویژگی های مختلف عملکرد آن پی می برد. یکی دیگر از
ویژگی های فن، رفتارها و عملکردهای مختلفی است که با جابجا شدن قسمت های مختلف فن بدست می آید. با آزمایش لایه های مختلف فن به ارزیابی مقدار نیروهای بکار گرفته شده به انواع اندازه گیری عملکردهای جدید پی خواهید برد.

دیگر شاخص های اجرای یک فن، ترمیم و مرمت نقاط ضعف حرکت است. ورزشکاران حرفه ای از بخشی از فن برای تست موقعیت و عملکرد حریف استفاده می کنند. طی فرایند اجرای حرکت، می توانید سه ویژگی اجرایی فن را اندازه گیری کنید. با استفاده از احساس بکار
رفته هنگام اجرا، می توانید در مورد اجرای فن اظهار نظر کنید. این سه ویژگی در سه مقیاس (زمخت و خشن، غلیظ و سنگین، نرم و لطیف) اندازه گیری می شود.

ویژگی های انتزاعی فن:

برخی از مهمترین ویژگی هایی که در تصمیم گیری در اجرا تأثیر
می گذارد، ویژگی های انتزاعی فن است. یک ارزیابی مهم در مورد سبک، نحوه ی اجرا و چالاکی و دوام حرکت است. در مورد قابلیت فن در برابر عکس العمل های حریف است. یکی دیگر از ویژگی های فن که کارشناسان درباره ی آن اظهار نظر می کنند. برخی از تمهیداتی است که هر ورزشکار نسبت به حرکت حریف از حرکت های مترادف یا متضاد استفاده می کند.

نهایت اینکه، ورزشکاران در مورد انواع قابلیت های فن و همچنین انواع حرکت های مناسب برای اجراهای مختلف، دارای تصویر ذهنی هستند. درست است که در نهایت تمام حرکت های با یکدیگر ممزوج می شوند تا یک حرکت کلی را به وجود آورند. اما حاصل کار اجرای یک فن ایده آل می باشد. درجایی که اجرا مهم است، زوایا و ریزه کاری ها کم اهمیت نیستند.

ارتباط بین ویژگی های اجزای فن حین اجرا:

ویژگی های فن زمانی اهمیت پیدا می کند که بتوانید ارتباط ویژه ای با قسمت های مختلف دیگر فن برقرار کند. عدم درک صحیح از
ویژگی ها و منفعت ها، روند اجرا را پیچیده و غامض می کند. در چنین شرایطی دوام یا ماندگاری حرکت، به شناخت مفهوم ارتباط بین روند اجزای حرکت دارد.

تحلیل در مورد ویژگی هایی که دوام حرکت را تعیین می کند، دوام اولیه ی فن را تعیین می کند. شناخت این ویژگی ها، بر دوام و ماندگاری حرکت تأثیر بسزایی می گذارد. این امر ارتباط بین دوام و ماندگاری فن را به نمایش می گذارد.

تعاملات درست اجزای حرکت می توانند در برابر حملات حریف مقابله کند و اثر بخش این تعاملات اندازه ای  به روش فرایند بکارگیری آنها بستگی دارد. گاهی انتخاب حرکت مناسب برماندگاری حرکت نقش مهمی دارد. باور هر ورزشکار نسبت به ویژگی های بدست آمده، ضمانت های اجرایی جدیدی را در معرض دید قرار
می دهد. عدم درک این موضوع، می تواند اشکالاتی را به وجود می آورد. دوام و ماندگاری نیز تابعی از طاقت و تحمل ماندگاری حرکت
اثر گذار است. اگر چنین اتفاقی بیفتد، ظاهر اولیه ی حرکت، صدمه می بیند. این امر می تواند، مقاومت حرکت شما را کاهش دهد. ویژگی شکلی فن به طور مستقیم بر فشردگی حرکت تأثیر می گذارد. در اینجا حریف می تواند به راحتی بر روی حرکت شما تأثیر بگذارد. این نکته به کاهش پایداری حرکت تأثیر می گذارد. مقاومت فن تابعی از چندین عامل است: از جمله پیوند اجزاء، باورهای حریف و...

ارتباطات بین ویژگی ها و منفعت های فن:

بیشترین ارتباطات بین ویژگی ها و منفعت های فن به موضوعاتی نظیر روانی، زیبایی، مقدار تلاش و صرفه جویی انرژی و... مربوط می شود. بسیاری از ورزشکاران نگران شرایطی هستند که با تهاجم واکنش های منفی خود، در مورد ویژگی های خوشایند شما در صدد و مقابله با حرکت شما اقدام می کند. دوم اینکه برخی نگرانی ها در مورد سلامتی ترکیب ارگانیک موجود در فن هستند. سوم اینکه برخی نگرانی ها به دلیل قابلیت ترکیب شدن اجزای فن از عدم قابلیت بازیافت فن به شیوه ی دلخواه می باشد.

نتیجه:

ویژگی هایی که در  درون حرکت قرار دارند، منجربه ساخت عملکرد خاصی می شود. با کمک ویژگی های شکلی، فرایند نهایی ثمر
می دهد. در نتیجه خدمات جانبی و اتصالات به خوبی با یکدیگر مرتبط می شوند. ویژگی های اجرایی، نحوه ی انجام فن را توضیح می دهد و در آخر عملکرد فن بین لایه های مختلف ویژگی ها- منفعت ها رفته رفته شکل می گیرند.

ورزشکار با شناسایی و ویژگی هایی که ممکن است در باور حریف تعریف شده اند. آغاز می گردد. آنگاه برخی ارتباطات بین این
ویژگی ها طی تحلیل محدودیت ها و منفعت ها متمرکز می شود. در این مرحله جزئیات فنی فرایند ساخت و تولید فن مورد بررسی قرار
می گیرد. در این بررسی ها قابلیت های تأثیرگذار مورد توجه بیشتری قرار می گیرد. اما از قابلیت های دیگر هم نمی توان چشم پوشی کرد. سوم اینکه از برخی ویژگی ها باستی با جزئیات کامل تری مورد تحلیل و کنکاش قرار می گیرد. دراینجا ورزشکار باید بتواند بین ویژگی ها و منفعت ها تفاوت قائل شود. اما با وجود این محدودیت ها، یک
تحلیل واقع بینانه ارتباطات بین ویژگی ها و منفعت ها را ارائه می دهد که هر ورزشکار بایستی به منظور شناسایی فرصت ها و تهدید های استراتژیک به دنبال آنها باشد. پس از شناسایی ویژگی های بالقوه مرتبط و ارتباط بین آنها، از خودتان این سؤال ها را بپرسید.

کدامیک از ارتباطات شناسایی شده درمورد ویژگی- منفعت، مورد باور حریف است؟ اجرای شما چگونه باید باشد تا به موفقیت منجر شود؟ پاسخ به این پرسش ها می تواند، اولویت بندی های نسبی در مورد ارتباطات مختلف ویژگی- منفعت را برای شما فراهم کند. دوم اینکه، کدامیک از ویژگی های مختلفی را توجه می کند. عده ی زیادی از ورزشکاران بر ظاهر و احساس حرکت اهمیت می دهند. برای برخی دیگر، نیرو و فشار اهمیت دارد. زیرا آنها معتقد هستند که این ویژگی موجب دوام و ماندگاری حرکت می شود. عده ی دیگر به رفتار حرکت اهمیت می دهند. زیرا بر این باورند که این روش انرژی کمتری مصرف می کند. برخی ورزشکاران تحت تأثیر فعل و انفعالات حرکتی حریف قرار می گیرند اما عده ای دیگر به اجرای حرکت خودشان توجه خاصی دارند.

سوم اینکه، ورزشکاران در مورد ویژگی هایی که شناسایی کرده اند، از چه حرکتی استفاده کنند؟ در این مرحله مهندسی حرکت در مورد ویژگی ها فنی حرکت، ممکن است به آن واکنش مناسب انجام دهند. متأسفانه بسیاری از ورزشکاران، زمانی که مشغول فعالیت خاصی هستند، در مورد ویژگی مرحله ی بعد فکر نمی کنند. اکنون اگر بخواهید ارتباطی اثر بخش را در مورد اجرای حرکتتان فراهم کنید. بایستی زیان حرکت حریف را بشناسید.

فصل 5

ارزش گذاری ورزشکار

هنگامیکه ورزشکار حرکتی را اجرا می کند، این فرایند حرکتی دارای ویژگی هایی هستند که به دنبال من منفعت های را به همراه دارد. متأسفانه بسیاری از مسأئل موجود در حرکت، بسیاری از ورزشکاران را، در اولویت بندی های حرکت به اشتباه می اندازد. هیچ حرکتی به تنهایی نمی تواند تمامی خواسته های شما را تأیین کند. ورزشکار برای بدست آوردن یک منفعت بایستی از یک یا چند منفعت دیگر چشم پوشی کند. او باید در مودر مهمتر بودن یک ویژگی- یا یک منفعت- تصمیم گیری کند. ورزشکاران چگونه میان این همه بده بستان های حرکتی، نیازهای خود را دنبال می کنند؟ آنها در مورد انتخاب مهمترین
منفعت ها چگونه تصمیم گیری می کنند؟ آنها در مورد انتخاب مهمترین منفعت ها چگونه تصمیم گیری می کنند؟ پاسخ در ارزش گذاری ورزشکار نهفته است؟

یک روش مهم برای مقابله با حرکت حریف (تحلیل متقارن) می باشد. این کار به ورزشکار کمک می کند تا در مقابل درک حرکت حرکتی حریف، حرکت متقابلی را انجام دهد. البته این ابزار بیشتر روش مناسبی برای تحلیل تفکر حرکتی حریف می باشد.

تعریف ارزش گذاری حرکت:

در مورد ارزش گذاری حرکت، فقط می توان گفت: فهم زبان رایج و متداول حرکت و حرکت تئوری و اجرایی آن است. از آنجا که باور حرکتی هر ورزشکار (زبان اجرایی) به هنجارهای رفتاری حرکت مربوط می شود. این روش حوزه ی رفتار حرکتی حریف از شناسایی می کند. از این طریق شیوه ی اقدام، تفکر و احساس ارتباط بین اجزاء را تجربه می کنید. از آنجا که در این روش نحوه ی اجرا و عملکرد حریف را توضیح می دهد نه بایدها و نبایدهای حرکت حریف را،
می توان از آن به عنوان (شیوه ی ارزش گذاری) یاد کرد.

اکنون دیگر جای هیچ بهانه ای باقی نمی ماند که هنجارهای حرکتی، می تواند یک رفتار حرکتی مناسب یا نامناسب با برخی حرکت های غیر قابل قبول، می تواند به عنوان نشانه ی ناتوانی شما در استفاده از ساده ترین مواهب حرکت به حساب آید. یعنی هنجارهای حرکتی بر رفتار حرکتی تأثیر مخرب می گذارد. حتی ممکن است رفتار حرکتی شما صحیح باشد. اما با رفتار حرکتی حریف تناسب نداشته باشد که این خود هنجار حرکتی به حساب می آید و موجب شود تا احساس خوبی در مورد خودتان نداشته باشید. بنابراین مقبولیت حرکت به ارزش های نهفته در آن مربوط می شود.

ارزش های نهفته در حرکت:

ارزش های نهفته در حرکت، تلاشی است مستمر و آگاهانه، برای رسیدن و هدفی مشخص است. مطابق با این تفکر، ارزش ها، انگیزه ها و محرک های رفتاری حرکت حریف شناسایی می شود. این روش نوعی شناخت رفتارها یا مخالفت ها و ترجیحات، نسبت ها و مطلوبیت نسبی حرکت برای بودن یا شدن است. عبارت (ارزش ابزاری) چیزی نیست جز مهار کردن و یا رام کردن مهارت حریف به منظور قصد و نیت خاص است.

برای درک منظور (ماهیت ارزش حرکت) مراجعه به مواردی که در زیر آمده است، الزامی می باشد:

1- اجرای راحت تر

2- رفتار هیجان انگیز

3- احساس برتری

4- درک لذت

5- موفقیت و مقبولیت

موارد شناسایی (ارزش های ابزاری) عبارتند از:

1- سخت کوشی و امیدواری

2- توانمندی

3- نظم رفتاری

4- شور و هیجان

5- قوه ی تمیز

مطابق این نگرش، ارزش های حرکت به وسیله ابزار یا وسیله ای قابل شناسایی هستند که از طریق حرکت تکمیلی، خود کنترلی محقق
می شود. ورزشکار دیگری ممکن است روی تحقق حرکت خود را از طریق شهامت داشتن و احساس مسئولیت داشتن محقق کند.

بنابراین ارزش های ابزاری انگیزه بخش هستند، زیرا به دنبال ایده آل های رفتاری می باشد که به ترتیب هدف های نهایی را دنبال می کنند. اگر مطابق با روش های رفتاری حرکت حریف، رفتار حرکتی خود را تنظیم کنید. نتیجه اینکه به تدریج به هدف نزدیکتر می شود. بدین روش
ارزش های ابزاری وسیله هایی هستند که مطابق با باور حریف و برگرفته از همین ارتباط به نتیجه می رسند.

ارزش های فنی هر ورزشکار:

هدف از تحلیل رفتار حرکتی هر ورزشکار بر تمایز بین ارزش های ابزاری هر ورزشکار است. در نتیجه ارزش های شخصی هر کدام از آنها را به هدف های نهایی و انگیزه درونی حرکت به پیش می راند. ارزش های شخصی هر کدام از آنها، بیانی متفاوت از هدف های نهایی مرتبط به حرکت خود است.

واژه ی هدف، می تواند شما را به مقصود نهایی حریف رهنمون سازد. یک حرکت راحت، یک زندگی هیجان انگیز، حس تکمیل دراجرای حرکت، لذت عزت نفس و مقبولیت حرکت.

هر یک از هدف های حرکت بازخورد احتمالی به پرسش های حرکت است که دیدگاه شما را در مورد یک اجرای خوب نشان می دهد. انتخاب یک ارزش حرکتی، نوعی هدف است که شیوه ی مورد
علاقه ی ورزشکار را تعیین می کند. به همین علت است که چیزهایی نظیر حرکت منطقی به نظر می رسد.

ارزش های ویژه ی حرکت، راه کارهای مشترک دیگری دارند. اگر از شما بپرسند که نظرتان در مورد اجرای حرکت خوب چیست؟ ممکن است پاسخ دهید: دوست دارم احساس خوبی نسبت به خودم داشته باشم. به همین دلیل عزت نفس را یک هدف نهایی در ورزش است.

در همین حال به ارزش های حرکت در حین اجرا دقت کنید. ورزشکاران به دنبال درک گرایش های مرتبط و مناسب حرکت، در شرایط مختلف است. آنها این موضوع را برای توسعه و تقویت ذهن در نظر می گیرند.

در حقیقت درک شرایط مطلوب، شکل ابعاد مختلف برای اجرای خوب در نظر گرفته شود. اهمیتی ندارد که ورزشکار در مورد هنجارهای حرکت چگونه فکر می کند. زیرا ارزش در مورد حرکت، اجرای خوب است. آنچه که برای یک اجرای خوب اهمیت دارد، دیدگاه های ورزشکار در مورد هدف حرکت است.

انواع ارزش های حرکت:

شاید منطقی به نظر باید که فکر کنید ده ها یا حتی صدها ارزش حرکتی وجود دارد. در ساده ترین شکل می توان گفت: ورزشکار با اتصال به یک ویژگی یا یک منفعت آن را انتخاب می کند و به آن پاسخ می دهد. او آنقدر ادامه می دهد تا حریف دیگر نتواند ادامه دهد.

این روند به روش پلکانی معروف است. زیرا حرکت ها طوری طراحی می شوند تا پاسخ دهنده، نتواند حرکت درستی را تدارک ببیند. اما نهایتا هر ورزشکار سعی می کند به درون حرکت نفوذ کند و پیداکردن یک ویژگی حتی کوچک به منفعت شخصی خود دست یابد.

احساس تعلق به حرکت:

ویژگی های هر حرکت برای ورزشکاران دارای مفهوم خاصی
می باشد. زیرا آنها معتقدند که هر حرکت دارای ویژگی خاص است. همین احساس تعلق و آگاهی به ویژگی های خاص منجر به عکس العمل می شود. او سعی می کند مفهوم حرکت حریف را با حرکت خود پیوند بزند تا درک جدیدی از حرکت بدست آید که به نفع خودش تمام شود. باید بتوانید روابط حرکتی خود را با روابط حرکتی حریف تعمیق بخشید و احساس برتری خود را تقویت کنید.

بنابراین احساس تعلق نمونه ی ساده ارتباط بین تعامل با تعلق دیگران است. یک حرکت جذاب می تواند فرصت های تعامل و ارتباط را افزایش دهد و این موضوع می تواند به افزایش احساس تعلق بینجامد.

عشق:

کارشناسان معتقدند، عشق به ورزش می تواند هدایتگر رفتار ورزشکاران باشد.

عزت نفس:

اغلب ورزشکاران معتقدند که استفاده ی بجا از یک حرکت،
منفعت های زیادی دارد. آنها با هر بار موقعیت عزت نفس بیشتری پیدا می کند. اما نباید این کار باعث غرور بیجا شود.

آگاهی از اینکه حرکت تا چقدر خوب اجرا شده است. حس اعتماد به نفس و قدرت ورزشکار را زیاد می کند. اما شاید احساس نوعی لذت هم باشد. زیرا توانسته است با قضاوتی درست در مورد حرکت حریف، حرکتی آرمانی انجام دهد. بنابراین توانایی های ورزشکار موجب عزت نفس در آنان می شود.

اما گاهی اوقات عدم تشخیص والدین و یا شخص برای انتخاب رشته ی ورزشی و یا رشته ی تحصیلی، باعث به خطر افتادن سلامت روانی فرد می شود.

موفقیت و سرانجام رساندن حرکت:

برای بسیاری از ورزشکاران، بخش مهم ورزش - نوعی احساس موفقیت و پیروزی در سابقه است. موفقیت به این دلیل اهمیت دارد که حس موفقیت و پیروزی در مسابقه در نهایت به عزت نفس می انجامد.

مقبولیت ورزشی:

موفقیت هر ورزشکار می تواند پیام هایی را به دیگران بفرستد. بسیاری از ورزشکاران موفق معتقدند که موفقیت آنها، نقش اساسی در ارتباطتشان با دیگران بوده است.

تحت تأثیر قرار دادن دیگران، می تواند به احترام بیشتر منجر شود. اما فراموش نکنید هر چقدر دوستان بیشتری داشته باشید، شاید به همان نسبت بر حساسیت زندگی شما افزوده می شود و چه بسا که دشمنانی در لباس دوست در کنار شما قرار می گیرند.

مقبولیت در ورزش:

مقبولیت ورزشی با عزت نفس و موفقیت رابطه ی نزدیک دارد. همان طور که موفقیت ورزشکار می تواند پیام هایی را به مردم انتقال
می دهد. هویت آنها (روابط فردی و خانوادگی) زیر نظر مردم قرار می گیرد.

بسیاری از مردم، ورزشکاران را به عنوان نشانه ی بارز موفقیت اجتماعی قلمداد می کنند. این واقعیت که شما صرفا ورزشکار نیستید، بلکه مانند مردم، یک شهروند هستید و باید بر اساس ارزش های اخلاقی زندگی کنید. بایستی تلاش کنید که زندگی فردی و اجتماعی هم نقش بهتری ایفا کنید.

سرگرمی - لذت - هیجان:

یکی دیگر از ارزش های ورزش که گاهی به آن توجه نمی شود، تمایل به سرگرمی و لذت است. در چنین شرایطی، ممکن است لذت هیچ ارزش فردی نداشته باشد. اما به خاطر دیگران یک هدف به حساب آید.

در بیشتر اوقات، لذت یک وسیله برای رسیدن به دیگر ارزش ها
می باشد. این لذت وقتی با دیگران تقسیم می شود، می تواند تجربه ی لذت بخش تری به ارمغان آورد.

وقتی تماشاچیان از واژه ی هیجان استفاده می کنند به خاطر این است که ورزشکاران نوعا فعالیتی انجام می دهند که نه تنها فن اجرا
می کنند، بلکه در آن یک عنصر تازگی و ریسک وجود دارد.

امنیت:

برای بسیاری از ورزشکاران، مهمترین خصوصیت یک (حرکت خوب)، بُعد امنیت و ایمنی فیزیکی می باشد. ورزشکاران اجرای حرکتی را یک اقدام احتیاطی می دانند که آنها را در یک شرایط اضطراری قرار می دهند. در چنین مواقعی، منفعت اصلی همان قابلیت توانایی اجرای حرکت سریع است. در حالی که ارزش انگیزه بخش، همان تمایل به ایمنی فیزیکی است. در چنین شرایطی آنها دست به هر اقدام می زنند به امید اینکه سلامت حرکتی آنها به خطر نیفتد. بنابراین برای بسیاری از ورزشکاران، سلامتی حرکت به خودی خود یک منفعت است.

نوع دیگر امنیت، برآمده از شرایط جسمی ورزشکار است. در بسیاری از تصمیم گیری ها، بر روی توانایی جسمی خود متمرکز می شوند. ورزشکاران به اتخاذ چنین روشی امیدوار هستند تا بتوانند بر حرکت حریف مسلط شوند. اما این تمایل به خواسته به یک اقدام و راه حل میانه منجر می شود.

آرامش خاطر، ارتباط تنگاتنگ با امنیت دارد. وقتی که تفاوت به وجود می آید، غالبا آرامش خاطر از میان می رود و نوعی نگرانی و نا امنی به وجود می آید.

وقتی ورزشکاران از یک عامل حرکتی مطمئن استفاده می کنند و یا به خاط اشتباه حریف، کنترل حرکت را بدست گرفتند، بر اوضاع مسلط می شوند و موجب افزایش آرامش خاطرشان می شود.

هدفمندی در حرکت:

اجرای حرکت یک فعالیت هدفمند است که نشأت گرفته از انگیزه و باور داشتن منفعت هایی است که آن حرکت از هدف های معینی حمایت می کند. با این حال امنیت فیزیکی حرکت، کنترل و اقدامات از جمله هدف های حرکت هستند. بنابراین در مورد حرکت هدف های هر فرد، اهمیت دارد.

در واقع، در بیشتر عملیات های حرکتی، روش پلکانی اتخاذ می شود و منفعت به عنوان یک انگیزه ی حرکت بروز می کند. فکر می کنم منفعت از آن جهت به عنوان یک عامل پیش برنده به نظر می رسد. در حالی که حرکت یک واقعه ی گذرا و نه یک حالت منفعل است. اما همین حرکت می تواند یک فرایند خود مختار تلقی شود. اما فکر
نمی کنم شانسی داشته باشید تا به طور جدی برای همه ی تصمیم گیری ها و فعل و انفعالات دلیلی ارائه دهید. آنگاه که حرکتی را انجام
می دهید از طریق تفکر به دنبال موفقیت، آرامش و تعامل معنی دار، تعلق، انجام وظیفه با احساس امنیت می تواند علت اصلی فرایند باشد. در اینجا بسیاری از آزادی های حرکت در کنار استقلال و لذت بردن شخصی ظهور می کند. این موارد، حالت ذهنی یا شرایط بودن هستند که در مسیر حرکت اتفاق می افتد.

ارتباطات بین ارزش های حرکت:

یکی از مهمترین مبانی حرکت، این است که ارزش های شخصی مرتبط با هر موقعیت، به ورزشکار و شرایط موجود بستگی دارد. البته ورزشکار به این علت تأثیرگذار است. زیرا اهمیت ارزش های مرتبط و مختلف حرکت در موقعیت های مختلف و متفاوت است. از یک طرف اهمیت نسبی دو ارزش متفاوت در مورد چیزهایی که می دانیم، بستگی دارد. از طرف دیگر نوع ارتباطات به واسطه ی اینکه کدام یک از بخش ها به طور نسبی با یکدیگر در توافق هستند، تمرکز
می کنند. از اینجا به بعد تمایل خواهید داشت تا نظر واقعی خودتان را در مورد حرکت اعمال کنید.

هنگامیکه حریف به دنبال بروز افکار، ارزش ها و اعمال بروز رفتار حرکتی می باشد. اکنون ورزشکار متأثر از شرایط است. همینطور که دانسته های خود را در ذهنتان مرور می کنید به یک سری مفاهیم تنیده در هم دست می یابید و در هر موقعیت حرکت ها را به طور خودکار جابجا می کنید. هسته ی اصلی اجرا، مرکب از حرکت های انتزاعی ذهن، شامل ارزش ها یا هدف های شخصی است. این خودشناسی درونی به دنبال کشف یک نوع احساس یکپارچگی و هویت فردی است.

برداشت از خود حرکت پیچیده تر از آن است که به طور کامل در یک شرایط زمانی خاص، حرکت در یک لحظه در حافظه ی ورزشکار شکل بگیرد و قابل اجرا باشد. با شناخت شرایط فردی است که
(هویت ها) یعنی قطعات وصل شده چند حرکت، ذهن را فعال کرده و این هویت های چندگانه ی اجزای حرکت را با نقش های متفاوتی که دارای مقداری خودشناسی ویژه هستند، در حال شکل گیری و تکامی می یابید.

از آنجا که موقعیت های مختلف، می تواند هویت های گوناگون را فعال کنند. ارزش های غالب هویت های مختلفی را تحریک می کنند که ممکن است کاملا متفاوت و کاملا بیگانه با حرکت حریف باشند.

اکنون اظهار نظر در مورد حرکت حریف، بین هویت های چندگانه، ورزشکار را با سه واکنش متفاوت روبرو می کند. چه واکنشی انجام بدهم، بهتر است؟ می توان بسته به اینکه در چه مرحله ای از حرکت قرار گرفته ام، دو هویت فعال یا منفعل داشته باشم؟ شاید هم یک همکاری دو طرف اهمیت دارد؟ این همکاری تا جایی پیش می رود که به منفعت نزدیک تر باشد.

ورزشکاران تمام نقش های حمله یا دفاع را جدی می گیرند. به همین دلیل، برای رسیدن به منفعت مطلوب، (کنترل) حرکت و اتصال با ارزش های چندگانه اهمیت دارد.

در نتیجه هر چیزی که موجب کنترل بیشتر حرکت در حین اجرا
می شود، یک کمک به حساب می آید. زیرا تصمیم گیری های ورزشکار حاصل بده و بستان ها در لحظه، بین ارزش ها است. بالاخره مجبور هستید تا انتخاب کنید، زیرا نمی توان فقط به بازی با حرکت ها پرداخت. در این مرحله گزینه هایی پیش رو دارید که بایستی یکی را انتخاب کنید. آنقدرپیش نروید یا مکث طولانی کنید تا از تصمیم گیری نصیب شوید و یا با عجله و یکباره یک حرکت را انتخاب و اجرا کنید. باید راه مناسبی یافته باشید تا اتفاق مناسبی بیفتد. اما هر حرکتی وجود ندارد که نتوانید آن را کنترل کنید. باید خودتان تصمیم بگیرید چه زمانی چه کری انجام دهید و کنترل بهتری بر اوضاع داشته باشید.

از آنجا که شرایط مختلف باعث تغییر هویت ها و به دنبال آن تغییر ارزش های حرکت می شود. بنابراین امکان تدوین یک قاعده ی کلی برای سلسله مراتب ارزش های حرکتی وجود ندارد. فقط با استنتاج رفتار حرکتی که به وقوع پیوسته است می توانید تا حدودی به باطن آن دست یابید که آن هم خالی از ابهام نیست.

گاهی اجرای یک موضوع حرکتی، نسبت به تضادها و تناقض های حرکت، پاسخی را در ذهن ورزشکار ایجاد می کند. اجرای این حرکت با اصول کلی حرکت سازگار نبود. اما نمی توانید، خودتان را قربانی حرکت حریف کنید. به هر حال در هر اجرا نیاز دارید حرکتی را اجرا کنید تا قسمت های دیگر حرکت را حمایت کند.

برخی از ورزشکاران معتقدند، حرکتی را اجرا کنند تا در آنها حس کنترل و ترکیبی از تمرکز و تسلط به هنگام اجرای حرکت بدهد.

ارزش های دیگر نیز می تواند باعث اجرای حرکت شود. یکی از آنها استفاده از نیروی کمتر و روانی در اجر می باشد. برخی از ورزشکاران با کُد دادن به حریف، (اجرای حرکت آشنا) می خواهند از دیگر عوامل حرکت سود ببرند. آنها با انجام چنین حرکتی به دنبال پیامی متفاوت هستند.

اهمیت ارزش های حرکت:

چرا ارزش های حرکت اهمیت دارند؟ مطابق با نظریه ی وسیله - هدف، نشانه های شناختی، نیازهای حرکت هستند. ارزش ها، شاکله های ذهنی هستند که در مورد مفهوم و مقصود و هدف نهایی حرکت را شناسایی می کنند. نیازها باید نسبت به مقبولیت و مشروعیت، مورد قبول قرار بگیرند و یا رد می شوند. مسلما وقتی ورزشکار در مورد ارزش ها و نیازهایش سر و سامان می یابد، با توجه به نیازهای شناختی، انگیزه های اداره کننده را تحت کنترل قرار می دهند. ورزشکار با استفاده از این روش، بین ارزش های اصلی و دیگر ارزش ها تمایز قائل می شود. ورزشکار نباید همیشه به دنبال به دست آوردن هد ف های دوری باشد. هدف های غایی و مطلوب، حتما
هدف های عالی نیستند. برای مثال ورزشکاران استدلال می کنند که صرفا تئوری وسیله - هدف، متناسب با حرکت حریف نیستند و گاهی حرکت با برداشت از خودش ارتباط نزدیک تری دارد. بنابراین اجرای حرکت خود را منطقی دنبال می کند.

اجزای کم درگیر در فرایند حرکت:

ورزشکاران حرفه ای با این تفکر که ارزش ها و منفعت ها، نقش مهمی در چگونگی اجزای درگیر شناخته می شوند، می تواند مسأله ی مهمی باشد. در جایی که آن قسمت از حرکت با حرکت حریف زیاد درگیر شده است، نقش محوری خود را ایفا می کند. بنابراین جایی از حرکت که دیگری بیشتری دارد، باید بتواند حرفی برای گفتن داشته باشد و این مرحله از اجرا است که می تواند هویت حرکت را شکل دهد.

برخی از ورزشکاران، اجزای کم درگیر را فاقد ارتباط (با ارزش)
می دانند. اما این بدان معنا نیست که تأثیر آن قسمت از اجزاء
بی حاصل و بدون بازده است. این به مفهوم صرفه جویی در مصرف انرژی ورزشکار، خودباوری و عزت نفس است. البته به نحوی که حریف آنها را مشاهده نکند. در حالی که کل حرکت را بایستی نگاه کند تا بتواند وضعیت های چندگانه ی حرکت را درک کند و به صورت تک تک شناسایی کند. شاید آن چیزی که در ارتباط با حرکت، در نظر گرفته نشده در جایی خطر بزرگی ایجاد کند.

اکنون درباره ی رفتار اینگونه ورزشکاران، هنگامیکه حرکتشان دچار اشکال می شود، صحبت می کنیم. چقدر در ترسیم آن عجله می کنند؟ پاسخ اینکه: هر چه سریع تر اقدام کنید. یکی از منفعت های این کار برای ورزشکار، آن است که مقاومت و امنیت حرکت حریف دچار خطر شده است. افزون بر این حریف سعی می کند در تعویض حرکت از یک قاعده ی جدید پیروی کند تا بتواند قابلیت دفاع در برابر حمله ی شما پیدا کند. گاهی اوقات تفاوت فاحشی بین حرکت جدی و حرکت قبلی است که با یکدیگر ارتباط چندانی ندارند. نکته اینجاست که ارزش های جدید به درستی با ارزش های قبلی متصل نشده است. این امر
می تواند تأثیر مخربی بر حرکت بگذارد. در چنین شرایطی، می توانید به روش های گوناگون، اتصالات حرکتی حریف را گسسته و ویران کنید.

حوزه ی فعالیت حرکت:

برخی از ورزشکاران با شناخت ارزش های حرکت و درک رفتار حرکتی حریف، عملیاتی را پایه ریزی می کنند که موجب تردید حریف می شود. به عبارت دیگر تصمیم گیری حریف مبتنی بر هیجان
می شود. بدین ترتیب ورزشکار در مورد حرکت خود تصمیم می گیرد و سعی می کند حریف را جان به لب کند. در واقع به دنبال تخریب حرکت حریف هستند. این استدلال بر عواملی بیش از خصوصیات مکانیکی در (ویژگی های اجرایی) تکیه دارد. این کار به آن دلیل اهمیت دارد که به ارزش های شخصی نظیر عزت نفس، آرامش، امنیت، تمایل به ماندگاری و بقاء، حفظ تعادل و درک تعامل صحیح و به تدارک حرکت بهتر بستگی دارد. در این کار رویکرد ارزش محور با یک استراتژی صرفا مبتنی بر تخریب ویژگی های حرکتی حریف متصل است.

با شناخت هر نوع مدل حرکت، برای راه اندازی هر گونه سیستم تخریب تلاش کنید. مطابق با تئوری وسیله - هدف در می یابید که روش توزیع حرکت، مهمتر از اقدام به خود حرکت اهمیت دارد. اینکه درک کنید در کدام قسمت از حرکت صدمه پذیرتر است. اینکه باید در جستجوی چه باشید و چگونه اتصالات نقاط اصلی حرکت را تخریب کنید. تمام این موارد نیاز به آموزش دارد. اجازه دهید به دو روش اثرگذار بر رفتار حرکت، نگاهی بیندازیم.

اجرای آسان و راحت:

یکی از ارزش های حرکت که بر روی تصمیم گیری های ورزشکاران تأثیر می گذارد، اجرای آسان و راحت می باشد. هر ورزشکار سعی می کند، نسبت به حرکت انجام شده، خدمات بیشتری دریافت کند. به  همین دلیل مجری، حرکت های حبابدار را اجرا می کند و خود را مأمور تسلیم کردن حریف می داند. در اینجا سؤال ورزشکار این است که کدام روش می تواند، عملکرد حرکت را کنترل کند.

موفقیت حرکت:

گاهی اوقات مجری حرکت، بدون منطق و شناخت، تحرک خاصی اعمال می کند. اگر از او بپرسید چرا این کار را انجام دادی؟ دلیل قانع کننده ای نمی شنوید. ورزشکار رفتار حرکتی انجام داده که فاقد شناخت و درک حرکت حریف است. هیچ دلیل و منطق خاصی مشاهده
نمی شود.

چرا مربیان، اجرای (شناختی) را سرلوحه ی کار خود قرار نمی دهند. بدون تردید ورزشکاران موفق بدون دلیل به اجرای حرکتی اقدام
نمی کنند.

در پایان باید اشاره کنم که یک ورزشکار موفق، در مورد ارتباطات بین ارزش ها و ویژگی ها در حوزه ی تصمیم گیری های حرکت به قابلیت های حرکتی حریف توجه می کند تا با ویژگی ها و منفعت های حرکتی حریف به تبادل بپردازد.

نتیجه:

در این فصل به مفهوم ارزش های حرکت پرداختیم. این ارزش ها عبارتند از: وضعیت ها، هدف هایی که دورنمای یک حرکت موفق هستند. استدلال کردیم که تمایل به آرزوهای فردی بر روی تصمیمات ما تأثیر می گذارد. البته شاید این ارتباط با گسستن اتصالات و به چالش کشیدن حرکت منتهی می شود. برای این منظور بایستی بتوانید به پرسش زیر پاسخ دهید: کدام ارزش های حرکت می توانند منفعت ایجاد کنند؟ برای پاسخ به این پرسش باید درک عمیقی نسبت به حرکت حریف بدست آورید. یا اینکه موقعیت های مختلف موجب تحریک چه بخش هایی از حرکت می شود. ممکن است یک حرکت در یک نقش اهمیت بیشتری داشته باشد و برعکس، امکان دارد موقعیت های گوناگون در صدد نقش های مختلف و در نتیجه به ارزش های گوناگون منجر شود.

کدام یک از اتصال ها (منفعت ها - ارزش ها) که شناسایی کرده اید، از نظر تحریک رفتار جدید، فعال هستند و برعکس. در مورد
ارزش هایی که شناسایی کرده اید، از چه حرکتی استفاده می کنید؟ کدام حرکت مورد مقبولیت و موفقیت است. با کدام قسمت از حرکت
می توانید بهترین ارتباط را برقرار کنید؟

اکنون باید متوجه شده باشید که اجرای یک حرکت  در موقعیت های مختلف، می تواند منفعت های گوناگونی داشته باشد. زیرا جایگاه موقعیت حرکت به انگیزه و تصمیم های ورزشکار بستگی دارد. در واقع زمانیکه حرکت را بررسی می کنید، بیشتر به دنبال کشف روند موفقیت آن باشید. بایستی بتوانید، اجرای هم سطح آن را بیابید و در مورد مفاهیم حرکت به خوبی ارتباط برقرار کنید.

فصل 6

نقشه های تصمیم گیری ورزشکار

تئوری وسیله - هدف به دنبال ویژگی های حرکت و فهم مفاهیمی است که ورزشکاران حین اجرا تشخیص می دهند. ویژگی های حرکت، به طور خاص به منفعت هایی مربوط می شود که ورزشکاران را به اجرای خوب، سوق می دهد. می توان ترتیب مفاهیمی که اجرای حرکت را به یک ارزش ارتباط می دهد، در یک زنجیره ی یک یا چند وجهی (یک یا چند منفعتی) جستجو کرد.

شناختن تمامی ارتباطات بین ویژگی ها و ارزش ها می تواند برای بیشتر ورزشکاران سخت باشد. مربیان برای کمک به ورزشکاران برای انجام این کار، نوعا به خلاصه کردن تمامی ارتباطات ونقشه ی تصمیم گیری می پردازند. بدین ترتیب ورزشکاران با ارائه ی چندین راه حل، می توانند تفکر خود را به روشنی بیان کرده و فرایند ارتباط حرکت خود با حرکت حریف دنبال کنند.

ما این نقشه را به عنوان مجموعه ای از فرضیه ها برای موارد زیر می دانیم:

1- ویژگی هایی که برای ورزشکار، حین اجرا مهم هستند.

2- دلیل اینکه چرا این ویژگی ها برای حریف مهم هستند.

توجه داشته باشید که این نقشه دارای دو قالب هندسی است:
اشکال هندسی و خطوط. اشکال بیانگر عناصر مفهومی - ویژگی ها، منفعت ها و ارزش ها - در پلکان وسیله - هدف هستند.

نقشه ی تصمیم گیری دارای دو ارزش است:

امنیت حرکت، اجرای خوب و جابجایی این ارزش ها در قالب حرکت، می تواند ابعاد مختلفی را نشان دهد و یا ممکن است منفعت های دیگری را در خود جای دهد. برخی ویژگی های شکل حرکت که علت باور منفعت مورد علاقه ای را بر عهده بگیرد.

خطوط موجود در یک نقشه ی تصمیم گیری، نقش ارتباط دهنده ی ویژگی ها و ارزش ها را بهبود می بخشد. نتیجه، یک سری راه کارهایی است که از طریق آنها، پلکان وسیله - هدف  تعیین
می شود و به منفعت ها ختم می شود. با این حال، یک نتیجه از
توسعه ی حرکتی شاخه ی مرتبط با آن بدست می دهد. زیرا بسیاری از منفعت ها و ارزش ها در لابلای مراحل مختلف حرکت یا فن نهفته است. نقشه ی تصمیم گیری از این همپوشانی پلکانی و در صرفه جویی نیرو، زمان و شتاب حرکت استدلال می شود.

برای افزایش بیشتر وضوح بصری نقشه ی حرکت، بیشتر رفتار شناسان حرکت اصرار دارند که در جایی که خطوط حرکت یکدیگر را قطع نمی کنند، یعنی هنگام اجرای پلکان حرکت در یک نقشه ی راهبردی، نوعا سعی می شود تا بیشتر اطلاعات و نتایج برآمده از دل حرکت، لحظه به لحظه شناسایی شوند. در اینجا به دنبال نقاط کلیدی حرکت باشید تا تصمیم گیری حریف قابل تفسیر باشد. اما چالش بر سر ایجاد یک نقشه است که هم دقیق و هم زیبا باشد و این نیازمند یک سبک و سنگین کردن در تصمیم گیری بین اجزای حرکت است.

بالاخره اینکه ورزشکارن نقشه ی تصمیم گیری حرکت خود را با ایجاد ارتباط غیر مستقیم در بین ویژگی ها، منفعت ها و ارزش هایی که دارای ارتباط مستقیم هستند، ساده سازی می کنند. به طور مثال چه ارتباطی بین (تغییر جهت حرکت) و (تعادل حرکت) وجود دارد؟ توجه داشته باشید که اگر سعی کنید یک ارتباط مستقیم در نقشه ی
تصمیم گیری حرکت ایجاد کنید، آنگاه خط اتصال منفعت دو حرکت تعیین می شود. برای جلوگیری از قطع منفعت، باید بتوانید به ارزش های حرکت پی ببرید.

هنگامیکه ورزشکاران توانستند، نقشه های تصمیم گیری خود را طوری دستکاری کنند تا به ترتیب درستی برسند که خطوط حرکت حریف را از یکدیگر قطع کنند. در نقشه ی تصمیم گیری خود هم امنیت و هم اجرای مناسب را خواهند داشت. زیرا حریف دیگر نمی تواند به هیچ ارزش بالاتری اتصال پیدا کند. در اینجا حرکت شما به طور
ایده آل، در یک سطح بالاتری از نقشه ی حریف قرار گرفته است. متأسفانه هنگامیکه سعی می کنید چنین کاری را انجام دهید. گاهی بدون در نظر گرفتن امنیت حرکت، دست یه اقدامی می زنید.

گاهی اوقات با یک دستکاری ساده در حرکت حریف، به اعتبار نقشه ی حرکت حریف لطمه می زنید. آنگاه شاید لازم باشد حریف حتی برای جند لحظه از حرکت شما تبعیت کند و نقشه ی دیگری ترسیم کند. شاید برای اینکه افکار شما را مخدوش کند. دست به شبیه سازی از حرکت شما بزند. این موضوع می تواند در مورد حرکت هایی که ویژگی های فراوانی در خود نهفته دارند، نیز بیشتر اتفاق بیفتد.

در ادامه ی مبحث، به نحوه ی ایجاد یک مجموعه نقشه های تصمیم گیری برای اجرای فن خاص، می پردازیم. این کار را با بررسی ویژگی های  و منفعت هایی که ممکن است بر نحوه ی تصمیم گیری حریف تأثیر بگذارد. متمرکز خواهیم کرد.

ویژگی ها و منفعت های فن:

چه عواملی باعث تمایل ورزشکار به اجرای حرکت خاص می شود؟ صریح ترین پاسخ می تواند، (آرامش خیال یا امنیت) و (کاهش تلاش یا صرفه جویی در وقت و انرژی) مربوط باشد. اجرای حرکت راحت
می تواند تا حدودی به حذف بخش هایی از اجزای حرکت باشد. یعنی استفاده از اجزایی از حرکت که صرفا به یک منفعت خاص مورد نظر برسد. در این حالت، منفعت های دیگر حرکت حذف می شود و فقط یک منفعت خاص ترجیح داده می شود. برای درک اینکه چرا ورزشکار یک منفعت را ترجیح می دهد. بایستی به درک حرکتی رقیب، توجه کنید. تکامل و رشد حرکت حریف نشان می دهد که بیشتر اینگونه اجراها برای رسیدن به یک منفعت سریع متمرکز می شود. بیشتر تلاش های رقیب بر 3 ویژگی منفعت متمرکز می شود: قدرت مانور، اندازه مناسب، چفت کردن حرکت (قفل کردن حرکت)، نرم و خشک. اکنون هر یک از این ویژگی ها را به طور مختصر مورد بررسی قرار می دهیم.

قدرت مانور:

مطابق تئوری وسلیه هدف، مهمترین ویژگی اجرایی یک حرکت، قدرت مانور آن است. با این همه توجه اصلی برای اجرای حرکت، راحتی است. حرکتی که افت می کند، بالقوه می تواند به شما صدمه وارد کند. این اتفاق می تواند به انواع پیامدهای منفی وظیفه ای (عملکردی) منجر شود. حتی می توان مقدار زمان و نیروی لازم را کاهش دهد.

در عامل مهم که بر کیفیت حرکت تأثیر می گذارد: اولین قدرت مانور است. هر چه قدرت مانور یک حرکت بیشتر باشد، احتمال افت آن کمتر خواهد بود. دوم اینکه هر چقدر به دنبال راه هایی برای سبط و گسترش حرکت باشید. تأثیر مهمی بر قالب و شکل نتیجه ی حرکت خواهید گذاشت.

حال چگونه باید قدرت مانور حرکت حریف را کاهش دهید؟ یکی از پاسخ ها، افزایش دفعات، تعویض و جابه جایی بدن در مقابل حریف است. یعنی با این کار می توانید، منفعت حاصل کنید. در نتیجه حریف اجرای حرکت خود را به تعویق می اندازد.

اندازه ی مناسب حرکت:

توان و قدرت حرکت، یکی از مهمترین شاخصه های تعیین کننده ی قابلیت یک حرکت است. البته اندازه ی حرکت هم اهمیت دارد. اجرای حرکت نیاز به زمان دارد و اگر این فاصله های زمانی به درستی رعایت نشود. ممکن است بر اجرای حرکت تأثیر منفی بگذارد.

به دنبال این تلاش ها، برخی اصلاحات حرکت نیز به منظور جلوگیری از اُفت حرکت، غیر قابل اجتناب است. در نتیجه بهبود و اصلاح حرکت موجب عدم خارج شدن فرم حرکت از شکل اصلی خودش شود. برای اینکه بتوانید حرکتی را به آسانی اجرا کنید و حرکت شما امکان تحرک بیشتری را برای شما ایجاد کند، باید راه های جدیدی برای اثر بخش کردن، حرکتتان ارائه دهید.

قفل کردن حرکت:

ورزشکار هنگام اجرای حرکت، افزودن بر جلوگیری از افت، باید بتوانید با ساده سازی فرایند حرکت، موجب صرفه جویی در زمان و انرژی بشود. یکی از ویژگی های مهم به قفل کردن حرکت مربوط می شود. این کار به ورزشکار اجازه می دهد تا حرکت حریف را کنترل کرده تا با سرعت و نیروی حرکت حریف را مختل کنید. بدین وسلیه می توانید تناسب و اندازه ی حرکت حریف را به هم بریزید.

نرمی و خشکی حرکت:

ورزشکاران افزودن بر قابلیت تعامل با حرکت حریف، فرایند تعویض سرعت های مختلف در طول اجرای حرکت، می توانند تصویر ذهنی حرکت حریف را مختل کنند. این تا حدی به مفهوم اجرای حرکت حریف لطمه می زند. بدون شک دو سوم ورزشکاران به نوعی عوارض ناشی از اجرای حرکت دچار می شوند. علت این نابسامانی ها، نتیجه عدم درک صحیح از فرصت ها و عدم شناخت حرکت ها کنار یکدیگر است. این گونه ورزشکاران نمی تواند کشف دنیای حرکت را به درستی درک کنند.

مهمترین کاری که ورزشکار می تواند انجام دهد تا از اُفت حرکت جلوگیری کند، اجرای مداوم حرکت نرم و خشک است. زیرا با این کار اجازه نمی دهید تا حرکت بر روی لایه های حرکتی شما تأثیربگذارد.

ارتباط بین ویژگی ها و منفعت ها در حرکت:

صرف نظر از اجرای حرکت، هرچقدر حرکت قابل توسعه باشد، شکل گیری نقشه ی تصمیم گیری برای رسیدن به منفعت های دیگر قابل اجرا است. در اینجا شناخت نحوه ی اتصالات و چگونگی عملکرد هر کدام از آنها بسیار سودمند است. بدین ترتیب می توانید در اجرای حرکت موفق شوید.

دوم آنکه، با اتصال صحیح به حرکت حریف، می توانید ارتباط بین اجزای حرکتی حریف را طوری مختل کنید تا حریف نتواند در اجرای حرکت خود راحت باشد. همچنین تواند حرکت خود را به راحتی تعویض کند.

راحتی حرکت:

عملکرد آسان حرکت چهارچیز است، تحرک آسان، جلوگیری از اُفت، اجرای نرم، جلوگیری از اختلال در حرکت. اکنون اجازه دهید در مورد منفعت ها و ارزش هایی که ممکن است به راحتی بر روی منفعت های حرکت شما تأثیر بگذارد. فکر کنیم، چرا آسان اهمیت دارد؟ اول از همه اینکه، ورزشکاری که حرکت را آسان اجرا می کند، نیروی کمتری را حدرمی دهد. درنتیجه احساس خوبی در مورد اجرای حرکت خود خواهد داشت. همچنین این اجرا می تواند منفعت های دیگری را برای ورزشکار به همراه داشته باشد. یک اجرای راحت نیازمند نیرو و انرژی کمتری است. در اینجا ورزشکار می تواند، نسبت به حریف نیرو و توان بیشتری به مسابقه ادامه دهد. به ناچار، حریف خسته نمی تواند بر کیفیت حرکت خود، چندان نظارت قابل توجهی داشته باشد. در اینجا به طورغیرمستقیم ادامه ی مسابقه ی به نفع جلو می رود. افزودن بر این، عامل به معنی نگرانی بیشتر برای حریف و آسودگی خیال برای شما می باشد. برای پیشگیری از شلوغی و به هم ریختگی حرکت، برخی از ویژگی های واسط را حذف کنید. برای جلوگیری از سفتی و سختی حرکت، برخی از اتصالاتی که ممکن است اهمیت چندانی نداشته باشند را صرف نظر کنید. زمانیکه حریف دچار عارضه ای در حرکت می شود، شما باید اقدامات لازم را اعمال کنید. این امر سبب می شود تا در مصرف انرژی صرفه جویی کنید. زیرا صرفه جویی در مصرف انرژی، عامل بسیاری مهمی در کسب موفقیت است. با این حال این نکته را فراموش نکنید، اگر بخواهید
می توانید.

ممانعت از اُفت حرکت:

باید متوجه شده باشید که تعدادی از ویژگی های حرکت به یک ویژگی اجرایی مهم اتصال دارند. چرا اُفت حرکت تا این اندازه اهمیت دارد؟ یک علت مهم قابل (فرم) حرکت است. این قابلیت مانند لباس مناسبی است که به تن می کنید. اگر اندازه ی حرکت شما با اندازه ی حرکت حریف تناسب نداشته باشد با مسأله ی اُفت حرکت مواجه خواهید شد. بدین ترتیب به تدریج قابلیت حرکت شما کم می شود و امنیت حرکت شما کاهش می یابد. این موضوع به نوبه ی خود باعث می شود تا احساس بدی نسبت به حرکتتان داشته باشید. این مسأله بسیار کلافه کننده است.

جلوگیری از اُفت حرکت می تواند موجب صرفه جویی در نیرو شود. در نتیجه انرژی کمتری مصرف خواهد شد. بدین ترتیب به افزایش لذت و خوشی بیشتر ورزشکار منجر می شود.

نتیجه:

نقشه های تصمیم گیری حرکت، یک روش ارزشمند برای خلاصه سازی ارتباطات بین ویژگی ها، منفعت ها و ارزش ها است. برای اینکه نقشه های حرکت از اثربخشی بیشتری برخوردار باشند بایستی، توازن در موضوع و هدف در نقشه، برقرار شود. هر ورزشکار باید بداند در هر پلکان حرکت، چه کارهایی انجام دهد. هنگامیکه آماده ی اجرا می شوید، باید بتوانید از برخی ویژگی های حرکت چشم پوشی کنید. چرا که برخی از این ویژگی ها از اهمیت ناچیزی برخوردارند و در نتیجه می توان از آنها صرف نظر کرد.

پرسش بعدی اینکه آیا می توان برخی از منفعت ها را به نحوه ی با یکدیگر ادغام کرد که دقت و کارایی حرکت را بالا ببرد. همچنین حرکت اصلی را مخدوش نکند.

هنگامیکه می خواهید حرکتی را اجرا کنید هم بر روی ویژگی شکلی و هم بر روی ویژگی اجرایی آن توجه کنید. شاید بتوانید از یک ویژگی شکلی به چند ویژگی اجرایی دست یابید.

پرسش سوم اینکه، آیا می توان برخی از خطوط موجود در اجرا را حذف کرد؟ باید بتوانید تفاوتی بین اتصالات مستقیم و غیر مستقیم قائل شوید.

عناصر حرکت دارای ارتباط مستقیم و غیر مستقیم در نقشه ی راهبردی هدف هستند. آیا می توانید برخی از ارتباطات مستقیم را بدون آنکه دقت و کارایی هدف را مخدوش کنند، حذف کنید؟

پرسش چهارم اینکه، آیا می توانید به نحوی از روش های ابتکاری برای مرتب کردن عناصر حرکت استفاده کنید. واضح است که چنین نظم و تربیتی به همین راحتی هم نیست. خواندن نقشه ی حریف، در مقایسه با نقشه ای که می خواهید بکار بگیرد، کار مشکل تری است، زیرا ویژگی های اصلی حرکت حریف، درون آن نهفته است. پس از بکارگیری تمامی این توصیه ها، ممکن است، هنوز هم خواندن نقشه ی حریف واضح نباشد. سعی نکنید اجبارا همه چیز را بخواهید اجرا کنید. همیشه این امکان وجود دارد با کسب اطلاعات بیشتر در مورد حریف، در نقشه تجدید نظر کرده و آن را اصلاح و گزینه های استراتژیک خود را دقیق تر کنید. تفکیک واقعیت از پیش بینی و گمان در نقشه و اینکه برای این پیش بینی ها چه اقداماتی لازم است، می تواند بسیار مهم باشد.

فصل 7

تکامل مفهوم حرکت

اکنون با پاسخ به دو پرسش اساسی، تدوین و فرموله کردن حرکت  تعیین می شود.

1- چه قسمت از حرکت برای حریف اهمیت دارد یا می تواند مهم باشد؟

2- ورزشکار بر روی کدام یک از اجزای حرکت که می تواند برای حریف مهم باشد، بایستی متمرکز شود؟

اهمیت اولویت های حرکت:

استراتژی حرکت می بایست بر چه معیارها و مفاهیم وسیله - هدف متمرکز باشد؟ ساده ترین اولویت موقعیت کناری را مالکیت یک بخش از کل حرکت با شیوه و معیاری گسترده از چگونگی اتصالات و تداعی ها، هویت می دهد. این هویت، تمامی چیزهایی است که ورزشکار
می خواهد تا با استفاده از آن، تصاویر ذهنی خود را تداعی کند. هر یک از این ابعاد را به طور مختصر مورد کنکاش قرار دهد.

چگونگی مالکیت بر حرکت:

وقتی از ورزشکاران می پرسند، معنی مالکیت بر حرکت چیست؟ آنها پاسخ می دهند، وقتی به یک حرکت فکر می کنم، بلافاصله به واژه ی مالکیت می اندیشم. به عبارت دیگر، یک حرکت زمانی مفید است که تداعی و اتصال بین اجزای حرکت به قدری قوی باشد که حریف نتواند حرکت بالقوه ی خود را بالفعل کند.

مالکیت، یعنی اینکه دو معادله ی حرکت که در دو طرف تساوی قرار می گیرند، یک سمت باید تصمیم بگیرد که طرف دیگر را با تکان دادن، موافقت کردن، مخالفت کردن، قیاس معادله به تملک خود درآورد. یک تعریف کامل شناخت حرکت و موقعیت گذاری درست است.

آنچه در حرکت هر کدام پنهات است، یک تمرکز غیر مستقیم بر اتصالات با یک یا چند اتصال فرعی است. در واقع مهم نیست که اجرای حرکت تا چه اندازه پیچیده باشد. بهتر است بر روی دو حرکت متمرکز باشید. دلیل این کار، آن است که حریف نمی خواهد، حرکتش شناخته شود. چرا؟ به این علت که مغز شما نتواند در یک اقدام تدافعی نسبت به اتصالات اجزای حرکت حریف، اطلاعات مناسب را غربال کند تا در مسیر پیشبرد حرکت، بتواند اقدامات مؤثرتری را اعمال کند.

در ارتباطات مهم حرکتی، کمترین و بیشترین مهم است. بایستی پیام های حرکتی را در مغزتان صیقل دهید. باید از شر ابهامات خلاص شوید. باید پیام را ساده کنید و اگر می خواهید تأثیر آن را ماندگار کنید، آن را باز هم ساده تر کنید. سعی کنید بر اساس دستورالعمل حرکتی حریف، دستورالعمل را صادر کنید. برای شناخت فقط یک راه دارید، آن هم وارد شدن در جریان حرکت است.

دستورالعمل طبقه بندی حرکت:

شناختن بخش های مختلف حرکت، برخاسته از فهم محدودیت ها، اجزای مرتبط با منفعت و ارتباط رفتارهای حرکتی با سایر روبابط بالقوه در حرکت و... می باشد. شناخت این روابط موجب می شود تا ورزشکار به سمت موارد زیر سوق پیدا کند:

1- فرایند حرکت خود را مطابق با سلیقه و رفتار حرکتی حریف سازماندهی می کند.

2- مبتنی بر روند حرکت، گزینش و انتخاب کند.

کارشناسان اعتقاد دارند که فرایند رده بندی حرکت می تواند به بهترین شکل با تصویر سازی یک سری پلکان ها در ذهن ورزشکار، روند رو به رشدی را کسب کند. در هر یک از پلکان ها، یک وضعیت وجود دارد. هر کدام از پلکان ها نشان دهنده ی یک عملکرد متفاوت است.

طبقه بندی ادراکی حرکت در برابر ترتیب اجزای فن:

روند مالکیت بر حرکت نیازمند کمی توضیح است. هنگامیکه درباره ی لایه های حرکت صحبت می کنم. منظورمان شرایط به وجود آمده در بخشی از فن است. یعنی ورزشکار در صدد آنلاین کردن و موقعیت گذاری حرکت است. او با اینکه حرکت سازی سازمان حرکت را موقعیت یابی می کند. در عین حال به دنبال نقاط تمایز و شکاف های به وجود آمده در اجزای حرکت می باشد. غالبا ورزشکار هر دو روند را با آنکه در کانال های متفاوت هستند، یکجا بررسی می کند. اما آنچه بایستی ملاحظه شود، درک حریف نسبت به شرایط متفاوت می باشد. زیرا شرایط مختلف، موجب رتبه بندی متفاوتی در ذهن می شود. هنگامیکه یک حرکت را کنکاش می کنید یک سری رتبه بندی در ذهن شکل می گیرد. در اینجا نسبت به شرایط و موقعیت خودتان تصمیم
می گیرید. این همان نقطه ی تمایزی است که در ذهنتان در حال شکل گیری است.

آگاهی از روند:

ایده ی مالکیت بر حرکت با مفهوم آگاهی از روند ارتباط دارد. برای روشن شدن موضوع می توان به نحوه ی اندازه گیری حرکت فکر کرد.

فرض کنید که کشتی گیر، دست حریف را به سمت خودش می کشد و حریف چه پاسخی می دهد. آیا حریف از روند مفهومی حرکت، آگاهی دارد؟ شما نمی دانید. برای اینکه بدانید، بایستی نحوه ی عملکرد او را بررسی کنید. او چه کاری می خواهد انجام دهد؟ اگر حریف پاسخ غلط
(عکس العمل نادرست) انجام داد، آنگاه می توان گفت که رقیب از روند حرکت بی اطلاع است. نکته اینجاست که عنصر اساسی اجزای حرکت در آگاهی از روند حرکت، مرتبط به توانایی های جسمی و ذهنی است. در ادامه، مالکیت یک حرکت، نوعی خاص از آگاهی از روند حرکت است. با این موضوع، شناخت اتصالات اجزای حرکت، روند شرایط حرکت را نشان می دهد.

روندهای منفعت مدار:

هر حرکت، بایستی سعی کند تا یک منفعت را به تصاحب درآورد. قانون بیست، بیست اظهارمی دارد که اثر بخشت ترین حرکت، نسبت به روند دو حرکت (هر دو ورزشکار) به منفعت می رسد. یک حرکت منفعت مدار حرکتی است که یک منفعت را تداعی می کند. یعنی یک ویژگی که روند منفعت حریف را سر و سامان می دهد یا نیست و نابود می کند.

همانطور که فهمیدید، تمایز بین روند مفنعت مدار و دو ورزشکار، بسیار گیج کننده است. زیرا بسیاری از حرکت ها منفعت دارند، اما این منفعت به خودی خود به وجود نمی آید، بلکه با شناخت واقعیت های روند حرکت با توجه به ویژگی ها، منفعت ها به وجود می آیند. توجه داشته باشید که تمامی حرکت ها منفعتی را ارائه می دهند که تعریف درستی از مالکیت داشته باشند.

همچنین متوجه شدید که حتی زمانیکه حریف، یک حرکت را با توجه به یک منفعت تعریف می کند، غالبا یک سری ویژگی ها یا منفعت ها را با آن اجرا تداعی می کند.

توجه داشته باشید که این ویژگی ها و منفعت ها، موجب تمایز ساختار و شکل حرکت در دفعات مختلف اجرا می شود. به عبارت دیگر در هر بار اجرا هر ویژگی یا منفعت به طور مشخص تکرار نمی شود. زیرا در هر نوبت اجرا، اطلاعات و دانش های متفاوتی در هر اجرا عرضه
می شود.

حرکت های معنادار گسترش یافته:

برای ایجاد یک حرکت، ذهن ورزشکار بر روی یک هدف متمرکز
می شود. بدین روش حرکت های کوتاه تهاجمی و تدافعی اعمال می شود. کوتاه سخن اینکه بایستی چه هدفی با چه ویژگی هایی و برای چه کاری (منفعتی) انجام شود.

با این حال، ورزشکاری که از اجرای یک حرکت - یا چند حرکت با ظرافت اقدام کند، به زودی حرکتی معنادار و اتصال ذهنی را تحت تأثیر قرار می دهد. یک روش برای افزایش عملکرد، گسترده کردن تدریجی معنی حرکت می باشد. می توانید دو معنای گسترش یافته از اجرا را متمایز کنید. موقعیت گذاری باعث می شود تا مشابهت ها و تفاوت هایی که ورزشکار بین دو حرکت قائل می شود را به طور خلاصه بررسی کنید. یک استراتژی موقعیت گذاری، موقعیت مطلوب را تعریف می کند که ورزشکار می تواند در مقایسه با شناخت هدف گذاری های حریف، مشابه رقیب آنگونه فکر کند. چنین تعریفی از استراتژی اظهار نظر در مورد استراتژی حریف و چگونگی تملک بر حرکت اوست. برای جلوگیری بر گیج شدن، همیشه به دنبال مشابهت ها و تفاوت ها در مورد حرکت رقیب و از سوی دیگر حرکت بدست آمده از شکل حرکت دو ورزشکار است. هر گاه بخواهید مفهوم دقیق مورد نظر را مطرح کنید. از عبارت (خواسته های تملک هر دو ورزشکار) استفاده خواهید کرد.

با این حال مفهوم وسیع تر محصول تحت عنوان (هویت روند) همراه است. می توان آن را به عنوان تمامی تهاجم ها با استفاده از شکل گیری تدریجی حرکت بازتاب می یابد. ورزشکار با یک قسمت از حرکت پیوند و اتصال پیدا می کند و با آن اتصال رابطه ی ذهنی برقرار
می کند. هویت روند شامل اولویت بندی تمامی منفعت ها از طرف حریف با توجه به تجربه ی ورزشکار از روند آینده ی حرکت است. اما کار به اینجا تمام نمی شود. زماینکه ورزشکار دارای یک تجربه ی طولانی از استفاده ی بجا از حرکت است، شناخت هویت روند می تواند غامض و پیچیده باشد. به مرور زمان این به یک استراتژی با دو مخاطب و هر هدف: اول، حرکتی که انجام می شود و دوم حرکتی که برای تکمیل کردن هدف اول، صورت می پذیرد. برای به انجام رساندن هدف اول:

1- اقدام به ارائه ی حرکت های متنوعی بکنید

2- اقدام به شناسایی حرکت حریف بکنید

3- اقدام به نوآوری در زمینه ی حرکت بکنید

4- اقدام به ایجاد زمینه ی مناسب بکنید

همیشه کاری کنید که استرس و نگرانی کاهش یابد. اینگونه حرکت را اجرا کنید:

1- اجرای حرکت را با سرعت مطمئنه انجام دهید.

2- اهمیت نظم و انضباط، هنگام اجرای حرکت را فراموش نکنید

3- طوری حرکت را اجرا کنید که صدمه نبینید

علاوه بر این در حرکت های منطقی، تناسب وجود دارد. این اجراها احساس خوبی در تماشاچیان ایجاد می کند.

در کل، این مجموعه تداعی ها و اتصالات ذهنی است که هویت روند حرکت را قابل قبول می کند. با این حال سال ها طول می کشد تا اتصالات ذهنی ساده تری را پیدا کنید. اینکه چه اقدامات دیگری را به مرور زمان به آن اضافه کنید.

تئوری وسیله - هدف و تکامل روند:

تئوری وسیله - هدف این امکان را برای ورزشکار فراهم می کند تا به دقت روش هایی که برای آنها مفهوم روندشان به مرور زمان کامل تر شود را شناسایی می کند. این تکامل دارای 6 مرحله است:

1- شناسایی منفعت های اصلی.

2- تمرکز بر مالکیت اجرای کلیدی که قویا در روند حرکت و بر منفعت های اصلی نقش اساسی دارند.

3- ایجاد ارتباط بین اتصالات با دیگر عناصر مرتبط با وسیله - هدف.

4- شناخت ویژگی های اصلی با روند حرکت

5- تقویت حرکت با توجه به منفعت ها

6- ارتباط منفعت های حریف با روند

شناسایی منفعت های اصلی در حرکت:

منفعت های اصلی حرکت، آن دسته از منفعت هایی هستند که ورزشکار از آنها قویا در روند حرکت بکار می گیرد. هدف، پیدا کردن راهی برای غلبه بر حرکت حریف است تا بتواند رقیب را در روند حرکتی خود قرار دهد. حتی یک اقدام ظریف می تواند تمرکز گسترده ی حرکت حریف را بر هم بزند. به خصوص زمانی که بفهمید برخی ارزش ها با یکدیگر متضاد هستند و به همین علت دارای پیامی هستند که منفعت های مختلف را بیان می کند. سعی کنید منفعت هایی را برگزینید که دارای بیشترین شانس نفوذ و قابلیت در بین منفعت های دیگر باشد.

تمرکز بر مالکیت اجزای کلیدی:

زمانی که منفعت های اصلی را شناسایی کردید، بایستی بتوانید با ایجاد اتصال های مطلوب بین اجزای تعیین شده، در روند حرکت کمک کنید. اینها مسائلی هستند که بایستی برای تملک بر حرکت حریف بکار گرفته شود. گاهی استفاده از یک حرکت، بین منفعت های اصلی هستند و زمانی دیگر، آغازگر روندی برای رسیدن به ویژگی خاصی هستند. روند اتصال ها، بیانگر پاسخ هایی هستند که هم اکنون در حال وقوع هستند و بستگی به مالکیت و تصرف رقیب دارد. زمانیکه بر روی (نوعی ویژگی) تمرکز کردید، تلاش خود را به منفعت های زیر متصل کنید:

1- درگیری بین اجزای حرکت در روند یک منفعت اجرایی.

2- به دنبال نوعی خاص از منفعت با در نظر گرفتن ایمنی و امنیت.

(راجع به نقش رقیب در تدوین یک استراتژی مقابله گر صحبت خواهم کرد)

ایجاد ارتباط بین حرکت های به تملک در آمده، با دیگر عناصر مرتبط وسیله - هدف. پس از آنکه روند حرکت را با دیگر عناصر مرتبط در پلکان وسیله - هدف تدوین کردید. بخشی از پیوندهای حرکت سبب به تملک درآوردن کل حرکت می شود. اگر حرکت کلیدی، منفعت اصلی نظیر ایمنی باشد، آنگاه بایستی این منفعت را با یک ویژگی نشان دهید. این باعث می شود که منفعت مورد نظر اعتبار پیدا کند. از سوی دیگر، اگر اجرای حرکت کلیدی یک ویژگی نظیر مهار حرکت حریف باشد. آنگاه بایستی مطمئن شوید که ویژگی هدف کاملا درک شده است. برای این کار، بایستی آن ویژگی را با یک منفعت اصلی اتصال داده و پیوند بزنید.

اغلب لازم است که ورزشکاران برای نفوذ در ذهن حریف، به طور منطقی و حقیقی اجرای خود را با حرکت مشابه رقیب تفکیک و متمایز کنید.

چگونگی اتصال منفعت های اصلی با ارزش های فردی:

اتصال های منطقی ویژگی - منفعت، کافی نیستند. تئوری وسیله - هدف لازم می داند که اقدامات حرکتی حریف را از نگاه و طرز تلقی او در مورد حرکت بسنجد. اگر ورزشکار بتواند حرکت خود را با  ارزش های فردی حریف پیوند بزند و او نتواند، آنگاه حرکت قدرتمند خواهد شد. برای جلوگیری از ضعف حرکت، ورزشکار نیازمند یک استراتژی برای اتصال منفعت های اصلی تداعی شده با رونده های حرکت و ارزش های فردی در یک زنجیره ی مرتبط وسیله - هدف
می باشد. با شناخت این زنجیره و درک منفعت های اصلی، برای اجرا تصمیم گیری کنید.

از نظر وسیله - هدف، برای منفعت ها به (نقاط اهرمی) نیاز دارند. گاهی یک منفعت از اتصال منفعت های مختلف رقیب، سخت تر
می شود. در چنین وضعیتی اهرمی بر روی یک نقشه ی تصمیم گیری متصل می شود و قابلیت ویژه ای پیدا می کند.

اهمیت استراتژی نقطه ی اهرمی و همچنین ارزش های فردی متصل به آن، ریشه در این دارد که تغییر بنیادی پدید می آید.

اما مراقب باشید، همه چیز در حال تغییر است. زیرا ویژگی های حرکت زود گذرند. آنها هر لحظه تعیین می کنند و عوض می شوند. اگر استراتژی مبتنی بر خوشه ی حرکت در نظر گرفته شود به طرز قابل توجهی قابل پیش بینی خواهد بود.

استراتژی مبتنی بر حمایت، هم اکنون چه مفهومی دارند؟ این بدان معنا است که بهترین استراتژی ها - ویژگی ها، مبتنی بر پلکان وسیله - هدف هستند.

چگونگی تقویت روند حرکت بر منفعت های اصلی:

ورزشکار به مرور زمان خواستار تقویت روند حرکت بر منفعت های اصی خواهد بود. زمانیکه از انجام چنین کاری باز ماندید، به هدف آسان تری رقیب برای از بین بردن منفعت شما، صرفا به قطع اتصال وسیله - هدف اقدام نمی کند. شاید بتواند با یکی دو روش ادامه دهد. استراتژی بهتر، اتصال ویژگی با منفعت فعلی به منظور تملک درآوردن ویژگی اصلی حرکت می باشد. یا اینکه اقدام به مهار یا ایجاد خلل در روند حرکت حریف تلاش کنید. مهم نیست که چقدر تلاش می کنید، مهم این است که چگونه اقدام می کنید.

در واقع استراتژی بهتر، گاهی استفاده از روش ساده تر است. قاعدتا بایستی به دنبال منفعت های اثربخش تر باشید. واضح تر بگویم، به دنبال حرکتی بروید که کارایی بالاتر و اثر بخش تر باشد. شاید هم بتواند به عنوان یک استراتژی سیال به یک شاخه ی فرعی منفعت دست یابد.

این استراتژی چند وضعیتی، تلاش می کند تا نیازهای مختلف را در لحظات مختلف و شرایط مختلف درک کند و با قطع اتصالات و یا وقفه در آنها، منفعت جدیدی را تداعی کند. پیام اصلی حرکت، تمرکز بر یکی از شرایط و اقدام متناسب است. ورزشکار به طور خاص تلاش می کند تا رقیب را متقاعد کند که تنها مقاومت کافی نیست.

کار رقیب زمانی سخت می شود که منفعت های اصلی او در حال فروپاشی و زوال است. اگر ورزشکار کاری کند ک اتصال بین یک منفعت اصلی و یک ویژگی قطع شود. به تدریج اتصال با دیگر ویژگی ها قطع می شود. این کار به ورزشکار کمک می کند تا استراتژی منفعت اصلی قدرتمند شود. چنانچه رقیب بتواند برخی اتصال های ضعیف را شناسایی کند و روی آنها کار کند، می تواند اتصال روند حرکت را با آن شرایط خاص شناسایی کند.

احساس نیاز به گسترش ویژگی های متصل به یک منفعت خاص با حمایت و پشتیبانی خاص به یک فناوری تبدیل می شود. با استفاده از یک روند حرکتی برتر می توانید اتصالات حرکت را بهبود بخشید.

چگونگی اتصال منفعت های بیشتر در روند حرکت:

نهایتا، می خواهیم منفعت های بیشتر را در روند حرکت اتصال دهید. بدین روش می توانید به اضافه کردن منفعت ها در دو مرحله فکر کنید. اولین مرحله، به ایجاد تداعی ها و اتصالات به منفعت ها در استراتژی موقعیت گذاری خود تعریف کنید. این منفعت های موقعیتی بایستی با اتصال به ویژگی ها و ارزش های شخصی مناسب، حمایت شوند. مرحله ی دوم گسترش بیشتر ساختار حرکت و تکمیل کردن آن با منفعت هایی که به عنوان بخشی از هویت روند حرکت شناسایی کرده اید. این منفعت ها بایستی به ارزش های روند حرکت متصل شوند.

در اصل، اولین کار ورزشکار این است که تداعی از منفعت های اصلی حرکتتان را به عنوان بخشی از دانش ساختار حرکتی حریف آغاز کنید. زمانیکه این منفعت ها را به وجود آورید، آنگاه می توانید به سراغ منفعت های موقعیتی ویژه بروید و سرانجام به اجرای حرکت نهایی بپردازید.

توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که از منظر وسیله - هدف، اولین مرحله، قبل از مالکیت حرکت حریف، پیوند و اتصال منفعت هایی است که از روند حرکتی دو ورزشکار بدست می آید، هدف شما را تشکیل می دهد. هدف از این کار، داشتن یک مجموعه اتصالات و تداعی ها، برای اجرای قدرتمندتر و ماندگارتر است. سعی کنید به دنبال ساده سازی و سهولت اجرای حرکت بروید و بایستی یادآوری کنم که جانب تعادل را از دست ندهید.

ارزش گذاری حرکت با نشان دادن ارتباطات بین منفعت های اصلی، منفعت های فرعی و منفعت های موقعیتی شناخته می شود. با این حال ظرافت، کامل، موزون، روان بودن حرکت و لااقل کامل و پیوسته بودن است.

موقعیت گذاری حرکت:

اکنون لازم است کمی درباره ی اجرای حرکت کنکاش کنید.

سهولت استفاده از حرکت:

این کار به صرفه جویی در وقت و انرژی مربوط می شود. احتمالا به خستگی و کاهش عملکرد حرکت منجر می شود. در اینجا ورزشکار سه چیز می خواهد: اجرای آسان، سرگرم کننده، روان و سریع.

درک اتصالات به ارزش های مهم حرکت:

یکی از ورزشکاران گفت: من همیشه به روند حرکت حریف دقت
می کنم. سپس واکنش حرکتی حریف را شناسایی می کنم. سعی می کنم حرکتی را انجام دهم که حریف انتظار و توقع نداشته باشد، انجام دهم. من ارتباط خاصی با حرکت حریف برقرار می کنم و نظرات حرکتی حریف را مورد توجه قرار می دهم. سعی می کنم، اعتبار و یکپارچگی حرکت خود را به طور جدی در معرض مخاطره قرار ندهم.

چرخه ی حرکت:

ورزشکار در حالی که بازخوردهای حرکت خود را تحلیل و بررسی می کند. در عین حال به دنبال استقلال و تکمیل کردن چرخه ی حرکتی خود است. رویدادهای حرکتی جدید به خصوص تغییر رفتار حرکتی حریف - نشانگر دریافت پیام حرکتی از جانب شما است. زیرا رقیب تشخیص داده که این روند حرکت به نفعت او نیست. بنابراین تصمیم می گیرد، روند حرکتی خود را بازسازی کند.

اجرای عاقلانه:

در واقع دو نظر در مورد باور حرکتی وجود دارد. یکی اجرای متناسب (مقایسه ای) که با باور حریف ارتباط برقرار می کند. یعنی هر ورزشکار می خواهد، آنچه دقیقا درک می کند به روند اجرایی تبدیل کند. در اینجا هر کدام دیگر بدون کنترل و مقایسه ی حرکت ها، کاری صورت نمی دهند و هیچ کدام به صورت اتفاقی حرکتی انجام
نمی دهند.

از دیگر ابعاد اجرای عادلانه، شناخت دقیق از اجرای اجزای حرکت حریف می باشد. در طی مراحل حرکت، ممکن است رقیب اجراهای گوناگونی از یک فن به نمایش بگذارد. ورزشکاران با تداوم حرکت خویش به دنبال منفعت های جدید هستند و داده های (اطلاعات) آنها یک دارایی حساب می شود - چیزی مانند یک ارزش ملموس (قابل لمس) و نه فقط یک حرکت صرف. بنابراین اجرای حرکت احمقانه، ارزش واقعی ندارند. چرا که با حرکت حریف هیچگونه ارتباط و تبادل اطلاعات ندارند. چنین به نظر می رسد که این دسته از ورزشکاران، نمی توانند کار مهمی انجام دهند. دقیقا به همین علت که نتوانسته اند به درستی حرکت حریف را درک کنند.

نتیجه:

اولین گام در تدوین و فرموله کردن استراتژی حرکت، شناسایی اجزای زنجیره ی حرکت است. گام دوم انتخاب ویژگی ها - منفعت ها
می باشد. در این فصل به سه ویژگی تمایز قائل شده ایم. منفعت های اصلی به قوی ترین اتصال هایی مربوط می شود که در روند حرکت ایجاد می کنید. پس از شناسایی تعدادی از این منفعت های اصلی، باید اجزایی را برای تملک انتخاب کنید تا این منفعت ها را با روشی درست به یکدیگر پیوند بزند. به زبان ساده تر بایستی حرکت ها را به مالکیت خود در آورید.

پس از شناسایی و انتخاب اجزای حرکت، دیگر عناصر مرتبط که
می تواند به ورزشکار در ایجاد پیوندها و اتصالات قوی تر بین اجزای کمک کند را شنایی کنید. برای این کار بایستی اتصالات مناسب (ویژگی - منفعت) ایجاد کنید. اگر حرکت کلیدی یک منفعت اصی شناسایی شد، زیاد نگران نباشید. افزون بر این، بایستی هر منفعت اصلی را به یک ارزش شخصی مرتبط پیوند بزنید. با ایجاد یک اتصال به حرکت حریف به هدفتان کمک خواهید کرد تا بتوانید به نتیجه
نزدیک تر شوید. نهایتا برای دفاع از این اتصالاتی که ایجاد کرده اید، باید منفعت های اصلی را با دیگر ویژگی های حرکتی حریف، پیوند بزنید. با این اقدام، کار قطع کردن منفعت های اصلی حریف را شروع کرده اید و برای رقبیب سخت تر خواهد شد.

ایجاد منفعت های اصلی، (همراه با اتصال های مرتبط) بایستی در بالاترین اولویت استراتژی حرکت منظور شود. زمانیکه این منفعت ها را در ساختار حرکتی حریف قرار دادیم، آنگاه می توان منفعت های بیشتری را اضافه کرد. پیشنهاد می کنم که این تفکر راجع به توسعه ی ساختار حرکت را در مرحله ی دوم انجام دهید. در مرحله اول بایستی بر منفعت های (موقعیتی) که هنگام مقایسه ی حرکت خود با حرکت حریف به ذهنتان خطور می کند، متمرکز شوید. بایستی منفعت هایی را در نظر بگیرید که بر روی منفعت های حرکتی حریف تأثیر بگذارد و بایستی بتواند منفعت های حرکتی حریف را خنثی کند. وقتی این اتصالات را ایجاد کردید، حالا می توانید بر نتیجه ی حرکت متمرکز شوید. باید برنامه ای متناسب با اتصالات و ویژگی های حرکتی حریف داشته باشید و همچنین اتصال به ارزش های شخصی خود تا به کمک کند به هدف برسید.

فصل 8

اولویت بندی اجزای حرکت

یک حرکت زمانی محبوب است که به یک خواسته یا یک نیاز مهم بخش وسیعی از حرکت، اشتراک داشته باشد. اهمیت تمرکز بر آن اجزاء زمانی مناسب است که نیازهای حرکت را برآورده کند. این موضوع نیازمند آن است که بتوانید نقص های حرکتی حریف را که از قائده خارج شده است را بر تصمیمات خود اتخاذ کنید.

گاهی اوقات ورزشکاران برای بدست آوردن مالکیت حرکت غرق در ایجاد تمایز حرکت های خود با حریف می شوند. آنچه که آنها اغلب فراموش می کنند این است که تمایز به خودی خود یک هدف نیست. تنها تمایزی که اهمیت دارد، تمایزی است که دلیلی برای اجرای بهتر حرکت شما به جای حرکت رقیب، ارائه دهد. حال باید ببینید این تمایز برای حریف - از نظر موضوع - اهمیتی دارد. هنگامیکه حریف متوجه شود، هیچ منفعتی در اراده ی حرکت خود ندارد، سعی می کند با تغییراتی، حرکت بهتری ارائه دهد.

اندازه ی بخش های فن:

اکنون به خوبی می دانید عناصر حرکت (اجزای حرکت) در پلکان وسیله - هدف اولویت بندی می شوند. زیرا برخی از اجزاء مهمتر هستند. برای اجرای هر یک از استراتژی ها، بایستی اندازه ی حرکت را به نسبت واکنش های اعمال شده تأمین کنید تا معلوم شود برای متقاعد کردن حریف چه دلیلی ارائه دهید. آنچه که در ابهام می ماند، دلایلی (عکس العملی) است که حریف نسبت به حرکت شما ارائه
می دهد.

شناخت منفعت های مهم و برجسته:

ورزشکارانی که به یک حرکت خاص اهمیت می دهند، یک شاخص مطلوب به حساب می آید. اکنون باید به منفعت های تداعی کننده و متصل به یک حرکت خاص توجه کرد. به طور کلی، ورزشکارانی که یک حرکت را با یک منفعت خاص پیوند (اتصال) می زنند و متناسب با رفتار حرکتی حریف، حرکتی ارائه می کنند. اجرای آسان تری خواهند داشت. از این منظر، به نظر می آید تفکیک سه نوع منفعت مفید باشد:

منفعت های آگاهانه:

ورزشکاران هنگام مقایسه ی حرکت ها با یکدیگر به چه فکر می کنند. بیشتر آنها برای صرفه جویی در انرژی به دنبال منفعت هایی هستند که در حال حاضر انگیزه ی تبادل روندهای حرکت قرار می گیرد تا به تدریج به آستانه ی منفعت مورد نظر برسند. منظور از منفعت های آستانه، منفعت هایی است که بایستی با مقدماتی در کنار هم قرارگرفتن حرکت ها مورد توجه قرار می گیرد. آنها حرکت های خود را مبتنی بر امنیت انتخاب می کنند و بدین ترتیب، حتی فکر اجرای حرکتی که فاقد امنیت است را به ذهنشان خطور نمی دهند.

منفعت های پیش آگاهانه:

این قبیل منفعت ها مربوط به بخشی از فعالیت ذهن ورزشکار است که بلافاصله از آن آگاه نیست، اما به راحتی قابل یادآوری است. از منفعت های پیش آگاهانه برای رجوع به منفعت هایی استفاده می شود که ورزشکار در حال حاضر از آن هیچ تداعی و اتصالی با حرکت ندارد. اما زمانیکه این منفعت ها در حین اجرا آشکار شوند، می تواند یک خواسته ی پیش آگاهانه را تحقق بخشند. آنگاه ورزشکار، آن چیزی را که به عنوان منفعت تشخیص می دهد. منظر استراتژی موقعیت گذاری می کند. این همان چیزی است که منفعت پیش آگاهانه به وجود می آورد و آن واکنش رقیب است. زمانیکه حریف منفعت پیش آگاهانه را تشخیص می دهد، بی درنگ تناسب حرکتی خودش را با این منفعت ها هماهنگ می کند. چالش اصلی، شناسایی منفعت هایی پیش آگاهانه است. این یک چالش است، زیرا ورزشکاران نمی توانند به راحتی این منفعت ها را تشخیص دهند. اگرمی توانستند، دیگر این منفعت ها را پیش آگاهانه نمی نامیدند.

منفعت های پنهان:

واژه ی پنهان، چیزی است که درون حرکت نهفته و توسعه نیافته است. در اصل منفعت پنهان چیزی است که یک ورزشکار در صورتی که درباره ی ارزش های درونی آن فکرکند. آن را خواهد آموخت. به هر حال ورزشکاران ممکن است به مرور زمان متوجه شوند ک یک حرکت، چیزهایی را عرضه می کند که آنها نمی دانند. در یک روند، آنچه که یک زمانی پنهان بود، به یک منفعت آگاهانه تبدیل می شود. البته مربیان سعی می کنند تا این روند انعکاسی را غالبا با آموزش منفعت های دیگر حرکت به ورزشکاران آموزش دهند.

اتصال ها و تداعی ویژگی های جدید:

مطلوبیت یک حرکت برای ورزشکار، به تعداد و میانگین قدرت اتصال های (وسلیه- هدف) بستگی دارد که  اجزای حرکت را به روند حرکتی حریف متصل می کند. در کل، کارکردن بر روی اتصال ها و منفعت های فعلی، اتصالات جدید را تداعی می کند. به نظر می رسد،
منفعت های نامرتبط و ویژگی های نامناسب بر روند کل حرکت تأثیر می گذارد.

اتصال های در حال شکل گیری:

وقتی ورزشکاران ویژگی های (الف) را با منفعت (ب) تداعی می کنند. مجبور هستند تا این چالش را با استراتژی مناسب، موقعیت گذاری کنند، اما بیشتر ورزشکاران قدرت جذب و درک حرکت حریف را ندارند.

برقراری اتصال های مرتبط:

ورزشکاران، در هر موقعیتی، نسبت به شرایط موجود، اتصالی را برقرار می کنند. این اتصال ها طبقه بندی شده و با یکدیگر مرتبط هستند. همچنین می توانند مبنای یک استراتژی قرار بگیرند. در این شرایط ورزشکار باید حریف را قانع کند تا در کنترل حرکت خود و کنترل حرکت حریف نقش ایفا کند. ثانیا کنترل حرکت حریف بایستی انگیزه، در رفتار اجرایی ایجاد کند. البته کارایی این استراتژی نیز به باورها و دانش ورزشکاران، نسبت به توانایی هایشان بستگی دارد.

ویژگی ها و منفعت های نامرتبط:

در برخی شرایط، هنگامیکه ورزشکاران به اجرای حرکتی  فکر
می کنند، گاهی نمی توانند ویژگی های (الف) را به منفعت (ب) تداعی کنند. این موضوع نوعا در شرایطی اتفاق می افتد که ورزشکار ویژگی (الف) را با برخی منفعت ها به غیر از منفعت (ب) تداعی می کنند. به طور مثال، بسیاری از ورزشکاران کنترل یک وضعیت (ویژگی) را به منفعت هیجانی ترجیح می دهند. این موضوع سبب می شود تا قدرت کنترل حرکت را با ایمنی حرکت پیوند بزنید.

انتخاب ویژگی های نامناسب:

ورزشکاران منفعت (ب) را می خواهند، اما به هیچ وجه به ویژگی (الف) فکر نمی کنند. زیرا نتوانسته اند آن را با هیچ منفعتی که با ویژگی (الف) مربوط می شود، متصل نمی کند. زمانیکه این اتفاق
می افتد، ویژگی (الف) از منظر وسیله- هدف نامناسب است. به طور مثال، شما می خواهید با چند نفر از دوستان قله ی دماوند را فتح کنید و دوستانتان وسیله ای می شوند تا به هدف برسید. اما وقتی برگشتید، خدای نکرده سیگاری شده اید. در اینجا، شما قله ی دماوند را فتح
نکرده اید، بلکه سیگار را فتح کرده اید و یک ویژگی نامناسب را بدست آورده اید. برخی استراتژی های موقعیت گذاری سعی می کنند تا ویژگی های نامناسب را مناسب کنند.

تمایز پذیری ویژگی های حرکت:

پیدا کردن ویژگی هایی که برای حریف مهم باشند، کافی نیست. ورزشکاران بایستی حرکت هایی را پیدا کنند که حرکت آنها را با حرکت حریف متمایز کنند. این نکته به دوچیز مربوط می شود:

1- پرهیز از حرکت های مثبتی که حریف را برای اجرای حرکتی تشویق کند.

2- بکارگیری حرکت های منفی که رقیب را برای اجرای حرکت خود، دچار مشکل کند.

پرهیز از حرکت های مثبتی که رقیب با آنها آشنا می باشد:

بیشتر استراتژی های ورزشی بر روی حرکت حریف متمرکز هستند. چرا که آنها بر روی ناتوانی های فکری و ذهنی حریف مسلط
می شوند. این قانون مستقیما از گرایش ذهنی حریف تبعیت می کند که فاقد پیوستگی، هم پوشانی و توازن بین حرکت است.

گرایش فعالیت ذهن با توجه به پیوستگی و تطابق حرکت ها مورد توجه قرار می گیرند. ورزشکار تصمیم می گیرد چه حرکتی را بپذیرد یا کدام حرکت را نپذیرد. در کل، یک ذهن فقط زمانی اطلاعات حرکتی جدید را می پذیرد که چیز دیگری را نتوانند انتخاب کند و مجبور شود، حداقل در مورد یک پدیده ی حرکتی نسبت به حرکت های دیگر یکی را انتخاب کرده و با توجه به آن عکس العمل مناسبی انجام دهد.

در واقع آنچه ک اغلب انجام می شود، تقویت جایگاه خود یا مهم ترکردن مفهوم آن در ذهن رقیب است.

بکارگیری حرکت های منفی که رقیب را برای اجرای حرکتی ترغیب کند:

وقتی به دنبال حرکتی هستید، باید بتوانید حرکتتان را از حرکت رقیب متمایز کنید.

مهمترین پرسشی که باید پاسخ دهید عبارت است از اینکه:

رقیب از اجرای کدام حرکت خوشش نمی آید؟ چنین اجرایی اغلب دارای توان بالقوه بالای استراتژیک هستند.

قابلیت ارائه دادن:

دراین مرحله ورزشکار باید تصمیم بگیرد که حرکت چگونه در ذهن حریف تداعی می شود. این کار مترادف است با تصمیم هایی که حریف در مورد حرکتتان می خواهد انجام دهد. یک حرکت زمانی قابل ارائه است که بتواند منفعت های مورد نظر را ارائه دهد. اینکه ورزشکار باور کند، می تواند منفعت های ادعا شده را ارائه دهد، به دو موضوع بستگی دارد؛ اول اینکه بتواند تشخیص دهد که حریف چه باور و تصوری از حرکت شما خواهد داشت. یعنی از اجرای حرکتتان چه فهمیده است و دوم اینکه رقیب در مورد اجرای شما چه تصمیمی اتخاذ می کند.

توانایی در اجرا:

باید بتوانید آنچه در ذهنتان تداعی می شود به مرحله ی اجرا برسانید. به خودتان قول دهید، یک اجرای تضمین شده، راحت و روان ارائه دهید. هر چقدر در این کار مهارت بیشتری داشته باشید به همان اندازه موفق خواهید بود. در تمام موارد (اجراها)، باید بتوانید از حرکتتان پشتیبانی کنید. بنابراین در استراتژی حرکت، واژه ی (قابل ارائه) مفهوم وسیع تری دارد. به طور خاص یک اجرای حرکت زمانی قابل ارائه است که بتواند نقش ها و واکنش های حریف را به خوبی درک کرده باشد. اقدامات  بیشتر، می تواند تلاش برای تملک بیشتر و تحت تأثیر قراردادن مخاطبان و تماشاچیان است. این نتیجه گیری تا
اندازه ای به خاطر توانایی برنامه نویسی حرکت در بکارگیری قابلیت های نهفته در آن است.

باورهای رقیب از قابل اجرا بودن حرکت:

اینکه بتوانید منفعت های درنظر گرفته شده را، مطابق با استانداردها اجرا کنید هم مسأله ی دیگری است. باور رقیب ازادعای شما در اجرای حرکت به نگرش شما و به وجهه های زنجیره ای تأمین نیرو و چگونگی پشتیبانی شما بستگی دارد.

گاهی اوقات برای  به تملک درآوردن یک حرکت، تحت تأثیر وجه های مختلف آن به شناخت اجزای کوچک تر حرکت نیازدارد تا یک زنجیره ی تأمین حرکت، شکل بگیرد.

تأثیر رقیب در باورهای حرکتی ورزشکار:

اجرایی که دیگر ورزشکاران به عنوان هدف در نظر می گیرند، در باورهایی که شما در مورد قابلیت های اجرایی حرکت در ذهن دارید، تأثیر بسزایی می گذارد. از سوی دیگر آنچه مربیان و کارشناسان
می گویند، می تواند افکارتان را در مورد اجرای یک حرکت تحت تأثیر قرار دهد.

قابل دفاع بودن اجرا:

زمانیکه می گویید یک حرکت قابل دفاع است که رقیب نتواند
تلاش های شما را برای تملک آن حرکت نقش بر آب کند. یکی از عوامل مهم در اجرای حرکت، قابل دفاع بودن نقشه ی تصمیم گیری می باشد. هر ورزشکاری که بتواند حرکت ها را بهتر با یکدیگر مقایسه کند و یک سری تغییرات در آن به وجود آورد، موفق تر خواهد بود. در اینجا باید گفت: فقط به دنبال واکنش سریع نباشید. در این صورت هرگز نمی توانید پیشرفت چشمگیری بدست آورید.

اگر چه اجرای صحیح، قابل دفاع در یک اجرای صحیح است. اما برخی از رقبا قادر هستند تا با اقدامامت سریع استراتژیک متمرکز بر ویژگی های غیر ملموس، واکنش مناسبی از خود نشان دهند. اینگونه ورزشکاران می توانند، شرایط حرکت را کنترل کنند و در یک لحظه جلوی آن را ببندند. آنها تلاش می کنند جلوی تداعی یک حرکت را با توجه به اجرا تحت تأثیر قرار داده و از بین ببرند. یک راه برای جلوگیری از چنین اقدامی، تمرکز بر تداعی ها و اتصالاتی است که رقیب به وجود می آورد. زیرا این دسته از اتصالات، برای رقیب دردسر آفرین خواهند بود. اکنون اجازه دهید برخی روش ها، دقت های استراتژیکی محدود کننده و واکنش رقیب را مورد بررسی قرار دهیم.

ایجاد محدودیت فنی در رقیب:

گاهی اوقات، اجرای یک حرکت به خاطر ایجاد محدودیت فنی برای نشان دادن عکس العمل به موقع می تواند، سخت باشد. در اینجا رقیب به علت محدودیت های به وجود آمده، نمی تواند واکنش مناسبی نشان دهد. به عبارت دیگر این اختلاف نظر بین دو حرکت به ورزشکار اجازه می دهد تا تداعی و اتصال خود را با این حرکت ها قوی تر کند. در نتیجه سهم ریسک حرکت افزایش می یابد. یکی از عوامل افزایش ریسک، همان محدودیت هایی است که رقیب ایجاد می کند تا مانع واکنش درست و به موقع ابتکارات حرکتی شود. خودتان فکر کنید، برای مهار چنین حرکت هایی چقدر وقت و انرژی لازم است تا حرکت را به آن سمت و سویی که می خواهید، هدایت کنید. در این مواقع اگر فکر می کنید اجرای حرکتتان انرژی زیادی مصرف می کند. از همان اول نتیجه گیری کنید که چنین اجرایی چقدر مصرف انرژی لازم دارد.

تنش و نگرانی:

گاهی اوقات ترس و نگرانی باعث می شود تا از اجرای حرکتی خودداری کنید. این موضوع بیشتر زمانی اتفاق می افتد که به ابتکارات رقیب بی اعتنا شوید. آنوقت بدون تفکر سعی می کنید که حرکت حریف را به مالکیت خود در آورید. نکته اینجاست باید یاد بگیرید پاسخ های تهاجمی را درک کنید و حاشیه ی امنی را برای خود در نظر بگیرید و به نقاط ضعف حریف بی اعتنا نباشید.

محدودیت های استراتژیک:

گاهی اوقات ورزشکاران با محدودیت هایی مواجه می شوند که
ساخته ی استراتژیک حریف است. قابلیت تصمیم گیری و فرار از محدودیت های استراتژیکی رقیب، می تواند با استراتژی تغییر در سهم حریف در غلبه بر اجرای او نقش مثبتی داشته باشد. شاید بتوانید با قربانی کردن بخشی از حرکت، سرعت واکنش حریف را کاهش دهید.

نتیجه:

در این فصل استدلال کردم که استراتژی حرکت ورزشکار بایستی بر نکاتی متمرکز باشد که با چهار شاخص بنیادی مطابقت داشته باشد. آنها باید مناسب، قابل تمایز، قابل ارائه و قابل دفاع باشند. یک حرکت مناسب (مطلوب)، حرکتی است که منبعث از یک زنجیره ی وسیله - هدف مرتبط باشد. یعنی به اندازه کافی برای تمامی اجزای حرکت نقش تعیین شده باشد. یک حرکت قابل تمایز حرکتی است که دلیلی برای اجرا نسبت به حرکت رقیب ارائه دهد. برای اینکه بگوییم این حرکت قابل ارائه است، بایستی مهارت ها و قابلیت های اجرایی مناسبی داشته باشد و ورزشکار هدف باور کرده باشد که می تواند بر آن غلبه کند. در واقع آنچه که او باور خواهد کرد، دامی است که در آن گرفتار خواهد شد. نهایتا یک حرکت قابل دفاع، حرکتی است که رقیب نتواند به راحتی در آن نفوذ کند. بررسی این چهار شاخص، شما را به ده اصلی که بایستی راهنمای فرایند تدوین و فرموله کردن استراتژیتان باشد، راهنمایی می کند:

1- شناسایی حرکت حریف:

کار را با شناسایی حرکت حریف آغاز کنید تا بفهمید این حرکت برای حریف تعریف معتبری از یک منفعت بکار می گیرد. اکنون نمی توانید حرکت درستی انجام دهید. مگر آنکه بدانید حریف چه می خواهد و از چه حرکتی برای چه مواردی می خواهد، استفاده کند. آنچنان غرق در فعالیت حرکتی رقیب نشوید که فکر کردن در مورد خواسته ها و نیازهای حرکتی خودتان را فراموش کنید. افزون بر این، اطمینان پیدا کنید که ارزیابی عملکرد حرکتی حریف، نسبت به نیازها مبتنی
بر تحقیقات درست و خوب طراحی شده است. در عین حال،
محدودیت های حرکتی را شناسایی کنید. در بسیاری از موارد ورزشکاران نوعا به سختی می توانند تصور کنند چگونه از یک حرکت ناآشنا استفاده کنند و یا نسبت به آن چگونه رفتار کنند.

2- شناسایی بخشی از شکل حرکت در مورد اتفاقات احتمالی:

شناسایی بخشی از حرکت، برای ورزشکاران اهمیت دارد. هنگام اجرای حرکت، یک موضوع مهم هر قدر کوچک پیدا کنید و چگونگی به تملک درآوردن حرکت را توجیه کنید. این توجیه باید هم صرفه انرژی و هم صرفه ی زمان را در نظر بگیرد.

3- ارتقاء سطح حرکت:

ارتقاء سطح حرکت به وسیله ی آن دست از اتصالات وسیله - هدف که در حال حاضر وجود دارد.

به فرض اینکه تمام شرایط یکسان باشد، اما کارکردن بر روی اتصالات حرکت، برای هر ورزشکار متفاوت است. زیرا باید استفاده از آن آسان و جذاب باشد، به طور خاص تمرکز بر موارد زیر آسان تر است:

1- استفاده از یک منفعت مورد قبول یا استفاده از یک منفعت تأخیری

2- استفاده از یک ویژگی مرتبط یا استفاده از یک ویژگی غیر مرتبط

3- ایجاد تداعی یک شکل حرکتی برای گول زدن ذهن حریف به منظور نوعی خاص دیگری از حرکت

4- تمرکز بر تفاوت های مورد قبول هر دو ورزشکار راجع به نتیجه:

تنها چیزی که مهم است، شناخت تفاوت های موجود بین هر دو ورزشکار که به نمایش در آمده است. آنچه اهمیت دارد، تفاوت هایی است که بین حرکت ها وجود دارد. اگر صرفا تلاش خود را برای ساخت یک استراتژی موقعیت گذاری حول یک تفاوت حرکتی قرار دهید، اصرار کنید. آنگاه بایستی بهای چنین تصمیم گیری را بپردازید.

5- پرهیز از اجرای حرکتی که تحت مالکیت رقیب است:

اجرای حرکتی که در حال حاضر متعلق به رقیب است. کار احمقانه ای است. منظور این نیست که امکان ندارد، بلکه بسیار ریسک پذیر است. افزون بر این، کمک کنید تا رقیب دچار اشتباهاتی شود.

6- بکارگیری حرکت هایی که طرز تفکر رقیب را تغییر بدهد:

اغلب ورزشکاران دارای نقاط ضعفی هستند. نقاط ضعف رقبا همان فرصت های شما هستند. برای بهره برداری از نقاط ضعف حریف بایستی به دنبال علائمی در حرکت او باشید که می توان به وسیله ی آن حرکت حریف را به نفع خودتان تغییر دهید یا نابود کنید. اگر این کار را بکنید، دیگر حریف نمی تواند مالکیت خود را بر حرکت ادامه دهد.

7- استفاده از حرکت هایی که متناسب با مهارت ها و قابلیت هایتان باشد:

خیلی وقت ها تشخیص می دهید که چه حرکتی را به چه منظوری انجام دهید. اما با این حال نمی توانید حرکتی را متناسب با تداعی ها و
اتصال های درست ایجاد کنید. این اشتباه را مرتکب نشوید. اگر تداعی های مورد نظرتان نیازمند فرایندهایی است که در حال حاضر در دسترس نیست، بهتر است قبل از انجام هر حرکتی به اجرای قابلیت هایی فکر کنید که توان اجرای آن را دارید.

8- اجرای حرکت هایی که در باور حریف وجود دارد:

هنگامیکه تداعی ها و اتصال هایی را که می خواهید ایجاد کنید با توانایی ها و مهارت های شما تطابق داشته باشند، بکارگیری این استراتژی راحت تر خواهد بود. برعکس اگر اتصال هایی که
می خواهید برقرار کنید یا باورهای موجود همخوانی نداشته باشند، برای اجرای آن تداعی ها دچار مشکل خواهید شد، اگر حتی بخشی از نقشه ی تصمیم گیری حریف با تصویر ذهنی شما تطابق داشته باشد. شاید بهتر بتوانید بر نقشه ی تصمیم گیری خود تمرکز کنید.

9- پرهیز از حرکت هایی که عوامل اثر گذار بر باورهای حریف را به ضدیت می کشاند:

گاهی اوقات روند حرکتی شما با آنچه در ذهن حریف تداعی می شود، حرکت مورد نظر شما را تحت تأثیر قرار داده وتضعیف می کند یا بسیار پیچیده می شود. در پاره ای از موارد، استفاده از برخی
حرکت ها آنقدر تحریک کننده هستند که عکس العمل شدید حریف را به دنبال خواهد داشت. اگر دچار چنین شرایطی شدید، بایستی دو پرسش را پاسخ دهید: اول اینکه قدرت این افراد در جلوگیری از اجرای استراتژی شما تا چه اندازه است؟ دوم آنکه برای مقابله کردن با حرکت احتمالی حریف چه راه کار و چه هدفی لازم است؟ برای بی اثر کردن مقابله و پیش آمدهای احتمالی، استراتژی خود را بر تداعی ها و اتصالات دیگر تمرکز کنید.

10- پرهیز از حرکت هایی که حریف را به واکنش فوری می کشاند و موجب خنثی سازی تلاش هایتان می شود:

دنیای ورزش پر از پیش آمدها و ابتکاراتی است که اتصالات معنایی در ذهن ایجاد می کند. در بسیاری از موارد موفقیت اینگونه حرکت ها ناچیز است. چرا که معانی و اتصالات قدرتمند ذهنی ایجاد نشده اند. برای پرهیز از این مسأله بایستی محدودیت های فنی و تکنیکی - چیدمان ذهنی و استراتژیکی رقیب ارزیابی شود. تأثیر باورها،
نگرش ها و هدف ها و واکنش هایی که به هر اقدامی انجام می شود، چه خواهد بود؟ هدف پیدا کردن یک سری اتصال هایی است که قابل
اندازه گیری و قابل دفاع باشند. زیرا رقبا قادر نخواهند بود در برابر اینگونه تلاش ها، واکنش مناسبی انجام دهند.

فصل 9

ارزیابی نقشه ی تصمیم گیری حرکت

هر گونه ارزیابی استراتژیک بایستی، تجزیه و تحلیل خدمات اجرایی حرکت شروع شود. چنین روندی دو اولویت را شامل می شود: با توجه به ویژگی ها، منفعتی را در نظر بگیرید و بدانید چه ارزش هایی برای این بخش اهمیت دارد؟

در هر بخش حرکت، نوعا دارای یک شناسه ی خدماتی هستند. آنگاه طی چند مرحله ی حرکتی، با شناسایی ویژگی ها، منفعت ها و ارزش های مهم برای هر بخش، حرکت شناختی معین بپردازید. گاهی
این ویژگی ها، منفعت ها و ارزش ها مشترک هستند. اما برخی
ویژگی های حرکتی، عامل برقراری اتصال، برای راه انداختن خدمات حرکتی بکارگرفته می شوند. بهترین روش آن است که بگذارید یکی از خدمات حرکتی، روند تصمیم گیری های شما را بر عهده بگیرد یا به دلیل احساس کنترل حرکت در مقایسه با حرکت حریف ارائه می دهد. منفعت اصلی در هر نقشه (کنترل) است، اما این نقشه دارای دو منفعت دیگر نیز هست: تأمین امنیت حرکت و غلبه بر حرکت حریف.

این نقشه ی حرکت را طوری ترسیم کنید تا بیشترین منفعت ها را با توجه به ویژگی هایی که منجر به کنترل از طریق تصمیم گیری بهتر - شناسایی فرصت ها - استفاده از فرصت های جریان یافته کنید. این کار تا اندازه ای نشان دهنده ی تلاش شما، برای شناخت باورهای حریف است. اکنون با توجه به تحقیقات گسترده، به ورزشکار اجازه می دهد تا تصمیم های بهتری اتخاذ کنید که انیز نوعی احساس کنترل را القاء می کند. گاهی اجرای حرکت دارای اتصال مستقیم، با کنترل است، در حالی که در موارد دیگر، گستردگی حرکت دارای یک ارتباط مستقیم با کنترل است. برای اینکه امکان بیشتری برای تصمیم گیری بهتر داشته باشید، باید بتوانید چندین ویژگی مرتبط را هم زمان در نظر بگیرید. همچنین اجرای حرکت نوعی احساس آزادبودن، موجب تقویت حس حرکت می شود. باید باورداشته باشید که بر روی کدام یک از این پلکان متمرکز شوید؟ برای پاسخ به این پرسشف بایستی ابتدا اهمیت هر کدام از پلکان های وسلیه- هدف را تعیین کنید. برخی از ورزشکاران بر شناخت فضای حرکت تأکید دارند و گروهی دیگر بر منطبق سازی حرکت اصرار دارند. عده ای دیگر تفکر خود را به سوی (سهولیت در اجرا) و (تنوع شیوه های حرکت) قرار می دهند. جالب اینکه جذابیت حرکت برای ورزشکار، آنها را به عنوان عامل اصلی تعیین کننده، تحریک می کند.

تحلیل حرکت رقیب:

یکی از اولین پرسش هایی که هر ورزشکار بایستی به آن پاسخ بگوید عبارت است از اینکه:

رقیب چه حرکتی را در تملک خود دارد؟ برای این کار بایستی استراتژی رقیب را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهید. این موضوع به ترکیب سازی های ذهنی بیشتری در مورد ویژگی های اجرای یک حرکت منجر می شود. در نتیجه ورزشکاران به احتمال زیاد اقدام به موارد زیر می کنند:

1- بررسی ارتباطات بین حرکت ها

2- واکنش هیجانی به یک حرکت

3- ارزیابی مخاطره، آمیز بودن حرکت

4- ارزیبای تجربه ی خودشان از اجرای آن حرکت

به علاوه، این واقعیت که یک حرکت (چه ذهنیتی در حریف ایجاد
می کند) می تواند برای تحریک حریف در شرایط زیر کافی باشد:

1- کسب اطلاعات در مورد روند پلکانی وسیله- هدف حرکت

2- ارزیابی روند پلکانی حرکت، با چه محدودیت های فیزیکی و زمانی روبرو می شود

3- تمایز مهمی در روند اجرای حرکت مشاهده می شود

با وجود این، آن استراتژی که تلاش می کند، اجرای حرکتی را به مالکیت خود درآورده، با دو مسأله مواجه می شود. دچار کوته بینی است. زیرا تصور می کند که رقیب هرگز نمی تواند حرکتی مخصوص خودش را داشته باشد. متأسفانه این تصویر اغلب اشتباه از کار در
می آید. وقتی یک رقیب به روش متمایز و اثر بخش، حرکت خود را اجرا می کند، شما چه اقدام مناسبی را در نظر خواهید گرفت. دوم آنکه، اگر سیستم حرکت کمی ضعیف تر یا کسی قوی تر عمل کند. چه اتفاقی خواهد افتاد. این هدفی است که نیازمند رویکرد جدید به حرکت آن است که ما تکنولوژی حرکت را نمی توانیم دراختیار خود بگیریم، مگر آنکه بتوانیم به درستی از آن استفاده کنیم. تفکری هوشمند برای اجرای حرکتی باهوش. باید بتوانید بین فناورهای پیچیده ی حرکت ارتباط برقرار کنید. با این کار شما دارای یک گزینه ی ارزشمند هستید.

سهولت در استفاده از حرکت:

بیایید فکر کنید، چگونه می توانید حرکتی را آسان تر اجرا کنید. ورزشکار از خود می پرسید: این حرکت چقدر نیرو و زمان نیاز دارد؟ باید گفت: سهولت در اجرا یک ویژگی است که به استرس کمتری ایجاد می کند.

تعیین سرعت اجرای حرکت:

آیا می دانید سرعت و کارایی اجرای حرکت با یکدیگر ارتباط مستقیم دارند؟ اجرای حرکت با سرعت های مختلف در موقعیت های مختلف با یکدیگر متفاوت است. این یک مزیتی است که اغلب ورزشکاران آن را فراموش کرده اند. ورزشکاران باید سرعت فعالیت های اجرایی خود را متناسب با سرعت حرکت حریف تنظیم کنند. بدین رو، حرکت راحت تر و روان تر اجرا می شود. ورزشکاران نه تنها می توانند در اجرای حرکت خود با سرعت های متفاوت، محاسبات حرکتی حریف را بر هم بزنند، بلکه می توانند خودشان را از رقیب متمایز کنند. حالا به طور مداوم سرعت خود را تغییر دهید. این کار دو مزیت به همراه دارد: اول اینکه مانور حرکتی خود را به رُخ حریف می کشید. دوم این که حریف به سختی می تواند، حرکتی را به شما تحمیل کند. آیا
می دانید شناسایی این دو مزیت اصلی کار آسانی نیست؟ زیرا این کار دارای امتیازات خاصی است و اکنون شما می توانید از این امتیاز بهره بگیرید.

اطلاعات تکمیلی:

تلاش ورزشکاران در اجرای حرکت افزوده این پرسش را مطرح
می کند: آیا تفاوت اجرای حرکت تمرینی را با اجرای حرکت مسابقه ای می دانید؟ در اجرای حرکت تمرینی، کاری به کنش و واکنش حریف ندارید، بلکه فقط فن را اجرا می کنید. اما در اجرای حرکت مسابقه ای باید شکل حرکتی حریف را بررسی کنید و مطابق نیازها و خواسته های بدست آمده عمل کنید. به همین علت است که بینش و بصیرت و شم ورزشکار برای کمک به تصمیم گیری، مستقل عمل می کند. در اینجا رقیب مصمم است که نگذارد حرکتتان را آن طور که دوست دارید، انجام دهید.

وقتی این اطلاعات درا در اختیار ورزشکاران گذاشتم، بیشتر آنها با این مطلب موافق بودند که باید بتوانند به عنوان امنیت و اجرای موفق، تحلیل های ارزشمندی را بر روی حرکت حریف انجام دهند، تا
بتوانند امکان اجرای حرکت خود را موقعیت گذاری کنند. این منفعت (تصمیم گیری بهتر) است. آنچه که موجب می شود تا اطلاعات بدست آمده، معتبر تلقی شود، درک معنی و مفهوم حرکت حریف است. متأسفانه در بیشتر اوقات، هنگامیکه ورزشکار حرکتی را انجام
می دهد، آخر کار از خود می پرسد، چرا این حرکت را انتخاب کرده است؟ چرا که هنگام اتمام حرکت، تازه متوجه می شوند، کارشان را درست انجام نداده اند. شاید آنها کار سختی را اجرا کرده باشند اما به پیام های حرکت حریف توجه چندانی نداشته اند. به نظر می رسد که نباید تحت تأثیر بازی سازی حرکت حریف قرار بگیرید. بلکه باید بر روی اطلاعات تکمیلی حرکت حریف متمرکز شوید. نتیجه اینکه باید بتوانید پیام های پیچیده ی حرکت حریف را پردازش کنید.

برای آنکه این قبیل استراتژی ها کارایی خود را از دست ندهد و به قول معروف تکراری نشوند. بایستی بتوانید در دفعات مختلف اجرا، کمی حرکتتان را تغییر دهید تا حریف نتواند الگوی حرکتی شما را کشف کند.

مسأله ی فن:

مهمترین مسأله در انتخاب یک استراتژی موقعیت گذاری، به فن مربوط می شود. می توان این تحلیل را به سه بخش تفکیک کرد: تصویرسازی معنایی، تداعی های ذهنی و مهارت های حرکتی به اجرا در آمده است.

مهارت های سازمانی حرکت:

بیشتر ارزیابی های حرکت نشان می دهد، طراحی خوب و قابل انعطاف ساختار حرکتی از یک دسته بندی منطقی برخوردار است. بایستی قابلیت های منطبق سازی گسترده ای را به توانایی های حرکت بیفزایید.

تداعی معانی از روند حرکت:

دومین قسمت مهم تحلیل حرکت، مربوط به تداعی های داستانی حرکت از روند ادغام های حرکتی برای این تحلیل ایده بگیرید. این تداعی معانی به خاطر کیفیت و خدمات جانبی آن، جذابیت و جایگاه سطح بالاتری را بدست می آورد. در یک لحظه ورزشکار تلاش می کند تا حرکت غالب جلو بیاید و شما را با هر چه احتیاج باشد، پشتیبانی
می کند.

جای تعجب نیست، گاهی اوقات شوخ طبعی در اجرای حرکت می تواند موجب سردرگمی حریف شود. اثرات شوخ مثبت شوخ طبعی در حرکت، آن است که می تواند پیام حرکتی شما را تحت تأثیر قرار دهد. اما هنوز هیچ تلاشی برای مقبولیت این ادعا بکارگرفته شده است.

نتیجه:

در این فصل، تمام تحلیل های ضروری برای ایجاد یک استراتژی موقعیت گذاری مورد بررسی قرار دادیم. کار را با تجزیه و تحلیل انواع اجزای حرکت، آغاز کردیم. آنگاه با بررسی استراتژی های رقیب و مهارت ها و قابلیت های آن تمرکز کردیم. تحلیل ما از حرکت حریف تنها بر یک هدف، متمرکز بود. افزودن بر این تحلیل شما از انواع حرکت ها برای هر بخش اهمیت دارد. در هنگام مسابقه به شناسایی حرکت های مناسب و تداعی های موجود بین آنها، تلاش کنید. بدین روش نتایج بدست آمده، منبعث از توانو استعداد خاصی است که در آن نهفته است.

ذهن خود را بر تحلیل حرکت های رقیب و شناسایی محدودیت های حرکتی آن کنید. یک تحلیل کامل بایستی شامل تحلیل ترکیبی از خدمات مختلف حرکت می باشد. تحلیل هر حرکتی می تواند روش خوبی برای تعیین مدل حرکتی باشد. چرا که هر ورزشکار تلاش می کند تا حرکت را به مالکیت کامل خود درآورد. اما اجراهای متوسط می توانند تنها
بر معدودی از ایده های اصلی متمرکز شوند. با این حال یک تحلیل کامل تر می تواند اطلاعاتب در مورد هدف ها و مقاصد رقیب و نقاط قوت و ضعف آن، آگاهی یابید.

در آخر تحلیل اطلاعات حرکت، در مورد قابلیت ها، محدودیت ها و ارزیابی گزینه های استراتژیک و هدف هایی است که در نظر گرفته می شود.

با وجود تمام محدودیت ها، به نظر می رسد دو منفعت مهم در نتیجه ی حرکت تأثیرگذار است. یکی کنترل نیرو و دیگری کنترل حرکت می باشد. بر اساس بازخوردهای بدست آمده از انواع حرکت در بخش های مختلف آن، چنین برداشت می شود که مهمترین ارزش حرکت عبارت است از: اتصال ها و مالکیت اجزای حرکت، نسبت به یکدیگر می باشد.

به نظر می رسد که هیچ حرکتی واقعا اطلاعات ارزشمند تکمیلی را در اختیار ندارد. سومین نتیجه گیری که از تحلیل شما در مورد حرکت بدست می آید، مهارت ها و قابلیت های حرکت در ارائه ی منفعت و سهولت استفاده است. با این حال، برای به مالکیت درآوردن حرکت، نهایتا می تواند دسترسی به نتایج حرکت را تقویت کند.

از منظر استراتژیک، هیچ ورزشکاری نمی تواند هیچ منفعتی را بدست آورده، مگر آنکه یک تحلیل درست از حرکت بدست آورید. با این حساب شناخت مهارت ها و دارایی های حرکت یک ارزش ویژه محسوب می شود.

فصل 10

عوامل اثرگذار ناخواسته در مورد تحلیل یک بررسی موردی

ورزشکاران حرفه ای با بینش جدید به دنبال تغییر ایجاد ساختار نوین در حرکت هستند تا موجب افزایش بازدهی و مقاومت ساختاری و ممانعت از فعالیت رقیب می باشند. دیگر حرکت هایی که از لحاظ ساختاری اصلاح می شوند، همگی به سرعت و پی در پی جایگاه خود را در عرصه ی رقابت پیدا می کنند.

در همین حال، ورزشکاران حرفه ای به یک مهندسی حرکت، مبتنی بر تغییر وضعیت متمرکز می شوند.

چگونه امکان دارد که یک فن تا این اندازه دچار تغییر شود؟ داستان اینکه چگونه این اتفاق می افتد. باید گفت: در مورد شیوه هایی که ورزشکاران به وسیله ی تداعی های ناخواسته ای که در ذهنشان ایجاد می شود به یک قابلیت جدید دست می یابند.

موقعیت گذاری مهندسی حرکت:

ورزشکاران حرفه ای در تلاش برای قالب ریزی نحوه ی تفکر حرکت در مورد قابلیت ها، زمان و انرژی بکار رفته شده در آن هستند. مصرف انرژی کمتر، نتایج بیشتر، سهولت در استفاده، امنیت و ارزش افزوده با حرکت های اصلاح شده، تداعی معانی جدیدی می کند. بدین روش فقط فناوری جدید است که می تواند به بهره وری مورد نیاز حرکت دست یابد.

نتیجه ی بیشتری که استفاده از حرکت اصلاح شده بدست می دهد، منفعت بیشتر است. در اینجا حرکت دارای استاندارد بالاتر، امکانات بیشتر، مقاوم سازی بیشتر حرکت و نهایتا منفعت بیشتر است. تمامی این منفعت ها می تواند منبعث از یک فناوری جدید باشد که بتواند آنچنان موجب افزایش بهره وری حرکت شود که بر روی کیفیت و زیبایی حرکت ارتباط مستقیم بگذارد.

حفاظت از حرکت:

مطابقه با آنچه گفته شد: حرکت های اصلاح شده می توانند به روش های گوناگون از خودشان محافظت کنند.

روند توسعه ی حرکت:

افزایش بهره وری مهندسی حرکت، موجب قربانی شدن حرکت حریف می شود. اکنون ورزشکاران می توانند، بدون صدمه زدن به حرکت خود، حرکتشان را ادامه دهند.

کاهش استفاده از حرکت های بی مورد:

از آنجا که در روش سنتی عملکرد حرکت ماهیتا غیر گزینشی است. ورزشکاران نمی توانستند به خوبی همه ی ابعاد حرکت را در کنترل خود بگیرند. نتیجه ی این اقدام، اجرای حرکتی می باشد که مصون از اشتباه نیست. در نتیجه ورزشکار در خلال اجرای حرکت دست به یک سری حرکت های بی مورد می زند. او با این کار رشد حرکت را محدود می کند.

کاهش استفاده از حرکت های بیهوده:

یک حرکت اصلاح شده، به ورزشکار کمک می کند تا اختلال های حرکتی را کاهش دهد. مطابق با این عملکرد، ورزشکار نیروی کمتری را هدر می دهد و بهره وری را افزایش می دهد. زمان بندی در این شیوه مبارزه با حرکت رقیب، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

اجرای طبیعی حرکت:

ورزشکاران حرفه ای تلاش می کنند تا اجرای حرکت خود را به عنوان یک فرایند طبیعی موقعیت گذاری کنند.

بسیاری از روش های مدرن اجرای حرکت، اصولا به هیچ وجه جدید نیستند بلکه، نسخه ها و روش های توسعه و بهبود پیدا کرده ی دقیقی هستند که امکان انتقال یک حرکت به حرکت دیگر را به شیوه ای ارگانیسم در اختیار گرفته اند. آنها اصولا با همان مبانی و فرایندهای ورزشکاران قرن ها پیش کار می کنند، اما بهره وری حرکت را افزایش داده اند و آنها را بهبود بخشیده اند و اجرای بهتری انجام
می دهند. با این ایده، ورزشکاران با ترکیب جدید حرکت ها و تجزیه ی نقاط حساس حرکت، جداسازی آنها و انتقال به یک ساختار حرکتی دیگر، نسخه ی کنترل شده و هدفمندتری را به اجرا می گذارند. باید اینگونه گفت: روش جدیدتر برای اجرای بهتر.

ایمنی حرکت:

همانطور که مهندسی حرکت باید طبیعی باشد. باید ایمن هم باشد. در واقع، از طبیعی هم مهم تر. ورزشکار حرفه ای فناوری ترکیبی جدید را به عنوان یک نسخه ی هدفمند کنترل شده از آنچه اتفاق می افتد و در اصول اجرا یکسان است، اما با روشی متفاوت اجرا می کند. باید گفت: مهندسی حرکت به ما این امکان را می دهد تا روش توسعه ی حرکت را هر چه دقیق تر به اجرا بگذارد. الان کاملا می دانید که چه کاری می خواهید انجام دهید. در حالی که در اجرای سنتی، این موضوع برای کسی روشن نیست.

هنگام اجرای حرکت یک ارگانیسم حرکتی چند کاره با یکدیگر پیوند و یا از یکدیگر جدا می شوند و در انتها نتیجه ی کار معلوم می شود. این فرایند، در بسیاری موارد قابل پیش بینی نیست. به عبارت دیگر، توان کنترل فرایند حرکت، در مهندسی حرکت، موجب فهم بیشتر شیوه ی اجرایی حرکت می شود. به سختی می توان گفت که کنترل بیشتر مخاطرات کمتری را ایجاد می کند. زیرا زمانی که فکر می کنید، کاملا درک کرده اید که در پیوند جدید یا در ترکیب جدید، چه اتفاقی
می افتد، تازه مخاطرات بیشتر ایجاده شده است. اگر شکست خوردید، نسبت به شفاف سازی برخی نکات مبهم اقدام کنید. سعی کنید تا حرکت به هیچ وجه رها نشود. همینطور هنگام دستکاری و دخالت در حرکت حریف، منحرف نشوید تا به ناچار کار اشتباهی رخ ندهد. سعی کنید حرکتی ایمن و سالم را با در نظر گرفتن قابلیت های مخاطره سنجی در نظر بگیرید. با این روش به دقت حرکت های حریف را مورد آزمایش قرار داده اید و قوانین آن را کشف کرده اید. اما به نظر می رسد، روند اجرای حرکت تا زمانی که مورد استفاده قرار نگیرد، مخاطرات و صدماتش شناخته نمی شوند.

بنابراین عدم پیش بینی پیام های حرکت می تواند مهمترین علت نگرانی باشند. حتی کمترین تغییرات در کل سیستم حرکت، می تواند نتایج
غیر قابل پیش بینی و جبران ناپذیری به دنبال داشته باشد. با این حال، مصمم باشید تا دوباره اشتباه قبلی را مرتکب نشوید.

بهره برداری از حرکت:

موضوعات عمومی حرکت، بهانه ی شروع تبادل حرکت ها نسبت به یکدیگر هستند. با وجود مخالفت ورزشکاران با این همه سازهای مخالفی که نسبت به حرکت های یکدیگر انجام می دهند، چگونه حرکت رشد می کند و به سرانجام می رسد. تمامی شواهد نشان دهنده ی یک انگیزه ی سودجویانه برای اجرای حرکت می تواند مقبولیت و اعتبار ایجاد کند و حرکت حریف را تحت تأثیر خود قرار دهد.

نگرانی در مورد انگیزه ی سودجویانه با برخی عکس العمل های منطقی و ترکیب حرکت ها نسبت به یکدیگر، شرایط را پیچیده تر
می کند. نتیجه ای که از اجرای حرکت ها بدست می آید، این است که ورزشکاران بیشتر به فکر ایمنی و سلامت حرکت هستند.

بهره برداری از حرکت زمانی مورد توجه قرار می گیرد که ورزشکار تلاش می کند تا ماهیت حرکت خود را به حریف القاء کند. در حالی که بروز برخی عکس العمل ها در بین ورزشکاران کاملا متفاوت است. این برای ورزشکار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. من الان
می گویم: اگر باید این حرکت را انجام دهید و یا مجبور هستید، پس آن را متمایز کنید و ماهیت حرکت را طوری دگرگون کنید تا حریف از قصد و نیت شما آگاه نشود. اما باید هدف های ایمنی توأمان با هدف های حرکتی در نظر گرفته شوند. بنابراین اجرای حرکتی که ایمنی کمتری داشته باشد، غیر قابل پیش بینی است و در بیشتر مواقع نه عملی است و نه ارزش علمی دارد. اما با این حال اجرای آن در موارد خاص ضروری به نظر می رسد.

ایجاد روابط عموی بین حرکت ها:

تبادل اطلاعات و تبادل رفتارهای مختلف بین حرکت ها، موضوعی مربوط به طرز تفکر ورزشکار است. ورزشکاران حرفه ای به این باور می رسند که بایستی حرکت های حریف را درک کنند. سپس منفعت های واقعی بین حرکت ها را شناسایی کنند. آنوقت اقدام به اجرای حرکت آزمایشگاهی خود بکنند. این کار باعث کاهش ریسک حرکت می شود و این یعنی بهبود سلامت روند حرکت است. هر چقدر بتوانید وابستگی کمتری نسبت به حرکت حریف داشته باشید و به همان میزان حریف را نسبت به حرکت خود وابسته کنید، اطمینان داشته باشید که موفقیت بیشتری کسب خواهید کرد.

این موضوع قابل درک است. یعنی ورزشکار باید به دنبال کسب اطلاعات در حرکت باشد. او احساس می کند، نظرات خالف حریف را هم در نظر بگیرد. زیرا با شناسایی نقطه نظرات طرفین، می تواند در حرکت حریف نفوذ کند. بنابراین طرز تفکر ایجاد تغییرات در ساختار حرکتی حریف، برابر است با فهم حرکت حریف. اما مراقب باشید که درک غلط روند حرکت حریف، نتایج معکوس و اثرات کاملا نامناسبی به همراه خواهد داشت.

تحریم حرکت حریف:

نگرانی های ورزشکاران در مورد ایمنی و امنیت حرکت، آنچنان فکر ورزشکاران را مشغول می کند که گاهی تصمیم می گیرند که در نقطه ای از حرکت آن را متوقف کنند. زیرا آنها نگران رشد و توسعه ی حرکت حریف هستند. آنها تصمیم می گیرند تا با اجرای برنامه های حرکتی سیستماتیک، اجرای حرکت جدید را آغاز کنند.

تصمیم گیری در مورد روش اجرا:

اگر اجرای حرکت را به عنوان موضوعی علمی مورد توجه قرار دهید. آنگاه به درستی بر روی اجرای حرکتتان فکر می کنید. در غیر اینصورت با ظاهری مغرورانه در جنگ روابط بین حرکت ها شکست می خورید. اعتماد به نفس زیادی هم، نوعی غرور کاذب و از خود راضی بودن تلقی می شود. آیا فکر می کنید حریف بدون تفکر و اندیشه است؟

اگر در چنین شرایطی قرار گرفتید، باید هر کدام از اقدامات خود را از دیدگاه و منظر مخالفت حریف، مورد توجه و بررسی قرار دهید. آیا این اقدام موجب روابط بین حرکت های حریف می شود و یا آن را بدتر
می کند؟ آیا این اقدام به خصوص، بهانه ی خوبی به دست حریف
می دهد، تا شدیدترین ضربات را به حرکت شما وارد کند؟ آیا امکان مسائدت با بخشی از حرکت حریف وجود دارد؟ برای ایجاد همکاری بهتر چه اقداماتی باید انجام دهید؟ حتی گاهی لازم است حرکتی انجام دهید که باعث شکست و تردید (دو دلی) حریف شود.

بنابراین اگر مسأله یا شبهه ای وجود دارد، باید آن را مرتفع کنید و یا آن را سر و سامان دهید. متأسفانه اقدامات اشتباه به اجزای دیگر حرکت صدمه وارد می کند. اکنون فرصت بالقوه، تنها به بخش بسیار کوچک از آنچه داده اید، مربوط می شود. چرا می خواهید این حرکت را انجام دهید. باید افزود: ما به نمادها واکنش می دهیم و این نشان می دهد که این نماده چقدر قدرتمند هستند. در ادامه باید گفت: نمادها سعی دارند تا نیازهای حرکت را برآورده کنند. نباید نگران مقاومت حریف باشید، بلکه مراقب درک حریف از وضعیت حرکت باشید. همینطور قبل از اجرای استراتژیتان، باید بتوانید به این سئوالات پاسخ دهید. متأسفانه، زمانی متوجه ی این واقعیت ها می شوید که دیگر دیر شده است و اوضاع کاملا از کنترل خارج شده است.

نتیجه:

ما اکنون دریافتیم که نگاه به اجرای یک حرکت بین ورزشکاران متفاوت است. زیرا واضح است. زیرا واضح است که در اینجا یک خلاء بزرگ در مورد دانش علم حرکت وجود دارد. هر ورزشکار با توجه به باور خود و بدون توجیه علمی، حرکتی را اجرا می کند.

گاهی اوقات ورزشکاران اقدام به اجرای یک حرکت انتحاری می کنند. زیرا به آنچه فکر می کردند، دست نیافته و و خودشان را ملزم به اجرای چنین حرکتی می دانند. اما اینگونه اجراها بسیار ریسک پذیر و خطرناک است. این مطلب می تواند موجب کاهش امنیت حرکت شود. حتی این کار را یک شوک جسارت آمیز می دانند. چرا که ورزشکاران به خاطر جلوگیری از پیشروی حرکت حریف و حفظ حرکت خود، دست به چنین اقداماتی می زنند. این یک اقدام و تصمیم گیری ناآگاهانه، اعتراضی است به حرکتی که حریف برای هدف خود موقعیت گذاری کرده است.

بیایید عاقلانه فکر کنید. بسیاری از عکس العمل های اعتراضی که به خاطر اجرای حرکت حریف انجام می دهید، کوته فکرانه و نادرست است. چرا که بسیاری از آنها فرصت هایی هستند که برای شما فراهم شده اند و شما به دلیل اینکه پاسخ (عکس العمل) صحیحی در مقابل آن نمی دانید و نمی توانید انجام دهید، پاسخ اعتراضی می دهید. اما اگر درست و آگاهانه فکر کنید، بسیاری از حرکت ها، تضمین کننده ی بقاء حرکت شما هستند. اینگونه عکس العمل ها بسیار سطحی و مضحک هستند.