مهارت های رهبری در حرکت

 

به نام خدا

مهارت های رهبری در حرکت

نویسنده: عبدالله یزدانی

سر شناسه                     : یزدانی، عبدالله، 1353-

عنوان و نام پدید آور        : مهارت های رهبری در حرکت/ نویسنده، عبدالله یزدانی.

مشخصات نشر               : ورامین: انتشارات دوقلوها، 1394.

مشخصات ظاهری          : 50 ص 5/14 * 5/21س م.

شابک                          : 40000ریال0–38–6432-600–978

وضعیت فهرست نویسی   : فیپا

موضوع                       : رهبری

موضوع                       : مهارت های حرکتی

موضوع                       : مدیریت

موضوع                       : سازمان

رده بندی کنگره              : 1394 9م 4ی/ 7/ 57 HD

رده بندی دیویی              : 4092/658

شماره کتابشناسی ملی      : 4033631

ناشر: دوقلوها

نویسنده: عبدالله یزدانی

چاپ اول: 1395

شمارگان: 1000

شابک: 0- 38- 6432- 600 - 978

قیمت : 4000 تومان

همه ی حقوق محفوظ است

مقدمه..........................................................................7

رهبری حرکت..............................................................9
اما رهبری حرکت چیست؟...............................................9

مهارت های اولیه ی رهبری.............................................9

تغییر رهبری از پنداره به عمل..........................................10

رهبری مؤثر و حالت های ذهنی........................................11

ایجاد همخوانی..............................................................11

فضای همخوانی............................................................12

ایجاد همخوانی در یک نظام حرکتی...................................13

در یک سازمان حرکتی...................................................13

سطوح تغییر در یک سازمان حرکتی..................................14

همخوان نبودن سطوح مختلف سازمان حرکت.......................14

استفاده از سطوح مختلف حرکت........................................14

چاره جویی برای راه یابی به موفقیت...................................15

استفاده از حالت موجود حرکت..........................................16

تعیین سازمان حرکت......................................................16

ایجاد همخوانی در اجزای سازمان حرکت............................17

آفرینش حرکت..............................................................17

شیوه های فکری در رهبری.............................................17

توجه به شیوهای مختلف حرکت.........................................18

وظیفه ی شیوه های فکری مختلف هدف های حرکت...............18

مدیریت بر باورها.........................................................19

نقش باورها در نظام های حرکتی......................................19

مدیریت کردن بر باورها و ارزش ها..................................19

فضای تغییر با انگیزه.....................................................20

برای ایجاد تغییر عوامل زیر مؤثرند...................................21

ارزیابی انگیزه برای تغییر...............................................21

تقویت کردن باورها........................................................21

علت های اولیه..............................................................22

یافتن نظام ها و سبب ها به کم نقاط ربط...............................22

تقویت انگیزه برای اجرای حرکت......................................23

دیدگاه دیگران...............................................................23

اصل قصد مثبت............................................................23

اکنون باید با حرکت چکار کنید؟........................................23

ارتباط مؤثر.................................................................24

مهارت های ارتباطی......................................................24

مخابره ی حرکت..........................................................24

ابعاد حرکت.................................................................24

ابعاد درونی حرکت........................................................25

موقعیت یابی.................................................................25

پیام های ارسالی در برابر پیام های دریافتی..........................26

اجزای تشکیل دهنده ی پیام...............................................26

تفسیر پیام....................................................................26

سطوح پیام ها...............................................................27

اطلاعات پیام ها............................................................27

وسیله ی ارسال پیام.......................................................27

کانال های ارتباط حسی...................................................27

زمینه های مختلف ارتباط.................................................28
خطی مشی ارتباط..........................................................28
توجه به ذهنیت ها..........................................................28

توجه به پیام های حرکت..................................................29

همسویی و هدایت...........................................................30

رهبری و ارتباط مؤثر.....................................................31

شناخت شیوه های فکری حریف.........................................31
فهم مؤثر حرکت............................................................32

ارتباط مؤثر..................................................................32

مهارت های ارتباط مؤثر..................................................32

شیوه های رهبری...........................................................33

رهبری بر اساس موقعیت.................................................34

نگرش های مختلف حرکت...............................................35

ارزشیابی شیوه های رهبری..............................................35

شیوه های رهبری و باورهای مدیریتی.................................35

مهارت های فکری رهبر..................................................35

سطوح تغییر و شیوه های رهبری.......................................35

مبانی مدیریت حرکت......................................................36

مدیریت وظایف حرکت....................................................36

توانایی های مدیریت حرکت..............................................36

توانایی های خاص..........................................................36

طراحی سازمان حرکتی...................................................38

ترسیم نمودار حرکت.......................................................40

حیطه ی نظارت.............................................................40

حیطه ی نظارت بر حرکت...............................................40

روش های پیش بینی.......................................................40

ضریب همبستگی...........................................................41

تجزیه و تحلیل جدول زمانی.............................................41

انتخاب تکنیک مناسب.....................................................42

تجزیه و تحلیل حرکت.....................................................42

مطالعه ی حرکت...........................................................42

حرکت سنجی...............................................................42

اهداف حرکت سنجی......................................................43

اصول کاربرد دست ها....................................................43

نوع عملیات دست ها......................................................44

زمان سنجی.................................................................44

اهداف زمان سنجی........................................................44

روش های زمان سنجی...................................................45

چند روش عمده ی زمان سنجی.........................................46

اجرای عملیات ضروری و غیر ضروری............................46

ابتدا و انتهای مشخص.....................................................46

مدت زمان اجرا............................................................46

روش قضاوتی..............................................................46

روش آماری.................................................................46

تعیین ضریب عملکرد.....................................................47

روش تعیین مهارت........................................................47

روش عینی..................................................................47

اضافات مجاز...............................................................47

تکنیک توالی عملیات......................................................48

کنترل کیفیت حرکت.......................................................48

تعریف کنترل کیفیت.......................................................48

نمودار رابطه ی بین فعالیت..............................................48

نسبت بین حرکت ها........................................................48

فضای موجود................................................................49

تغییرات و تعدیل حرکت...................................................49

ارزیابی طرح ها............................................................49

تجزیه و تحلیل عوامل......................................................49

روش مقایسه ای.............................................................50

تعیین زمان فعالیت..........................................................50

زمان بی اثر.................................................................50

مسیرهای بحرانی...........................................................50

برآورد احتمالات............................................................50

مقدمه

ورزشکاران، آگاهانه و ناآگاهانه با تغییر حرکت وتغییر شرایط و
به دست آوردن تغییرات مطلوب و پاسخ های مطلوب به موفقیت
می رسند. اگر به مفهومی رسیدن به اهداف و موفقیت ها از طریق نفوذ در حرکت حریف حاصل می شود. بنابراین چگونگی رفتار و نفوذ در حرکت حریف اهمیت خاصی دارد.

در این کتاب و در این مقدمه رهبر ی به مفهوم وسیع و متنوع آن مطرح است. اهمیت این کتاب درباره ی کشف الگوی رهبری حرکت است. از جمله موضوع هایی که مورد بررسی قرار می گیرند عبارتند از:

1- استفاده از پنداره و هدف های سازمانی

2- تحقق برنامه ی حرکتی مؤثر

3- توجه به شیوه های فکری مختلف

4- درک باورها و نظام های حرکتی

5- بالا بردن اثربخشی حرکت در ارتباطات و مدیریت حرکت

6- فراهم آوردن بازخوردهای مفید

7- بررسی شرایط نظام دار (سیستماتیک)

اما مهترین جنبه ی توسعه ی مهارت های رهبری از قوه به فعل درآوردن است.

رهبری حرکت:

از جمله مهمترین مهارت های مورد نیاز در دنیای حرکت، مهارت های رهبری است و این مطلبی است که برای تطبیق حرکت خود با حرکت حریف در نظر گرفته می شود. وقتی تلاش می کنید سرنوشت حرکت خود را به دست بگیرید، ضرورت رهبری مؤثر و توانمند بیش از پیش مسلم است. رهبری مؤثر از جمله مهمترین عواملی است که موفقیت و بقای حرکت را رقم می زند.

اما رهبری حرکت چیست؟ آیا می توان قابلیت های رهبری را کسب کرد؟

هدف این کتاب، فراهم آوردن الگوها، اصول و مهارت هایی است که ورزشکار را در کار رهبری یاری می دهد. در واقع می آموزد که چگونه می توان رهبری مؤثر و موفق بود. رهبری کردن نتیجه ی استفاده از نقش و توانایی نفوذ بر حرکت حریف به منظور دستیابی به یک هدف تعریف شده است. این کار مستلزم برقراری ارتباط، تبادل و ایجاد رابطه در محدوده ی حرکت حریف در یک شبکه ی حرکتی  با یک نظام حرکتی فراهم می شود. به طورخلاصه رهبری مؤثر موارد زیر را در بر می گیرد:

1- در نظر گرفتن حرکت حریف

2- توجه به تعادل روابط و وظایف حرکت برای تحقق هدف های سازمانی در محدوده ی یک نظام حرکتی

3- توجه به وظایف و طرح های حرکتی به کمک برنامه ریزی مؤثر.

مهارت های اولیه ی رهبری:

مهارت های رهبری با رفتار حرکتی ورزشکار در یک موقعیت خاص ارتباط دارد. این مهارت ها به ورزشکار این امکان را می دهد که مناسب ترین طرز تلقی و نگرش را در هر موقعیت انتخاب و طراحی کند. می توان گفت که مهارت های ورزشکار فرایندهایی هستند که به کمک آن حرکت خودش را حمایت می کند.

مهارت های ارتباطی با توانایی درک کردن، انگیزه دادن و ارتباط برقرار ساختن با حرکت حریف سروکار دارد. این مفهوم آن است که بتوان به دنیای حرکت حریف وارد شوید و با آن ارتباط مؤثر برقرار سازید و بعد آنها را در راستای تحقق اهداف خود به حرکت در آورید. از آنجایی که ورزشکار با نفوذ در حرکت حریف به پنداره های خود می رسد و مأموریتش را انجام می دهد. این مهارت های ارتباطی از جمله مهمترین جنبه های رهبری به حساب می آیند.

مهارت های تفکر استراتژیک برای تعیین هدف های ویژه و راه رسیدن به آنها ضرورت دارند. تفکر استراتژیک شامل توانایی شناسایی حالت مطلوب، ارزیابی شرایط موجود و تعیین راه و روش برای رسیدن به یک حالت مطلوب است. از جمله عناصر مهم تفکر استراتژیک مؤثر این است که مشخص کنید چه حرکتی و چه اقدامی به بهترین شکل ممکن اجرا شود.

مهارت های تفکر نظامدار را برای شناسایی و درک فضای مسأله
می باشد. تفکر نظام دار اساس حل مؤثر مسأله و توانایی ایجاد حالتی مطمئن است. توانایی اندیشیدن نظام مند به شکلی عملی. احتمالا بارزترین نشانه ی درایت رهبر است.

تغییر رهبری از پنداره به عمل:

فرایند تغییر به نحو چشمگیری تحت تأثیر باورها و ارزش های ورزشکار است. یعنی آنچه قرار است در مکان و زمان معین اتفاق بیفتد. اینجاست که موضوع چرایی مسأله یا نتیجه ی حرکت اهمیت دارد. رهبری روی چگونه اندیشیدن ورزشکار و اینکه در چه شرایطی چه حرکتی تأثیرگذار است.

در فرایند موضوع (چه حرکتی) و (چگونه) قرار است درگیر شود؟ کدام باورها، ارزش ها، توانمندی ها با نقش های مختلف در ارتباط هستند. البته می توانید رفتار حرکتی را با توجه به شرایط تغییر دهید. در سطح باورها و ارزش ها می توانید استراتژی برنامه یا شیوه ی حرکتی را تشویق یا تقبیح کنید.

سطوح رهبری با عوامل زیر در ارتباط است:

1- فرم حرکت: فرصت ها و یا موانعی که ورزشکار باید به آن واکنش نشان دهد.

2- رفتار حرکت: کنش ها یا واکنش های ویژه ی حرکت هستند که ورزشکار از خود بروز می دهد.

3- توانمندی ها: به کمک برنامه ی حرکتی و نقشه های ذهنی و استراتژی به ورزشکار جهت می دهد. توانمندی ها با چگونگی رهبری سروکار دارد.

4- باورها و ارزش ها: به کمک باورها و ارزش ها روی اجرای وظایف اثر بگذارید.

5- هویت: نقش مأموریت و یا برداشت ورزشکار مشخص می شود.

6- پنداره: به بدن، احساسات و عواطف مربوط خود توجه کنید.

7- ایجاد تصویری از پنداره: هنگامیکه راه رسیدن پنداره را به عمل مشخص می کنید.

رهبری مؤثر و حالت های ذهنی:

تحقق بخشیدن به پنداره ها تنها تا حدودی ناشی از برنامه ها و استراتژی ها می باشد. بخش قابل ملاحظه ای از آنچه در خلال فرایند رهبری اتفاق می افتد، حالت ناخودآگاه دارد. بسیاری از اقدامات کلیدی برای باز کردن راهی برای پنداره و انجام دادن وظایف رهبری اغلب خارج از آگاهی ورزشکار شکل می گیرد و حالت الهام دارد.

توانایی رهبری هم تابع حالت شخصی و هم تابع فرایندهای ذهنی هشیار است. مثلا ورزشکارانی که برای مسابقه آماده می شوند باید حالت های ذهنی خود را به همان اندازه ی شرایط جسمانی خود آماده کنند.
به همین شکل رهبری مؤثر تحت تأثیر حالت درونی شخص قرار
می گیرد.

می توان گفت ابزار رهبری با حالات درونی و ذهنی شما ارتباط دارند. بنابراین یکی از مهمترین مهارت های رهبری توانایی اداره کردن حالات ذهنی خود است. بدین لحاظ باید حالات ذهنی را انتخاب و حفظ کنید که به اجرای رهبری مؤثر کمک می کند.

ایجاد همخوانی:

یکی از مهمترین جنبه های رهبری مؤثر ایجاد همخوانی میان (فرستنده) و (گیرنده) پیام است. به عبارت دیگر، رهبر خوب کسی است که اعمالش با توانمندی ها، باورها و ارزش ها و با احساس هویت حرکت حریف همخوانی داشته باشد. احساس هویت و نقش ورزشکار فرایند پویایی است که با عوامل مختلف ارتباط دارد. از جمله ی آنها:

1- احساس و برداشت ورزشکار از مأموریت حرکتی خود

2- برداشت یا پنداره ی حریف از نظام وسیع حرکتی

3- نقش هر دو ورزشکار در ارتباط با سازمان حرکت

مفهوم سطوح مختلف رهبری، ابعاد مختلف حالات حرکت می باشد. هر یک از این سطوح در ارتباط با ذهن و جسم ما به تعهد و پایبندی بیشتری نیاز پیدا می کند.

فرایندی که در ادامه ی مطلب می خوانید راهی برای دستیابی نظام مند و پیوند دادن تجارب و فرایندهای عصبی مرتبط با هر یک از این سطوح مختلف فراهم می سازد. با ترکیب کردن فرایندهای ذهنی و فیزیکی با سطوح مختلف رهبری و تغییر، ورزشکار می تواند میان این سطوح مختلف روابط ویژه ای را بدست آورد. این فرایند برای فعال کردن و مرتبط ساختن مراحل مختلف حرکت با ریتمی موزن
می باشد.

فضای همخوانی:

1- در فضای حرکت قرار بگیرید و از خود بپرسید، کی و کجا چه حرکتی، چه نقشی ایفا می کند.

2- به فضای رفتاری حرکت حریف وارد شوید. هنگامیکه در آن و مکان قرار گرفتید، چه کاری باید انجام دهید.

3- به توانمندی های حرکت بیندیشید و به این سؤال جواب دهید: چگونه باید از ذهنم برای درک حرکت حریف استفاده کنم.

4- به فضای باورهای حریف وارد شوید از خود بپرسید: چرا حریف می خواهد از این توانمندی خاص استفاده کند؟ وقتی درگیر حرکت حریف هستید، از خود بپرسید چه ارزش هایی برای من مهم هستند؟

5- به فضای هویت بروید و به این پرسش پاسخ دهید. چه نمادی برای مأموریت حرکت وجود دارد؟

6- تجربه به خود و هویت حرکت را به فضای باور بیاورید. از خود بپرسید، چگونه به حرکت خود خدمت کنم؟

ایجاد همخوانی در یک نظام حرکتی:

گسترش دامنه ی عملیات حرکت نیاز به مفاهیم جدیدی در اجرای حرکت ایفا می کند. یک نظام حرکتی در صورتی مؤثر است که عناصر تشکیل دهنده اش در تعادل باشند. برای اینکه ورزشکاران بتوانند به طرزی همخوان، فرض ها، ارزش ها و زمنیه های مختلف حرکت را هماهنگ کنند، باید به این عناصر توجه داشته باشند.

داشتن هماهنگی و همخوانی یکی از لازمه های مهم برنامه ریزی، حل مسأله و رهبری کردن مؤثر است.

در یک سازمان حرکتی:

1- روابط میان اعضای حرکت به انجام کار کمک می کند.

2- درباره سطوح موقعیت ها و چهارچوب های زمانی مرتبط با فضای مسأله و فضای راه حل وحدت نظر وجود دارد.

3- سطوح منطقی مرتبط با حرکت و وظیفه هماهنگ و همخوان هستند.

4- درباره ی نتایج کار و عملکرد حرکت، هماهنگی وجود دارد.

5- در یک نظام مبتنی بر سلسله مراتب، وظایف به راحتی تفویض
می شوند.

6- در نظام های حرکتی متقارن ورزشکار می تواند به راحتی با حرکت حریف مذاکره و تبادل نظر کند و درباره ی چگونگی اجرای حرکت ها به توافق هایی برسد.

7- اقدامات ورزشکار با مأموریت مرتبط با نقش آن همخوانی دارد. ورزشکار برای اینکه بتواند رهبری حرکت را به طور مؤثر انجام دهد، باید رابطه ی میان سطوح مختلف را درک کند و فعالیت خود را به طرز متناسب با نیروی تحرک حریف (حرکت ها) هماهنگ نماید. به عبارت دیگر هدف ها و اقدامات در سطح شخصی باید از اهداف عملکرد حریف و خط مشی مرتبط با آن الهام بگیرد. یعنی باید به سهم خود با مأموریت حرکت حریف همخوانی داشته باشد.

سطوح تغییر در یک سازمان حرکتی:

هر نظام حرکتی یک زیر نظام در درون نظام دیگری است که خود این یکی نیز یک زیر نظام در درون نظام دیگری است. اینگونه رابطه میان نظام ها و زیر نظام ها، تولید سلسله مراتب می کند.

هر سطح از فرایند حرکت، بخش وسیع تری از نظام حرکتی را متأثر می کند. عملکرد  ورزشکار می تواند تحت تأثیر سطوح مختلف قرار بگیرد. هر سطحی که با سایر سطوح هماهنگ و همخوان نباشد
می تواند مشکلاتی بر سر تحقق هدف ها، پنداره یا مأموریت سازمان حرکت ایجاد کند.

همخوان نبودن سطوح مختلف سازمان حرکت:

هنگامیکه در یک سازمان حرکتی تغییری ایجاد می کنید با واکنش های متفاوتی روبرو می شوید. به عبارت دیگر حرکت را طوری بسط و گسترش دهید که با هدفتان همخوانی بیشتری داشته باشد.

استفاده از سطوح مختلف حرکت:

راهی برای حصول اطمینان از هماهنگی میان همه ی سطوح مختلف و نیز اجتناب از تداخل هایی که در نتیجه ی تغییرات حرکت می تواند بروز کند. استفاده از نوآوری اتفاقی بسیار جالب است. بدین منظور لازم است که روابط سطوح مختلف به عنوان شبکه ای از فرایندها که روی یکدیگر تأثیر می گذارند در نظر گرفته شود.

یکی از کاربردهای استراتژیک این است که مأموریت گروه حرکت در یک حیطه ی خاص از مسیر بخصوصی در شبکه تبعیت می کند. به عبارت دیگر با توجه به مأموریت و عوامل محیطی بخش هایی از شبکه ی حرکت زیر فشار قرار می گیرد. بنابراین برای حمایت یا تقویت تعهد نسبت به بهره وری حرکت باید احتمالا به تغییرات توجه شود.

به منظور دستیابی به حالت مطلوب در ارتباط با مأموریت حرکت، ممکن است لازم است با توجه به شرایط موجود به مسیرهای چند وجهی و نقاط فشار توجه کنید.

مورد استفاده ی دیگر الگوی شبکه ای این است که ارزش مورد نظر در محیط های متفاوت حرکت به توانمندی ها و اقدامات به خصوصی نیاز دارد.

از آن گذشته، حرکت های تحت فشار، تنش های متفاوتی ایجاد می کند. این نقاط مختلف تنش و فشار ممکن است ایجاب کند که ارزش ها، توانمندی ها و یا اقدامات به خصوصی تقویت شوند تا موفقیت تضمین شود.

تدوین خط مشی مؤثر و راه یابی مستلزم آن است که تأثیر متقابل و همخوانی عناصر مختلف در شبکه ی درختی مد نظر قرار بگیرد.

چاره جویی برای راه یابی به موفقیت:

تدوین خط مشی حرکت با تعریف شرایط مطلوب آغاز می شود. در مرحله ی بعد شرایط موجود با شرایط مطلوب مقایسه می شوند تا روش و راه مناسب برای حرکت از شرایط موجود به شرایط مطلوب کشف شود. مرحله ی بعدی در تدوین یک خط مشی، شناسایی خلاء ها و
حلقه های ارتباطی گم شده میان مراحل مختلف راه به سوی هدف است و سرانجام در مرحله ی بعد باید ورزشکار برای عبور از شرایط موجود به حالت مطلوب تلاش کند. بنابراین، چهارچوب راه یابی از سه بخش اصلی تشکیل می شود:

1- تعریف حالت یا شرایط مطلوب و ارزیابی حالت موجود به منظور مشخص نمودن خلئی که باید کشف شود.

2- ارزیابی زمینه ها، نیازها و مواردی که در طول حرکت باید مورد توجه قرار گیرد.

3- تعیین خط مشی سازمان حرکت و کشف ساختاری که حرکت در طول اجرا به منظور تحقق حالت مطلوب مورد حمایت قرار می دهد.

برای دستیابی به خط مشی مؤثر (شرایط مطلوب) و (شرایط موجود) باید با توجه به سطوح فرایندهای مهم و اصلی مورد ارزیابی قرار بگیرد. برای تعیین راه و روش جهت رسیدن به هدف های مورد نظر به این پرسش ها پاسخ دهید:

1- پنداره ی ورزشکار کدام است؟

2- هویت یا مأموریت اصلی شما چیست؟

3- چه عواملی را برای تحقق حرکت خود در نظر می گیرید؟

4- برای تحقق مأموریت خود چه توانمندی هایی مورد نیاز است؟

5- چه فعالیت هایی، هدف شما را تحقق می بخشد؟

6- عملیات شما در کدام مرحله قرار دارد؟

استفاده از حالت موجود حرکت:

1- شرایط جاری حرکت (هویت) کدام است؟

2- در چه قسمتی باید حرکت شما تعدیل شود؟

3- ارزش های فعلی حرکت کدام است؟

4- چه ارزش هایی باید تقویت یا اضافه شوند؟

5- چه ارزش هایی باید در اولویت قرار بگیرند؟

6- توانمندی های موجود حرکت کدام است؟

7- چه توانمندی هایی وجود ندارند و یا باید ایجاد شوند؟

8- فعالیت های جاری حرکت کدام اند؟

9- چه اقدامات یا رفتارهایی باید انجام شوند؟

10- در حال حاضر در چه قسمتی از حرکت فعالیت می کنید؟

11- در چه قسمت هایی باید بر میزان فعالیت خود بیفزایید؟

12- چه نوآوری های جدیدی باید ایجاد کنید؟

تعیین سازمان حرکت:

تکمیل کردن حالت موجود به حالت مطلوب باید به یافتن راهی برای رسیدن به اجرای موفق بینجامد. پس از شناسایی راه رسیدن به هدف، ترمیم همخوانی و تعارضی است که در سازمان حرکت پدیدار
می شود. یعنی اعمال حرکتی که برای رسیدن به هدف در نظر گرفته می شود، باید از فرصت های موجود حداکثر بهره برداری را بنمایید. پاسخ دادن به حرکت های حریف باید چگونه باشد؟ من در کجای حرکت قرار دارم؟ حرکت من توسط حریف چگونه ارزیابی و داوری می شود؟ چه انتظاری از حرکت من می رود؟ چرا باید این حرکت را انجام دهم؟

در مرحله ی نخست ارزش ها و هنجارها به گونه ای توسط حریف تحمیل می شوند. مطمئنا از روابط متقابل میان حرکت های موجود در یک سازمان حرکتی یک نظام حرکتی منحصر به فرد ایجاد می شود. در نهایت از رابطه ی آن سازمان حرکت یک نظام حرکتی وسیع تر حاصل می شود.

ایجاد همخوانی در اجزای سازمان حرکت:

راه رسیدن به موفقیت، ایجاد همخوانی در اجزای سازمان حرکت است. ایجاد همخوانی میان اجزای حرکت مستلزم شناسایی و مشخص کردن کارکردهای ویژه ی اعضای مختلف نظام حرکتی است که به ویژه باید همپوشی در ارتباط با ارزش ها، هویت، مأموریت و پنداره اشاره کرد. ایجاد همخوانی در اجزای حرکت، موارد زیر را در بر می گیرد:

1- شناسایی طرح حرکت با هدف

2- مشخص نمودن رفتار حرکت.

3- شناسایی توانمندی های مورد نیاز برای به وجود آوردن آن رفتار حرکتی.

4- ایجاد باورها و ارزش های لازم برای حمایت از آن توانمندی ها.

5- شناسایی هویت و نقش حرکت.

6- شناسایی پنداره و مأموریت حرکت.

7- اطمینان از اینکه سطوح مختلف حرکت در ارتباط با یکدیگرند و از هم حمایت می کنند.

آفرینش حرکت:

پس از مشخص نمودن راه تحقق پنداره و پس از آنکه ساختار حرکت تعریف و تعیین شدند، رهبری طرز حرکت را به حالت مطلوب مشخص می کند. به نظر می رسد استفاده از تقریب های متوالی برای تحقق پنداره، حرکت را خلق می کند. هنگام اجرای حرکت به حالت بدنتان دقت کنید.

شیوه های فکری در رهبری:

رهبری مؤثر مستلزم تسلط بر روش هایی است تا نقطه نظرها و
شیوه های فکری مختلف را در کنار هم قرار دهد. هدف، شناسایی و بهره برداری از امکانات و شیوه های فکری متفاوت است تا به برقراری ارتباط مؤثر کمک کند. یک برنامه یک فرایند یا نقشه ای که اقدامات حرکت را برای رسیدن به نتیجه هدایت می کند، اجرای حرکت با تقسیم بندی، مقایسه، ارزیابی و طبقه بندی اطلاعات فعالیت را هدایت می کند.

به طور خلاصه در زمینه ی رهبری می توان به موارد زیر استفاده کرد:

الف- بررسی فضای ادراکی در ارتباط با یک هدف خاص

ب- کمک به بسط و گسترش حرکت

پ- کمک به ورزشکار برای درک تفاوت ها در شیوه های فکری

توجه به شیوهای مختلف حرکت:

مدیریت مؤثر حرکت به دیدگاه و نقطه نظرهای مختلف حرکت توجه می کند. بنابراین وظیفه ی رهبری عبارت است از:

1- حل مسأله

2- هدف گذاری

3- تحقق هدف ها

به طور کلی تحقق هدف ها و حل مسائل فرایندهایی هستند که با هم ارتباط دارند و لازم است میان آنها تعادلی ایجاد شود.

در کار مدیریت حرکت توجه به تعادل بسیار مهم است. یک مرحله
از برنامه ی حرکت یا یک شیوه ی فکری نباید به زیان مراحل و ذهنیت های دیگر باشد. برای حل مسأله و بررسی یک نقطه نظر جدید به طرز فکرهای متفاوتی نیاز دارید.

وظیفه ی شیوه های فکری مختلف هدف های حرکت:

1- خیال پردازی: گسترش فضای ادراکی در ارتباط با پنداره ی حرکت.

2- واقع بینی: اقدامات لازم برای تحقق پنداره را مشخص کنید.

3- منتقد: ارزیابی جنبه های مثبت و منفی در ارتباط با رسیدن به هدف.

در اجرای ذهنیت های مختلف و نقطه نظرهای هر ورزشکار می تواند مکمل یکدیگر یا در تعارض با هم باشند. اندیشه های مختلف می توانند سازنده یا مخرب باشند. نکته ی مهم در رهبری این است که چگونه تعادل لازم را میان اجرا و افراد مختلف درگیر برقرار سازیم.

بنابراین یکی از مهارت های ارتباطی حائز اهمیت برای هر رهبر شناسایی انگاره های مهم فکری و واکنش نشان دادن متناسب به آنهاست.

راهی برای آگاهی از نقطه نظرهای ورزشکار به حالت بدن،
حالت های تأکید و پیدا کردن سرنخ های مهم می باشد.

مدیریت بر باورها:

نقش باورها در نظام های حرکتی:

باورها و ارزش ها اساس و ریشه ی انگیزه به شمار می آیند و مشخص می کنند کدام خط مشی و چه اقدامی باید تقویت شود. باورها و
ارزش ها نشان می دهند که ورزشکار برای روبرو شدن با موقعیت از کدام برنامه ذهنی استفاده کند و چه اقدامی دراین زمنیه انجام دهد.

زمینه ی تجربه ورزشکار مانند کلماتی است که بدون نقطه و علامت گذاری پشت سر هم نوشته می شوند. بدون این نقطه گذاری کلمات معنا و مفهوم پیدا نمی کنند.

در مسیر حرکت باورها و ارزش ها نقش بسیار مهمی ایفا می کنند. باورها و ارزش ها، چگونگی تفسیر شدن و معنا پیدا کردن حوادث وارتباط های حرکت را مشخص می کنند. باورها و ارزش های مشترک انسجام بیشتری در پی دارند. باورها و ارزش ها مشخص
کننده ی شرایط شناختی حرکت هستند. باورها و ارزش ها می توانند تغییر را تسهیل کنند یا بر سر راه رسیدن به آن موانعی ایجاد کنند. در یک نظام عملکردی باورها و ارزش ها با هویت حرکت همخوانی دارند. اما در یک نظام بد عملکردی باورها با نظام حرکتی سر ناسازگاری دارند.

مدیریت کردن بر باورها و ارزش ها:

وقتی حرکت تغییر می کند و متکامل می شود. ورزشکاران باید تغییرات ایجاد شده را روی نظام های حرکتی بررسی کنند. بدین منظور به مهارت ها و دانش جدیدی در زمینه ی ارتباطات و مدیریت باورها و ارزش ها احتیاج دارند.

در ارتباط با هر باور به مهارت رهبری ویژه ای نیاز است. به طور کلی مهارت های رهبری برای مدیریت بر باورها و ارزش ها حول دو جنبه از فرایند روبرو شدن با موقعیت های تغییر و گذر از یک موقعیت به موقعیت دیگر دور می زند.

فضای تغییر با انگیزه:

رهبری در سازمان حرکت بیش از هر زمان در شرایط تغییر لزوم پیدا می کند. مهارت های رهبری مؤثر برای تشویق و تحریک تغییر و روبرو شدن با نتایج واقعی است. فرایند تغییر مستلزم آن است که ورزشکار رفتار حرکتی خود را برای رسیدن به هدف تغییر دهد. مطلب مهم در ارتباط با تغییر این است که ورزشکاران بخواهند:

الف- به نتایج متفاوتی برسند

ب- از توانایی لازم برای رسیدن به هدف های جدید برخوردار باشند.

پ- فرصتی بیابند از توانمندی های خود برای دستیابی به نتایج جدید استفاده کنند.

انگیزه تحت تأثیر ارزش ها و انتظارات در ارتباط با این سه مورد شکل می گیرد:

1- مطلوب بودن نتیجه: میزان علاقه ی ورزشکار به نتیجه ای که قرار است به دست آید.

2- انتظار ارتباط عمل با نتیجه: میزان انتظار ورزشکار در این زمینه که رفتار جدید تا چه اندازه به هدف مطلوب نزدیک شده است.

3- برداشت از توانمندی خود: میزان اطمینان ورزشکار به توانمندی و کارایی خود به طریقی که به تحقق هدف منجر شود.

باورها و انتظارهای مربوط به مطلوب بودن نتیجه و اقداماتی که برای رسیدن به نتیجه ی مطلوب لازم است و نیز توانمندی های خود ورزشکار نقش مهمی در انگیزه ی موفقیت ایفا می کند. به عبارت دیگر اگر ورزشکار مطمئن نباشد یا نخواهد حرکتی را که لازم است انجام دهد تغییر نمی کند.

باورها و انتظارهای ورزشکار نسبت به نتایج و توانمندی های خود نقش مهمی در فرایند تغییر سازمان حرکت دارد. باورها و
برداشت های آنها روی میزان تلاش و مداومت آنها برای تحقق پنداره اثر می گذارد.

از سوی دیگر رسیدن به هدف مورد نظر از طریق عملکرد مؤثر در موقعیت های هماورد جویانه (رقابتی) می تواند به اعتماد و اطمینان ورزشکار به توانمندی های موجودش بیفزاید. زیرا اغلب ورزشکاران با آنکه از مهارت کافی برخوردارند در نهایت در حد خود ظاهر
نمی شوند.

برای ایجاد تغییر عوامل زیر مؤثرند:

1- مطلوب بودن نتیجه یا هدف.

2- اطمینان از اینکه اقدامات مورد نظر به نتیجه ی دلخواه منتهی شود.

3- ارزیابی متناسب بودن و دشواری حرکت.

4- این باور که ورزشکار با اجرای حرکت خود می تواند به هدف مطلوب برسد.

5- احساس مسئولیت و توانمندی در قبال رسیدن به هدف.

ارزیابی انگیزه برای تغییر:

علاوه بر مهارت ها  اقدام ها، باورها و فرضیه ها، ورزشکار باید اعتماد به نفس داشته باشد. از یک سو اگر اقدام های شما با حرکت حریف در تضاد باشد، ایجاد هماهنگی و همخوانی الزامی است.

برای تعیین انگیزه ورزشکار، ارزیابی پنج باور مهم  سهم اساسی دارد:

1- مطلوب بودن نتیجه

2- اطمینان از اینکه اقدام های مورد نظر نتیجه ی دلخواه را تولید
می کند

3- ارزیابی متناسب بودن اجرا، مناسب با شرایط حرکت

4- این باور که ورزشکار خود را توانا به اجرای حرکت تلقی کند

5- احساس داشتن توانایی برای رسیدن به هدف مطلوب

تقویت کردن باورها:

باورها تأثیری تعیین کننده روی ادراک و پنداره های حرکتی دارند. برای تحقق یک پنداره باید از شدنی بودن آن مطمئن شوید. توجه داشته باشید اگر می دانستید آینده ی حرکت چگونه شکل می گیرد، به رهبری نیازی نداشتید.

برای تقویت باور خود نسبت به یک پنداره و یا برای تأثیر گذاری بر باورهای حریف باید دلایلی داشته باشید. هر چه برای اجرای حرکتی دلایل بیشتری داشته باشید، احتمال موفقیت آن افزایش می یابد.

یکی از مهارت های خط مشی رهبری، توانایی مشخص کردن دلایل باور و شناسایی مأموریت ویژه است. برای این کار باید پاسخ هایی برای بسیاری از سؤال های مهم پیدا کنید. از جمله این سؤال ها
می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- چرا مطلوب است؟

2- چرا امکان پذیر است؟

3- چرا از توانمندی لازم برخوردار است؟

اکنون پاسخ دادن به اینگونه سؤال ها مستلزم یافتن چراهای مباحث مختلف است. به عبارت دیگر باید بدانید:

1- به چه علت مطلوب است؟

2- به چه علت شدنی است؟

علت های اولیه:

به طول کلی چهار علت اصلی را می توان شناسایی کرد:

1- علت های کارآمد: خصوصیات اصلی حرکت را فراهم می کند.

2- علت های پیشین: اعمال و تصمیمات مربوط به گذشته (تجربه ی قبلی) که به یک حالت مطلوب منتهی می شود.

3- علت های نهایی: حالت هایی که با توجه به اقدامات فعلی شکل
می گیرند و به اقدام های فعلی معنا و هدف می دهند.

بررسی علت های نهایی یک مسأله یا نتیجه مستلزم در نظر گرفتن هدف ها و نتایج مطلوب است که افکار و اعمال درگیر نتیجه ی یک حرکت را فراهم می کند.

یافتن نظام ها و سبب ها به کم نقاط ربط:

به کمک نظام های ارتباطی، نقطه نظرها را با یکدیگر ارتباط دهید، می توان از نقاط ربط برای بررسی علت های مختلف مرتبط با یک نظام حرکتی خاص استفاده کرد. می توان مسأله یا هدف بخصوصی را در نظر گرفت.

تقویت انگیزه برای اجرای حرکت:

انگیزه را می توان بر اساس فرایندهای مشابه تقویت نمود. همچنین
می توان باور خاصی را انتخاب درک و در پی تقویت آن برآمد.

دیدگاه دیگران:

کار دیگری که می توانید بکنید این است که هنگام بررسی حرکت، شرایط را از دیدگاه دیگران بنگرید. اینگونه فضای ادراکی جدیدی گشوده می شود و موانع بر سر راه خلاقیت از میان برداشته می شود. یعنی باید در فضای ادراکی دیگری قرار بگیرید.

اصل قصد مثبت:

هر اجرا با قصد مثبتی در ارتباط است. هنگام اجرای حرکت، مقاصد محدود کننده هدف یا قصد مثبتی را پی می گیرند باید توجه داشت، گاهی برداشت ما از حرکت با برداشت حریف تفاوتی وجود دارد. ما به کمک اطلاعاتی که از حواس خود دریافت می کنیم با حرکت ارتباط برقرار می کنیم. این کار با توجه به اطلاعاتی است که از قبل بدست آورده ایم. با این حساب ما نه به حقیقت، بلکه به برداشتی که از این حقیقت داریم  واکنش نشان می دهیم.

اگر اینگونه به موضوع حرکت نگاه کنیم، چیزی به جز یک برداشت از حرکت وجود دارد. این برداشت مبتنی بر نقشه های ذهنی است که آن را شکل داده ایم. بعلاوه الگوی ما از حرکت به رفتار و تجاربمان معنا می دهد.

بنابراین، هر ورزشکار با توجه به اطلاعات دریافتی و منابع موجود، بهترین انتخاب های ممکنه را درنظر می گیرد. در ضمن مهم است که به مقاومت های حرکت هم توجه کنید و به رفتارهای مقاصد حرکت تفاوت بگذارید. به طور خلاصه، با رعایت اصل قصد مثبت به هنگام برخورد با تغییرات حرکت، توصیه های زیر را جدی بگیرید:

1- دقت کنید، رفتار مورد نظر از کیفیت مثبت برخوردار باشند.

2- جنبه های منفی حرکت را شناسایی کنید.

3- قصد منفی حریف را شناسایی کنید.

4- راه حل هایی برای تحقق قصد مثبت ارائه دهید.

اکنون باید با حرکت چکار کنید؟

1- تغییر دادن مسأله یا هدف

2- تغییر دادن سطح توجه

3- شناسایی فرضیه های محدود کننده

4- تقسیم هدف کلی به هدف های ساده تر

ارتباط مؤثر:

پس از شناسایی حرکت و پس از آنکه روش برای تحقق اهداف حرکت در نظر گرفتید و برنامه ای برای اجرای آن انتخاب کردید، باید مسیر تحقق هدف را بپیمایید. این کار مستلزم استفاده از مهارت های ارتباطی است که در محدوده ی نظام حرکتی مسئولیت اجرای آنها را
بر عهده دارد. در اینجا شناخت هدف و رسیدن به آن اهمیت دارد. رهبر به کمک این مهارت ها زمینه را به شکلی فراهم می آورد تا بتواند در شرایط متفاوت، درست عمل کند.

مهارت های ارتباطی مستلزم توجه به شرایط زیر است:

1- درک تجربه های ذهنی حریف

2- شناخت مبانی حرکت به منظور درک انگاره های ذهنی حریف و طرز فکر آنها.

3- آمادگی مجموعه مهارت ها و شیوه هایی که روی انگاره های حریف و فکر او اثر بگذارد.

مهارت های ارتباطی و توانایی ایجاد روابط مناسب به رهبر امکان می دهد با برقراری ارتباط مؤثر و ایجاد تفاهم بیشتر میان اجزای مختلف حرکت به انجام وظایف آنها کمک کند. این پیامدها بستگی به آن دارند که رهبر چگونه از پیام های حرکتی برای ایجاد تفاهم بیشتر و کمک به اجراهای موفق استفاده می کند.

مخابره ی حرکت:

ارتباط مستلزم ارسال پیام به حریف می باشد. ارتباط در ساده ترین شکل خود مستلزم وجود دو نفر است، یک فرستنده ی پیام و دیگری گیرنده ی آن، این پیام می تواند به اشکال مختلف میان این دو شخص ارسال شود. همچنین تبادل حرکت میان این دو شخص می تواند با استفاده از حالت های بدن و نمودار حرکتی ایجاد شود.

ابعاد حرکت:

در اینجا توجه به ابعاد سه بعدی مطرح می شود.

در زمینه ی ارتباط یک حرکت با حرکت دیگر می تواند به روش های گوناگونی گسترش پیدا کند. این شرایط روی انواع پیام هایی که ارسال و دریافت می شود و روی طرز فهم پیام اثر می گذارد. در هر یک از این موارد نوع پیام و طرز مخابره آن با هم تفاوت می کند.

برای رهبر توجه به بعد فیزیکی ارتباط به منظور انتخاب طرز
مخابره ی پیام اهمیت دارد. در حالی که یک رهبر مؤثر گاه انتخاب می کند که به ترکیبات وسیع تری نظر داشته باشد.

ابعاد درونی حرکت:

ابعاد درونی حرکت به شدن روی ارتباط اثر می گذارد. حالت های درونی پیام روی جریان ارتباط اثر می گدارد. حالت های درونی هر حرکت تابع نگرش و طرز فکر مجری آن است.

نگرش ها ممکن است موقتی باشند و در  جریان یک تبادل تغییر کنند. در واقع گاه هدف ارتباط تغییر دادن نگرش های حریف است. نگرش ها تحت تأثیر فرایندهای ذهنی و فیزیکی قرار دارند و اغلب با توجه به حالت بدن، ژست ها و حالت سر می توان به وجود آنها پی برد.

سبک های حرکتی بیشتر با شخصیت ورزشکار رابطه دارد. باید به سبک های فکری توجه کرد و به طریقی با آن روبرو شد.

موقعیت یابی:

موقعیت یابی در ارتباط با نقش های حرکت با یکدیگر شکل می گیرند و در  نظام های حرکتی سازمان یافته نقش مهمی ایفا می کنندو گاه در مواردی شرایط پیچیده ای به وجود می آورند. ورزشکاران در ارتباط با اجرای  حرکت معمولا به حالت (مکمل)، (متقارن) و (متقابل) نقش حرکتی خود را اجرا می کنند. رابطه ی (مکمل) مشمول شرایطی است که در آن نقش یک حرکت، نقش اجزای دیگر را تکمیل می کند.
رابطه ی (متقارن) معمولا رابطه میان حرکت های هم ردیف است. در این رابطه حرکت ها نقش مشابه دارند و با هم برابر هستند و سرانجام در رابطه (متقابل) جایگاه حرکت ها با یکدیگر عوض می شود. مثلا در تبادل میان دو حرکت ممکن است هر کدام شرایط رهبری حرکت را به دست بگیرند. بنابراین در رابطه ی متقابل ممکن است مدافع جای خود را با مهاجم عوض کند.

با توجه به چگونگی رابطه و موقعیت پیام ها و شیوه های مختلف اجرایی آنها موقعیت های متفاوتی خلق می شوند. توجه به مقام و موقعیت هر حرکت در برقراری ارتباط موضوع مهمی است که نیاز به مشاوره دارد.

پیام ها:

پیام های ارسالی در برابر پیام های دریافتی:

در بررسی تحلیل پیام در ارتباط قبل از هر چیز باید منظور فرستنده پیام و منظور گیرنده آن تفاوت قائل شویم. گاهی صرف نظر از اینکه می خواهید پیامی را انتقال دهید. مهم پاسخی است که ایجاد می شود.
به عبارت دیگر معنای یک پیام برای دریافت کننده، بدون اینکه فرستنده ی پیام چه منظوری داشته، همان برداشتی است که او دریافت کرده است. در اینجا معلوم می شود پیام دریافتی همیشه و لزوما با پیامی که ارسال می شود برابر نیست.

پیام های دریافتی اغلب تحت تأثیر ذهنیت دریافت کننده قرار می گیرند. مهم است که ورزشکاران به مهارت هایی مجهز شوند که از برداشت و دریافت گیرنده ی پیام آگاه شوند.

اجزای تشکیل دهنده ی پیام:

در بررسی اجزاء تشکیل دهنده ی پیام مهم است که جزئیات پیام را درک کنید. معمولا یک پیام از چند رابطه تشکیل شده است. گاهی
پیام های فرعی از کانالی متفاوت از پیام اصلی بدست می آیند. یک پیام ممکن است حامی یک پیام دیگر و یا در تضاد با آن باشد.

تفسیر پیام:

موضوع بر سر رابطه میان محتوای یک پیام و مضمون درونی آن، سرنخی برای تفسیر کردن پیام بدست می دهد. در بسیاری از موارد محتوا با جنبه های مختلف حرکت ارتباط دارد. بدین مفهوم که اغلب پیام ها شکل خاصی می باشند که ممکن است در تعارض با پیام اصلی باشند.

وظیفه ی پیام بیشتر مشخص کردن نوع خاصی از اجرا توسط
فرستنده ی پیام است. بنابراین یک پیام واحد می تواند معانی متفاوتی را مخابره کند.

سطوح پیام ها:

هدف پیام ها اغلب روشن کردن این مطلب است که در چه (سطحی) پیام ارسال یا دریافت شده است. اینگونه اطلاعات اغلب برای تفسیر درست یک ارتباط ضرورت دارند. بنابراین توانایی آگاه شدن از مضمون پیام  یکی از مهمترین مهارت های رهبری است.

اطلاعات پیام ها:

اطلاعات پیام ها افزون بر روشن کردن سطح پیام ممکن است، اطلاعاتی در زمینه های زیر مخابره کنند:

1- حالت فرستنده و دریافت کننده

2- موقعیتی که در آن قرار دارید

3- زمینه ای که در آن ارتباط صورت گرفته است

سرنخ های جسمانی مانند حالت بدن، نیرو، اصطحکاک و غیره حالت و مقام و موقعیت حرکت را توضیح می دهد.

وسیله ی ارسال پیام:

مشخص کردن اینکه هر پیامی به چه شکلی مخابره می شود، مهم
می باشد. هر پیامی جنبه های مثبت و منفی دارد.

کانال های شناختی با کیفیت های حسی مختلفی که پیام را ارائه می کند، رابطه دارند. به هر حال استنباط هایی که برای معنا کردن و ارتباط آن با سایر بخش های حرکت مورد استفاده قرار می گیرد، اهمیت دارد.

کانال های ارتباط حسی:

کانال های ارتباط حسی به وسیله ی پیام مخابره می شوند. توانایی ورزشکار برای برقراری ارتباط و درک پیام با توانایی حریف برای ایجاد نقشه های ذهنی در ارتباط است. ما به کمک پنج حس که اصطلاحا به آن نظام های حسی می گوییم، اطلاعات را دریافت و نقش های ذهنی خود را ترسیم می کنیم. ما پیوسته از حواس پنج گانه برای به روز کردن برداشت خود استفاده می کنیم. بنابراین انتخاب شیوه ی ارسال پیام می تواند با توجه به شیوه ی فکری انجام شود.

کیفیت تجسمی مختلف نقاط قوت و ضعف فراوانی دارد. انواع مختلف شیوه های فکری، ورزشکاران را به اقدام و عمل تشویق می کند.

زمینه های مختلف ارتباط:

ارتباط اغلب با فرضیه ها و پیش فرض ها معنا پیدا می کند. برای معنا بخشیدن به یک تجربه یا یک پیام خاص باید درباره ی موقعیتی
که ورزشکار درباره ی آن عمل می کند، فرضیه سازی می کنیم. فرضیه های مختلف روی  اولویت و اهمیتی که ورزشکار برای عناصر یک پیام یا یک تجربه قائل می شود تأثیر می گذارد.

فرضیه وانتظارات ورزشکار در برخورد با یک موقعیت اثر می گذارد و متقابلا خودش هم تحت تأثیر آن قرار می گیرد. در ضمن شرایط حرکت روی قواعد و قوانین پنهان حرکت تأثیر می گذارد. قاعده ها، باورها، ارزش ها و فرضیه ها را محدود می کنند. قاعده ها مشخص می کنند که در هر موقعیت چه اقدامی مناسب و چه اقدامی نامناسب است. قاعده های حرکت و فرضیه ها حتی روی برداشت ورزشکار از حقیقت تأثیر می گذارد.

خطی مشی ارتباط:

در زمینه ی خط مشی ارتباط هر ورزشکار جوانب مختلفی را در نظر می گیرد.

1- مشخص نمودن پیام کلی و تقسیم آن به اجزاء کوچک تر

2- مشخص نمودن حالت و موقعیت و شرایط جاری و مطلوب

3- تعیین اینکه از چه کانالی پیام حرکت اثربخشی بیشتری دارد.

4- توجه به اینکه حریف، پیام ها را چگونه درک می کند

توجه به ذهنیت ها:

توجه به ذهنیت خود و حریف یکی از مهمترین و مؤثرترین مهارت های رهبری است. سرنخ های حرکت، اغلب از جمله مهمترین و مناسب ترین جنبه های توجه به حالت های درونی به شمار می رود. باید به جزئی ترین جنبه های فیزیکی حرکت در زمینه ی ارتباط توجه نمود. ذهنیت ها و نگرش های مختلف را می توان با توجه کردن به جنبه های متفاوت حرکتی بررسی کرد.

بدین مفهوم ذهنیت اغلب تحت تأثیر پیام های فعال قرار می گیرد. به عبارت دیگر اگر ورزشکار ناگهان تغییر موقعیت بدهد. نشان می دهد که حریف پیام حرکت شما را چگونه دریافت کرده است.

این کار اهرم مؤثری برای تغییر دادن ذهنیت حریف در فرایندهای فکری آنان به حساب می آید. سر نخ های فیزیکی ابزاری را فراهم
می کنند که روی حالت های درونی و نیز فرایندهای شناختی مرتبط با ارتباط مؤثر اثر می گذارند.

یکی از مهارت های مهم در برقراری ارتباط مؤثر توجه به رابطه میان سرنخ های رفتاری و انگاره های فکری و نگرش طرفین است. بدین منظور مهم است که در برخورد با حریف میان مشاهده و تفسیر تفاوت قائل شوید. مشاهده صرفا توجه به سر نخ های رفتاری است اما تفسیر کردن مستلزم معنا دادن به آن چیزی است که مشاهده می کنیم.

همچنین باید توجه داشت ک بسیاری در تفسیر کردن درست پیام های حرکتی با دشواری روبرو هستند. در واقع یکی از ویژگی های بارز ورزشکار حرفه ای به طرز تفسیر سر نخ های حرکتی است.

اگر در مشاهده ی خود به اندازه ی کافی دقیق نباید، درک تفاوت ها در ارتباط  فیزیک حرکت و مرتبط با ذهنیت های مختلف دشوار است. زیرا بسیاری از حرکت ها در ظاهر مشابه یکدیگرند. باید در مشاهدات خود دقیق شوید. در بسیاری از موارد توجه به جزئیات اهمیت دارد. گاهی لازم است با توجه به بازخوردی که در حرکت حریف به وجود می آید، نیمه ی دوم حرکتتان را تغییر دهید. نه اینکه باید همیشه این کار را بکنید. اما مواردی پیش می آید که این امر ضرورت پیدا
می کند.

حساس بودن به جنبه های مختلف حرکت به ورزشکار امکان می دهد تا ذهنیت حریف را درک کند و در صورت لزوم آنها را ضعیف کند. در بسیاری از موارد با تغییر دادن بخشی از حرکت می توان به این مهم رسید.

توجه به پیام های حرکت:

فرایند (شکل دادن) مستلزم استفاده از پیام های حرکتی است. می توان گفت برخی پیام ها، پیام های دیگر را پوشش می دهند. در ارتباط رو در رو پیام ها بر روی یکدیگر تأثیر مخرب می گذارند.

با توجه به تأکید روی بخش های مختلف حرکت، پیام معنای متفاوتی پیدا می کند. بنابراین مهارت ارتباطی با استفاده از تأکید ها روی
بخش های مختلف شکل می گیرند. این جنبه از پیام روی دریافت و برداشت ورزشکار تأثیر می گذارند. در شرایط یکنواختی و بی حالتی بعید است که بتوانید، موفق شوید.

همسویی و هدایت:

اگر در حین اجرا به حریف توجه کنید، می بینید که گاه به نظر می رسد که آنها از حالت های یکدیگر تقلید می کنند. وقتی ورزشکاران با یکدیگر ارتباط مؤثر ایجاد می کنند در قالب رفتارها و حالت های بدنی یکدیگر فرو می روند. مثلا مانند یکدیگر با آهنگ و ریتم مشابهی حرکاتی اجرا می کنند. این را همسو شدن می نامند. وقتی به ورزشکاران دقیق می شویم، می بینید دو ورزشکار که در ارتباط مؤثر با هم هستند از رفتار یکدیگر الگوبرداری می کنند. این یکی از اصول اولیه ارتباط است که می تواند به هر کدام کمک کند تا حرکت خود را به طرز مؤثری هدایت کند.

همسو شدن به مفهوم استفاده از سرنخ های حرکتی حریف می باشد. این کار با هماهنگ شدن با الگوی حرکتی حریف است. برای همسو شدن با حریف باید از رفتار حرکتی او تقلید کنید. این اقدام در برقراری ارتباط مؤثر نقش مهمی ایفا می کند. وقتی اقدام به همسویی می کنید خود را در قالب حریف قرار می دهید و از الگوی آنها تقلید می کنید. برای همسو شدن با حریف باید در مقابل حرکت او قرار بگیرید.

البته همسو شدن با ورزشکارانی که از قبل آنها را می شناسید، آسان تر است. همسویی با ورزشکاران غریب دشوارتر است و حتی ممکن است تحت تأثیر رفتار حرکتی حریف قرار بگیرند. اما از طرف دیگر می توانید با حریف به سرعت ارتباط مؤثرتر برسید. راهی برای رسیدن به این خواسته آن است که همسو شدن را مرحله به مرحله انجام دهید.

هدایت اقدامی است که از ناحیه ی شما صورت می گیرد و حریف را به تغییر کردن تشویق می کند. به عبارت دیگر در همسو شدن و هدایت کردن ابتدا در قالب برداشت شما از حرکت حریف صورت می گیرد و آنگاه او را در جهتی که مایلید هدایت می کنید.

در نظر اغلب اشخاص رهبری بیشتر با هدایت کردن سر و کار دارد. اما مؤثرترین رهبران افرادی هستند که می توانند ابتدا به طرز ماهرانه در قالب ذهنی دیگران قرار بگیرند و مانند آنها به شرایط نگاه کنند. به عبارت دیگر، رهبری مؤثر بیش از هر چیز مستلزم توانایی در همسو شدن است. برای همسو شدن علاوه بر تقلید از حالت بدنی و حرکات حریف، خود را با طرز و آهنگ تنفس کردن او هماهنگ کنید.

رهبری و ارتباط مؤثر:

یکی از مهمترین مهارت های ارتباطی در کار رهبری توانایی برقراری ارتباط مؤثر با حرکت حریف است. اهمیت و کیفیت حرکت شما رابطه ی مستقیم به این دارد که با حرکت حریف ارتباط مؤثر برقرار کنید.

شناخت شیوه های فکری حریف:

ورزشکاران بایستی بدانند که هر ورزشکار برداشتی از آن خود دارد. وقتی ورزشکاری می خواهد پیامی را با حرکت خود به حریف انتقال دهد، باید نقشه ای ذهنی از نقطه نظر یا مفهوم خاص خود ایفا کند. این وظیفه ورزشکار است که شیوه های فکری حریف را بشناسد و با رعایت آنها هدف خود را پی ریزی کند.

برداشت ورزشکاران از شرایط و تجربه هایی که آن را از نظام های حرکتی درک می کنند ایجاد می شود. در این شرایط بخش مهمی از ارتباط توجه به این نکته است که در برخورد با حرکت های مختلف، سعی می کنند با کاراترین شکل ممکن حرکت خود را اجرا کنند. بخصوص باید توجه داشته باشید که در موقعیت های خطیر و رقابت آمیز، ورزشکاران اغلب از مؤثرترین روش ارتباط استفاده می کنند.

توجه به نقاط قوت حریف و با کاستن از نقاط ضعف خودتان از مؤثرترین کانال تجسمی خود استفاده کنید.

فهم مؤثر حرکت:

برای فهم مؤثر پیام باید درباره ی نحوه ی شکل گیری آن اطلاعاتی داشته باشید. بالا بردن مهارت های مشاهده ای برای یافتن سرنخ ها و همسو شدن با حرکت حریف، همگی راه هایی برای رسیدن به این هدف هستند.

راه دیگر درک کردن بهتر حرکت حریف، هنگام برقراری ارتباط با آن این است که خود را جای حریف بگذارید و از دریچه ی چشم آنها نگاه کنید و به عبارت دیگر بتوانید به (فضای حرکتی) آنها وارد شوید و از نقطه نظرهایشان آگاه شوید. مطمئنا درک ما از موقعیت تا حدود زیادی بستگی به این دارد که شما آنها را از کدام دریچه نگاه می کنید. اینجاست که موضوع درک حرکت مطرح می شود. به عبارت دیگر مسأله این است که ورزشکار در برخورد با حرکت حریف از چه روشی استفاده می کند.

مطمئنا یکی از مهمترین مهارت های ارتباطی برای یک ورزشکار این است که بتواند به چشم اندازهای مختلف توجه کند.

ارتباط مؤثر:

ورزشکار باید پس از آغازین تبادل درباره ی یک موضوع حرکتی، مقررات و محدودیت های حرکت را در نظر بگیرد و جریان حرکت را به جانب هدفی که دارد، بررسی کند.

مهارت های ارتباط مؤثر:

1- آمادگی حالت درونی

2- شناخت روابطی که می خواهید با آن ارتباط برقرار کنید.

3- بدست آوردن ذهنیت مطلوب

4- شرایط حرکتی تبادلی

5- انتظاراتی که از حرکت دارید

6- حالتی که حریف در آن قرار می گیرد

7- مضمون تبادل دو حرکت

در ضمن توجه کنید در کدام موارد میان پیام تبادل اتفاق می افتد. بین کدام یک از سرنخ ها، تفسیرها و فرضیه ها، کانال های تجسمی شکل می گیرند:

درباره ی طرز استفاده ی رهبری از حرکات بدن چگونه است؟ در چه زمینه ای رهبر از ارتباط همسو استفاده می کند و بعد آنها را به جانب هدف خود هدایت می کند؟ از کدام دیدگاه و از کدام موضوع ادراکی استفاده می کند؟ ارائه ی چرایی حرکت با چه سطحی انجام می شود؟ رهبر از کدام سرنخ های مربوط برای اطلاع از تأثیر برنامه ی حرکتی اش استفاده می کند؟

شیوه های رهبری:

همانطور که گفتیم رهبر کسی است که از تجربه ی خود برای رهبری کردن حرکت استفاده می کند و برای دستیابی به هدف های مورد نظر در محدوده ی یک نظام حرکتی خاص استفاده می کند. در این راستا رهبر:

1- تسهیل کننده ی روابط بین اجزای حرکت

2- مجری اصلی برنامه های حرکت

برای تحقق این دو هدف لازم است که ورزشکاران روش ها رهبری را درک کنند و در اجرای آنها انعطاف لازم را انجا دهند. نکته ی مهم این است که با توجه به شرایط مختلف به مهارت های رهبری متفاوتی نیاز است.

یکی از عوامل مهم در انتخاب شیوه ی برقراری ارتباط و طرز سبک رهبری شیوه های ارتباط حاکم بر حرکت است. شیوه ی حاکم بر حرکت نکته ی مهمی است که روی فرضیه ها، باورها و ارزش های حاکم بر سازمان حرکت تأثیر می گذارد. ورزشکار به این محدودیت ها، باورها و ارزش ها توجه می کند شرایط خود و حریفش را در نظر می گیرد.

عامل دیگری که روی خط مشی ارتباط و شیوه ی رهبری اثر
می گذارد میزان متغییرهای است که برای تحقق اهداف لازم است.

گاهی اوقات ارتباط روشن و مستقیم ممکن است بهترین روش برای تغییر دادن رفتار حرکت باشد. اما ارزش ها اغلب به ارتباط غیر مستقیم بهتر جواب می دهند. در این زمینه عمل مهمتر از افکار است. در اینجا ارزش ها اغلب شکل تبادل هایی که مستقیما وظیفه ی بخصوصی در ارتباط نیستند به طرز مؤثری اثر می گذارند.

باورها و فرضیه های ورزشکار نیز روی مدیریت او بر شرایط حرکت تأثیر می گذارند. مسلما برای هدایت یک حرکت، تنها یک راه درست وجود ندارد. شیوه های مختلف پویایی های متفاوتی را شناسایی می کنند. گاه ضرورت دارد که ورزشکار با یک شیوه ی رهبری آشنایی کافی پیدا کند و تنها در این صورت است که این شیوه می تواند مؤثر واقع شود.

مهمترین دلیل برای آشنا شدن با شیوه های مختلف رهبری، کسب موفقیت بیشتر در موقعیت های مختلف است. هر ورزشکار برای تطبیق دادن شیوه ی خود با موقعیت های گوناگون باید از انعطاف کافی برخوردار باشد.

رهبری بر اساس موقعیت:

رهبری با توجه به موقعیت، همان چیزی است که باید فضای حرکتی مؤثر ایجاد کند و شرایطی فراهم سازد که اجزای حرکت به خوبی با یکدیگر همکاری کنند و این ممکن نیست مگر آنکه ورزشکار شیوه ی خود را با توجه به قصدی که باید صورت گیرد و رفتاری که انتظار دارد، تطبیق دهد. انتخاب شیوه ی رهبری به شرایط حرکت و کاری که باید صورت گیرد بستگی دارد. به همین دلیل است که می گوییم
شیوه ی رهبری در شرایط مختلف فرق می کند. اگر شیوه ی رهبری با شرایط موجود به خوبی هماهنگ باشد. ورزشکار در یک فضای حرکتی مؤثر، تمایل بیشتری به فعالیت دارد. به منظور رسیدن به هدف مطلوب ورزشکار باید آمادگی انجام دادن حرکت مورد نظر را شناسایی کرده و با توجه به موقعیت موجود شیوه ی رهبری مؤثری را انتخاب کند.

شیوه های رهبری بر اساس موقعیت به چهار دسته تقسیم می شوند:

1- برای حرکت هایی که فاقد توانمندی هستند

2- برای شرایطی که توانایی محدود دارند

3- برای حرکت هایی که توانمندی لازم را دارند

4- برای حرکت هایی که از توانمندی و تمایل کافی برای اجرا برخوردارند

بر اساس این اصل، مسأله ی مهم رابطه و چگونگی مناسبات میان اجزای مختلف حرکت است. مهم این است که ورزشکار نسبت به حرکت حریف و روش رهبی خود، چگونه واکنش نشان می دهد و درباره ی آن چگونه قضاوت می کند. شاید بتوان گفت که ورزشکار بر اساس موقعیت، بیشتر یک الگوی مدیریتی دارد و کمتر به امر رهبری توجه دارد.

نگرش های مختلف حرکت:

1- مدیریت بر اساس هدف

2- تحریک ذهنی حریف

3- القایی

4- ایجاد جاذبه

ارزشیابی شیوه های رهبری:

هر ورزشکار با توجه به روحیه و شرایط خود و نیز شرایط حریف از روشی استفاده می کند که در نظرش بهتر او را به خواسته هایش می رساند. در کار ارزیابی شیوه های رهبری توجه به این نکته ضرورت دارد که خود را جای حریف بگذارید و از دیدگاه او به موضوع نگاه کنید.

شیوه های رهبری و باورهای مدیریتی:

اگر درباره ی مناسب بودن مسیر دستیابی به هدف تردید داشته باشید، تحریک ذهنی مناسب تر است. اگر نگران توانمندی های خود هستید به روش القایی و تحریک ذهنی احتیاج دارید.

مهارت های فکری رهبر:

1- توجه به سطوح مختلف تغییر با توجه به دیدگاه های مختلف

2- توجه به تأثیر شرایط محیطی، نقشه های ذهنی، فرضیه ها و...

در اینجا معیار توانایی رهبری مؤثر را باید در نتایجی جستجو کرد که بر جای می ماند. به منظور ارتباط مناسب تر بهتر است ارتباط مؤثری با حرکت حریف داشته باشید.

سطوح تغییر و شیوه های رهبری:

شیوه های رهبری با توجه به اینکه ورزشکار در چه زمینه ای قصد نفوذ دارد، متفاوت است. برای رسیدن به حالت مطلوب، ورزشکار با توجه به نوع هدف و اینکه در چه موقعیتی قرار دارد، شیوه ی رهبری خود را انتخاب می کند.

در شرایط دیگر، ممکن است موقعیت ایجاب کند  که ورزشکار نظارت و سرپرستی حرکت را بر عهده بگیرد. بنابراین خط مشی ورزشکار ایجاب می کند که او شیوه ی رهبری خود را با توجه به شرایط و تغییری که مدنظر است تطبیق دهد.

مبانی مدیریت حرکت

مدیریت وظایف حرکت:

به طور کلی می توان گفت مدیریت حرکت علم هماهنگی اجزاء حرکت در جهت دستیابی به هدف مشخص است. بر طبق این نظریه وظایف ورزشکاران باید محدود به تنظیم برنامه ی حرکت، هماهنگ کردن موقعیت های مختلف و نظارت بر آنها و تأمین اهداف باشد.

توانایی های مدیریت حرکت:

وظایف و توانایی های مدیریت حرکت عبارتند از:

1- برنامه ریزی

2- کنترل

توانایی های خاص:

وظایف و توانایی های خاص به شیوه های مختلف دسته بندی می شود:

1- برنامه ریزی:

برنامه ریزی عبارت است از تفکر در کلیات و جزئیات برنامه و یا به عبارت دیگر تعیین و اتخاذ شیوه ها و روش هایی که ما را به بهترین نتیجه ی مطلوب برساند.

مراحل مختلف برنامه ریزی شامل عملیات زیر می باشد:

1- پیش بینی

2- تعیین هدف

3- تدوین خط مشی ها

4- تدوین روش ها

5- جدول زمانی

6- تعیین عملکرد

2- سازماندهی:

چنانچه عملیات حرکت مستلزم تقسیم کار، طبقه بندی وظایف و تفویض اختیارات باشد، عملیات لازم جهت سازماندهی عبارت است از:

1- شناسایی و دسته بندی اجزای حرکت

2- تعریف و تعیین اختیارات و مسئولیت ها

3- ایجاد و برقراری ارتباط مناسب

3- هماهنگی:

هماهنگی مدیریت حرکت در جهت استفاده ی حداکثر از عوامل موجود در نقاط مناسب و هماهنگی اجزاء با یکدیگر در جهت تسهیل و دستیابی به اهداف ست.

سیستم سازماندهی حرکت باید اجزای متشکله اش دارای تناسب و در رابطه ی منطقی با یکدیگر باشد تا بتواند به اهداف دست یابد. بدون شک این وظیفه یکی از حساس ترین وظایف ورزشکاران است. مراحل مختلف هماهنگی در سازمان حرکت عبارت است از:

1- موازنه

2- ادغام

3- جهت دادن کلیه ی فعالیت ها بر حول محور هدف

4- تفهیم مسئولیت

4- انگیزه:

مهمترین عامل اجرای حرکت می باشد. انتخاب حرکت های مناسب که بتوانند با یکدیگر به صورت دسته جمعی همکاری کنند و همچنین ایجاد ارتباط در پیشبرد اهداف سازمانی بسیار مؤثر است. گرچه بنا بر پیچیدگی و متغییر بودن شرایط، مسائل حرکت بسیار متفاوت و متغییر  است. ولی عوامل زیر می تواند در ایجاد شرایط مناسب انگیزشی مؤثر واقع شود.

1- انتخاب حرکت مناسب

2- ایجاد و برقراری ارتباط

3- برنامه ریزی مناسب

4- مشاهده ی دقیق

5- رشد حرکت در جهت اهداف

5- کنترل:

هدف از کنترل ایجاد و برقراری معیارهای سنجش است تا به وسیله ی آن بتوان انحرافات احتمالی را ردیابی و اصلاح کرد.

سیستم کنترل حرکت باید سیستمی سریع و دقیق باشد تا بتوان کلیه ی امور سازمانی حرکت را در اسرع وقت مورد رسیدگی قرار داد و نارسایی های احتمالی را بهبود بخشید. فرایند کنترل در تمام مراحل حرکت و در هر لحظه بررسی می شود. کلیه ی سیستم های کنترلی شامل مراحل زیر است:

1- تعیین عملیات و ضوابط آن

2- مقایسه ی استاندارهای اندازه گیری

3- عملیات اصلاحی

4- اجرای حرکت های جبرانی

5- توجه به بازخوردها

پنج عامل فوق در رسیدن به اهداف حرکت به یکدیگر وابسته اند و یا به عبارت دیگر این عوامل یکدیگر را پشتیبانی می کنند.

طراحی سازمان حرکتی:

اولین قدم در طراحی حرکت پاسخ به این سؤال است که چه نوع ساختار حرکتی می تواند ما را در دستیابی به اهداف تعیین شده یاری نماید و چگونه باید اعمال مختلف در رابطه با یکدیگر انجام پذیرد تا حد اکثر کارایی حاصل شود. طراحی حرکت می تواند با توجه به مشخصات حرکتی حریف انجام پذیرد.

برای مثال چنانچه بخواهید حرکت جدیدی را طراحی کنید، باید ساختار حرکت حریف را درک کنید و متعاقبا با توجه به تفکر حریف اقدام کنید. ابتدا بررسی نمایید که حرکت حریف با توجه به چه اهدافی چه کارایی هایی خواهد داشت. سپس به تناسب نیاز و کارایی حرکت حریف، حرکت خود را تا بالاترین سطوح پیش ببرید.

برای به دام انداختن حرکت حریف می توانید به شیوه های مختلف و با توجه به نیازها و اهداف اقدام کنید. در ذیل چند روش مختلف طراحی مورد بررسی قرار می گیرد.

1- انتخاب حرکت بر حسب نوع عملیات:

در این نوع سازماندهی کلیه ی منافع و معایب حرکت بررسی می شود. در مقابل نظارت مرکزی نسبت به تغییر و تحول حرکت حریف در نظر گرفته می شود. ساماندهی اهداف باید با توجه به جزء و کل حرکت مورد توجه قرار بگیرد.

2- سازماندهی بر حسب نوع حرکت:

سازماندهی حرکت بر حسب نوع عملیات تعیین می شود. باید بتوانید تمرکز اصلی خود را بر روی حل مسائل ویژه قرار دهید.

3- اجرای حرکت بر حسب نوع عملیات:

در این مرحله مسئولیت بر مبنای حفاظت و کنترل تمام مراحل حرکت مربوط می باشد. از محاسن این روش آن است که ورزشکار هر لحظه با توجه به شناخت مشکلات حرکت و آگاهی از تصمیمات و انطباق با واقعیات اقدام می کند.

4- ساختار درختی:

این نوع سازماندهی اغلب در رابطه با مراحل مختلف اجرای حرکت بکار گرفته می شود. سازماندهی این سیستم چند بُعدی بوده و یک حرکت می تواند در ابعاد مختلفی گسترش یابد.

5- اجرای ترکیبی:

در مواردی اجراهای موفق از یک سیستم خطی پیروی نمی کنند. ازاین رو حرکتی از چند روش با توجه به اهداف و مشخصات و معایب و محاسن هر یک از بخش های حرکت مورد استفاده قرار می گیرد.

باید توجه داشت ترکیبی از روش ها مورد استفاده قرار بگیرد. با این کار در زمان اجرا با مشکلات کمتری مواجه خواهید شد و اهداف سازمانی حرکت سهل تر می شود.

ترسیم نمودار حرکت:

ترسیم نمودار حرکت و فرم شکل گیری آن و نحوه ی تقسیم کار، سلسله مراتب، کانال های ارتباطی و رابطه ی بخش های مختلف با یکدیگر طبقه بندی می شود. ترسیم نمودار حرکت می تواند ورزشکاران را در بررسی و نظارت و کنترل بر امور حرکت یاری دهد.

ترسیم نمودار حرکت باید همواره نمایانگر مشخصات واقعی و عملی حیطه ی حرکت باشد و هرگونه آثار تغییر در مشخصات حرکت بر قسمت های دیگر تأثیر می گذارد.

ترسیم نمودار حرکت یکی از ابزارهای مهم در تجزیه و تحلیل رابطه بین اختیارات و مسئولیت ها در قسمت های مختلف حرکت می باشد. همچنین استفاده از نمودار می تواند درجه ی تمرکز و عدم تمرکز سازمان حرکت را مشخص کند. چنین به نظر می رسد که قدرت تصمیم گیری در نظام سلسله مراتبی حرکت در هر لحظه قابل تغییر است.

حیطه ی نظارت:

تعیین این حیطه ی نظارت بستگی کامل به پیچیدگی حرکت و نوع  کاربرد و حساسیت آن دارد. البته همیشه یک راه حل کامل و ایده آل برای تعیین این اهداف وجود ندارد، بلکه بستگی کامل به حفظ شرایط دارد.

حیطه ی نظارت بر حرکت:

در هر شرایطی که حرکت اجرا می شود، نیاز به نظارت و کنترل دقیق دارد. در نتیجه دستورالعمل های مختلفی اتخاذ می شود. برای جلوگیری از هر مشکلی باید قادر باشید حرکت را پیش بینی کنید.

روش های پیش بینی:

یکی از مسائل عمده ی حرکت که با آن مواجه هستید، قدرت پیش بینی وقوع حوادث است تا بتوانید با آگاهی از این تغییرات برنامه های مناسب را تهیه و به مورد اجرا قرار دهید. پیش بینی را در حقیقت می توان پیشگویی آینده ی حرکت بر اساس اطلاعات موجود دانست.

اغلب روش های پیش بینی برمبنانی عواملی که در گذشته اتفاق افتاده و خواص و اثرات آن بر روی عوامل مورد پیش بینی کم و بیش قابل درک است. از این رو می توان رفتار حرکت را برای برنامه ریزی آینده ی حرکت تعمیم داد.

روش های گوناگونی برای پیش بینی وقایع حرکت با توجه به درجه و دقت پیش بینی مورد نظر وجود دارد.

در ذیل به ذگر چند نمونه از روش های فوق می پردازیم:

1- پیش بینی از طریق جمع آوری اطلاعات

2- تعیین سطح اتفاقی تغییرات

3- تعیین میانگین حرکت ها

4- شناخت تقاضای حرکت

5- مهارت در هموار سازی حرکت

6- به دست آوردن پیش بینی های جدید

7- تعیین میزان ضریب بازخورد

8- تعیین خط و مشی حرکت

9- تعیین ضریب همبستگی

10- تعیین جزئیات

ضریب همبستگی:

ضریب همبستگی در حقیقت وسیله ای است برای اندازه گیری رابطه بین متغییرهای گوناگون می باشد. همانطور که قبلا گفته شد، برنامه ریزان بر مبنای اطلاعات موجود درباره ی یک متغییر، ارزش متغییر دیگری را پیش بینی می کنند. بنابراین سعی می نمایند عواملی را در نظر بگیرند تا روابط بین آنها را شناسایی کنند. در واقع رابطه ی علت و معلول بین دو فرض ایجاد می نمایند.

هر چقدر رابطه بین دو متغییر بیشتر و نزدیکتر باشد، پیش بینی دقیق تر و به واقعیت نزدیک تر خواهد بود.

هر گاه ضریب همبستگی مثبت باشد، نمایانگر میل به افزایش یک متغییر در زمان کاهش یک متغییر دیگر است. اما اگر ضریب همبستگی منفی باشد، میل به کاهش یک متغییر در زمان افزایش یک متغییر دیگر اتفاق می افتد.

تجزیه و تحلیل جدول زمانی:

تجزیه و تحلیل جدول زمانی در واقع پیش بینی آینده ی حرکت بر مبنای اتفاقات سریالی است که در حال شکل گیر است. اگر چه در اغلب موارد موجب پیش بینی آینده ی حرکت می باشد.

سری های زمانی عبارتند از ترتیب اجزای حرکت و تغییر متغییرهای مربوطه در زمان های مختلف است. ورزشکاران برای تجزیه و تحلیل حرکت ابتدا اطلاعات موجود را به صورت زیر دسته بندی می کنند:

1- روند: روند بیانگر حرکت یکنواخت متغییرها در طول زمان اجراست. به علت وجود اثرات حرکت، این روند تا حدودی قابل پیش بینی است.

2- تغییرات اتفاقی: به تغییراتی اطلاق می شود که جدا از روند واقعی حرکت که بر روند اصلی اعمال می شود، اتفاق می افتد.

انتخاب تکنیک مناسب:

یکی از روش های رسیدن به مقاصد مناسب، ارزیابی عواملی است که در حال اتفاق است:

1- دقت در ویژگی های حرکت

2- دقت در اجرا

3- دقت در پیش بینی

4- تعیین مقدار انرژی و زمان

5- تعیین تنوع متغییرها

6- روش محتاطانه

تجزیه و تحلیل حرکت:

با استفاده از روش آنالیز، می توان مسائل حرکت را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و پاسخ سریعی جهت تصمیم گیری بدست آورد:

1- بررسی افزایش یا کاهش نیروها

2- تعیین مقدار اثربخشی اجزای مختلف حرکت

3- تصمیم گیری در مودر چگونگی توسعه ی حرکت

4- تعیین نیازهای ضروری

5- تصمیم گیری در تغییر برنامه های حرکت

مطالعه ی حرکت:

مطالعه ی حرکت شاید دارای قدمتی به اندازه ی خود حرکت داشته باشد. زیرا انسان همواره در تلاش بوده است تا بتواند با ابزارها و وسایل مختلف، حرکت را اندازه گیری کند تا بتواند به طور مؤثر کارآمدی حرکت را افزایش دهد.

مطالعه ی حرکت را می توان در دو مبحث جداگانه یعنی حرکت سنجی و زمان سنجی مورد مطالعه قرار دارد که مبحث حرکت سنجی یعنی یافتن بهترین شیوه ی اجرای حرکت، مقدمه ای برای تعیین زمان مناسب اجرای آن حرکت می باشد.

حرکت سنجی:

یافتن روش مناسب اجرای حرکت همیشه دقدقه ی ورزشکاران بوده است تا بتوانند به بهترین شیوه به اجرای آن دست یابند.

در حرکت سنجی عواملی چون ترتیب اجرا، ترکیب اجزاء مورد مطالعه قرار می گیرد.

اهداف حرکت سنجی:

 هدف اصلی از حرکت سنجی دستیابی به روش های بهینه اجرای حرکت و ایجاد شرایط مناسب است. برای دستیابی به هدف کلی تجزیه و تحلیل حرکت طبق اهداف زیر مورد توجه قرار می گیرد:

1- حذف حرکات زائد

2- افزایش کارائی عملیات

3- تقلیل خستگی های فیزیکی

4- بهبود نحوه ی استقرار حرکت

5- روانی فرایند جابجایی

6- ایجاد شرایط ایمن

7- بهبود در طراحی حرکت

8- دستیابی به بهترین روش استاندارد

9- استفاده از تکنیک های مناسب

10- استفاده ی صحیح از حرکات بدن

11- طراحی ترتیب اجرا

12- ترکیب صحیح اجزاء

اصول کاربرد دست ها:

1- هر دو دست باید کار خود را به خوبی انجام دهند

2- هر دو دست نباید در یک زمان بیکار باشند

3- حرکات بازوها و دست ها با یکدیگر به صورت موزون و هماهنگ انجام پذیرد

4- تا آنجا که ممکن است حرکات کوتاه و ساده باشد که باعث خستگی نشود

5- در هنگام استفاده از دست ها ریتم و آهنگ بخصوصی با توجه به حرکات بدن ضروری است

6- حرکات آزاد - سریع تر - راحت تر و دقیق تر و کنترل شده باشند

7- حرکات باید دارای مسیر منحنی باشند. زیرا حرکات دایره ای و منحنی زمان و انرژی کمتری را برای عمل نیاز دارد

8- استفاده از شتاب اولیه می تواند تا حدی اجرای حرکت ها را راحت کند. در مراحلی که شتاب نیاز است از نیرو و بازوها استفاده کنید

9- حتی المقدور حرکت دست ها با یکدیگر ادغام شوند

10- در زمان استفاده از دست ها فشار مناسب را با قدرت متفاوت هر دست بکار بگیرید

نوع عملیات دست ها:

1- گرفتن

2- رها کردن

3- استراحت به اجزای دیگر بدن

4- ثابت نگه داشتن حریف

5- قفل کردن حرکت حریف

6- جلو و عقب کردن حریف

7- حرکت به طرفین

8- تعادل حریف را بر هم زدن

9- استقرار در موقعیت مناسب برای حفظ تعادل

10- اعمال نیرو بر حریف برای وادار کردن حریف به تغییر استراتژی حرکتش

زمان سنجی:

اندازه گیری زمان اجرای حرکت در مدت زمان معین می باشد. در حقیقت در زمان سنجی در پی یافتن راه حل هایی هستیم تا جلوتر از حریف اقدام مناسب را انجام دهیم.

اهداف زمان سنجی:

ورزشکاران حرفه ای اقدام به دست یابی اطلاعات حاصله از
زمان سنجی می نمایند. زیرا بدون آگاهی از این ظرفیت برنامه ریزی حرکت امکان پذیر نیست. در زیر عمده موارد استفاده از اطلاعات زمان سنجی بیان می شود:

1- بهبود در برنامه ریزی حرکت و افزایش کارایی:

مطالعه بر روی زمان اجرای حرکت، می تواند راندمان و کارایی حرکت را بالاتر ببرد. همچنین با آگاهی از مدت زمان اجرای هر حرکت جهت شکل گیری و روند رشد اجزای حرکت شناسایی می شود. اکنون با آگاهی از این امر می توانید به طور مؤثر از عوامل موجود بهره ببرید.

2- ارزیابی و کنترل:

با آگاهی دقیق و صحیح از میزان کارایی در هر واحد حرکت قادر خواهید بود به میزان کارائی واحدهای حرکت و تعیین اهداف دست یابید. این امر سبب می شود تا جو اب هایی که غالبا موجب سوء تعبیرها می شود از بین برد.

3- مقایسه و انتخاب حرکت از نظر زمانی:

در اغلب موارد حرکت را می توان به وسیله ی شیوه های مختلفی اجرا کرد. آگاهی از مدت زمان اجرای حرکت وسیله ی مطمئن برای ورزشکارن است تا بتوانند بهترین شیوه ی اجرای حرکت را انتخاب کنند.

4- موازنه ی نیروهای حرکت:

بدون آگاهی از زمان برای اجرای هر یک از اجزای حرکت، قادر به طرح دفاعی خاصی نخواهید بود.

5- برقراری سیستم های عادلانه:

با استفاه از اطلاعات حاصله از زمان سنجی و آگاهی از حجم و میزان کارایی هر یک از واحدهای حرکت، معیارهای کمی و کیفی دقیقی نخواهید داشت.

روش های زمان سنجی:

برای اندازه گیری زمان اجرای حرکت روش های گوناگونی مورد استفاده قرار می گیرد که هر یک دارای معایب و محاسنی می باشند. این روش ها با توجه به اهداف مورد نظر و ویژگی های حرکت حریف مورد برسی و انتخاب قرار می گیرند.

در بعضی از موارد یکی از روش های زمان سنجی به تنهایی ممکن است جوابگوی نیازتان باشد.

در مواقعی استفاده از ترکیبی از دو یا چند روش زمان سنجی الزامی است. عامل اصلی در تعیین روش یا روش های دستیابی به اهداف مورد نظر، برای رسیدن به هدف در کوتاه ترین زمان ممکنه می باشد.

چند روش عمده ی زمان سنجی:

1- روش تخمینی

2- روش اندازه گیری زمان

3- روش تخمین زمان نرمال

4- روش تخمین میزان مهارت حریف

5- روش تفکیک عناصر حرکت

6- روش تفکیک نقاط مؤثر

7- روش تفکیک عناصر حرکتی تحت کنترل حریف

8- روش تفکیک عناصر حرکتی تحت کنترل خودتان

اجرای عملیات ضروری و غیر ضروری:

در زمان سنجی باید عملیات ضروری و غیر ضروری مجزا گردیده و جداگانه محاسبه شود. عملیات غیر ضروری در حقیقت اجرای
بخش هایی از حرکت که نقش چندانی در کل حرکت ندارند.

ابتدا و انتهای مشخص:

اجرای هر حرکت باید دارای ابتدا و انتهای مشخص باشد که زمان سنجی می تواند آن را به راحتی تشخیص دهد.

مدت زمان اجرا:

با توجه به اهدافی که از تفکیک عناصر حرکت بدست می آید، نوع کارای حرکت و مقدار مهارت حریف سنجیده می شود. روش زمان سنجی مدت اجرای هر جزء حرکت محاسبه می شود و هر جزء کار را به طور مستقل اندازه گیری می کنیم.

روش قضاوتی:

در این روش با مشاهده کل حرکت حریف به قضاوت می نشینیم و درباره ی اجرای حریف نظر می دهیم. این شیوه با توجه کیفیت، مهارت و کارکرد حرکت در نظر گرفته می شود.

روش آماری:

این روش بر مبنای قانون مندی های آماری استوار بوده و با کمک قواعد آماری حرکت را محاسبه می کنیم.

تعیین ضریب عملکرد:

در طول مدت اندازه گیری حرکت، عملکرد حرکت را مورد بررسی قرار می دهیم. تشخیص آنچه اتفاق می افتد و میزان تندی و کندی هرجزء از حرکت ملاک خوبی برای سنجش حرکت حریف است. از طرق دیگر ملاک سرعت های مختلف نوع بازخورد حرکتی حریف می باشد.

روش تعیین مهارت:

در این روش عوامل مؤثر بر کارائی و کیفیت حرکت مورد سنجش قرار می گیرد.

1- عوامل مهارت

2- کوشش

3- شرایط

4- ثبات حرکت

5- نمودر علت و معلول

6- ردیابی  مشکلات

7- محدود کردن دوایر مشکلات

8- رابطه ی بین یک علت و علت دیگر

9- منحنی مشخصات حرکت

روش عینی:

روش دیگری جهت تعیین ضریب عملکرد روش عینی می باشد که بر اساس سرعت انجام کار وتنش های به وجود آمده حین اجرا مورد ارزیابی قرار می گیرد.

اضافات مجاز:

گاهی تأخیرات اجتناب ناپذیر به اشکال مختلفی بروز می کند:

1- زمان لازم برای رفع تنش

2- خستگی ناشی از فعالیت

3- بهم خوردن نظم حرکت

4- تغییرات در جزیات حرکت.

باید توجه داشته باشید که این مقادیر بر طبق ویژگی ها و شرایط به وجود آمده می تواند بر کل حرکت تأثیر بگذارند.

تکنیک توالی عملیات:

در این روش ضریب عملکرد حرکت مورد توجه قرار می گیرد و نهایتا زمان نرمال انجام هر یک از این حرکات محاصبه می کنیم.

کنترل کیفیت حرکت:

کنترل کیفیت حرکت در جهت تعیین عملکرد حرکت بر طبق استانداردها و مشخصات معین شده انجام می گیرد. در مواردی از کنترل کیفیت در تشخیص معایب در جریان اجرا و تعیین اشکالات موجود بهره گرفت.

از اطلاعات حاصله از کنترل کیفیت می توان در ارزیابی قمستهای معیوب حرکت استفاده کرد. به طور کلی می توان اهداف کنترل کیفیت را به طورت زیر خلاصه کرد:

1- حفظ استاندارهای تعیین شده.

2- کشف و تصحیح انحرافات در حرکت

3- کشف و اصلاح حرکت های خارج از استاندارد

4- ارزیابی کارائی واحدهای مختلف حرکت.

تعریف کنترل کیفیت:

کنترل کیفیت عبارت است از اطمینان از اجرای حرکت بر طبق استانداردهای  تعیین شده است.

نمودار رابطه ی بین فعالیت:

این نمودار نشان می دهد که رابطه ی یک بخش از حرکت با سایر بخش ها محاسبه می شود. با استفاده از این نمودار می توانید درجه میزان اثر بخش هر بخش را با سایر بخش های دیگر و دلایل سعی و خطا و حالت های ممکنه را مشخص کنید. این کار یک شمای کلی از رابطه بین فعالیت ها و نحوه ی جریان حرکت بین قسمت های مختلف را نسبت به یکدیگر نشان می دهد.

نسبت بین حرکت ها:

در این روش نسبتی را بین دو حرکت تعیین کرده و سپس با توجه به میزان نیاز، فضای مورد نیاز را تعیین کنید.

فضای موجود:

در بعضی اوقات فضای مورد نیاز جهت توسعه ی حرکت در اختیار مجری فن نمی باشد. در این حالت ورزشکار باید میان فضای موجود مصالحه و موازنه ای را ایجاد کند.

در عمل می توانیم جهت موازنه کردن بین فضای موجود و فضای مورد نیاز رابطه ی مسالمت آمیزی به وجود آورید.

ابتدا به طور عینی دو مقدار را با یکدیگر سنجیده و ارزیابی کنید به طور کلی این مبحث دارای راه حل ثابتی نبوده و بیشتر بستگی به قوه ی ابتکار و خلاقیت ورزشکار بستگی دارد که با ترکیب حرکت های مختلف موازنه ای بین فضاهای موجود ایجاد نماید.

تغییرات و تعدیل حرکت:

به منظور دستیابی به طرح ایده آل درصدد جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات حرکت حریف باشید. بدین منظور محدودیت های حرکت را پیش بینی کنید.

ارزیابی طرح ها:

در مرحله نهایی، ممکن است به چند طرح حرکتی دست یابید و هر یک از این طرح می تواند ما را به اهداف گوناگون برسانند. ولی هر یک از آنها داری محاسن و معایب ویژه خود هستند. به منظور دستیابی به بهترین طرح ممکنه باید طرح های موجود را مورد ارزیابی قرار داد و از میان آنها بهترین را انتخاب کنید. روش های گوناگونی جهت ارزیابی طرح ها موجود است که در زیر به مشهورترین آنها
می پردازیم:

1- روش مقایسه محاسن و معایب

2- روش تجزیه و تحلیل عوامل

3- روش مقایسه ی نیروها

تجزیه و تحلیل عوامل:

در هر اجرایی عواملی وجود دارند که در تصمیم گیری دارای نقش اساسی هستند. در این روش تصمیم گیری بر مبنای مقایسه بین
ارزش ها دارای بیشترین اثر بوده است.

روش مقایسه ای:

در این روش نیروهای مختلف را با یکدیگر مقایسه می کنند و طرح حرکتی را که دارای کمترین ریسک می باشد را انتخاب می کنند.

تعیین زمان فعالیت:

بعد از تعیین سلسله مراتب رویدادها و روابط آنها با یکدیگر تعیین زمان لازم برای اجرای هر یک از فعالیت ها مرحله به مرحله پیش می رود.

زمان بی اثر:

زمان بی اثر عبارت است از وقفه ای که بین حرکت ها ایجاد می شود و حرکت به طور کامل متوقف می شود.

مسیرهای بحرانی:

در یک شبکه ی اجرایی ممکن است بیش از یک مسیر وجود داشته باشد در چنین حالتی بعضی مسیرها بحرانی هستند و اجرای آنها دارای ریسک بالایی می باشند. زیرا این فعالیت تحت نظارت و کنترل دقیق قرار نمی گیرد.

برآورد احتمالات:

هر یک از فعالیت ها دارای یک توزیع احتمالی بوده و بر حسب حساسیت موضوع، اطمینان به دستیابی موفقیت قطعی نیست.